Σαν σήμερα 1η Ιούλη: Φεύγουν από τη ζωή 3 μεγάλοι της 7ης τέχνης _ Robert Mitchum, Walter Matthau, Marlon Brando Jr.

Η πρώτη μέρα του “εκατομβαιώνα” και πρώτου μήνα του έτους, Αλωνάρη στο αττικό ημερολόγιο, υπήρξε “σημαδιακή” για το σινεμά: το 1916 γεννήθηκε η βρετανίδα ηθοποιός Ολίβια Ντε Χάβιλαντ (Olivia de Havilland _πέθανε 26-Ιουλ-2020), το 1934 ο σκηνοθέτης Σίντνεϊ Πόλακ (Sydney Pollack _ “έφυγε” 26 Μαΐου 2008) και πέθαναν

1997 ο Ρόμπερτ Μίτσαμ (Robert Charles Durman Mitchum γενν. 6 Αυγ-1917).
2000 ο Γουόλτερ Ματάου (Walter Matthau _γενν. 1^η Οκτ-1920) και
2004 ο Μάρλον Μπράντο Marlon Brando Jr. _γενν. 3-Απρ-1924 και -μακροβιότερος
2009 ο Καρλ Μάλντεν (Karl Malden _γενν. 22-Μαρτ-1912)

Γράφει ο \\ Αστέρης Αλαμπής _Μίδας

Ο Καρλ Μάλντεν ήταν Αμερικανός ηθοποιός βραβευμένος με Όσκαρ και Έμμυ. Είναι γνωστός για τη συμμετοχή του στις ταινίες Το μεγάλο κατηγορώ (Boomerang!, 1947), Μονομαχία την αυγή (The Gunfighter, 1950), Η Εξομολόγηση (I Confess, 1953), Το λιμάνι της αγωνίας (On The Waterfront, 1954), Η Φωνή του Πόθου (Baby Doll, 1956), Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ (Birdman Of Alcatraz, 1962), Η κατάκτηση της Δύσης (1962), Ο χαρτοπαίχτης (The Cincinnati kid,1965), Πάττον, ο θρύλος της Νορμανδίας (Patton, 1970) και την ταινία που του χάρισε το όσκαρ β’ ανδρικού ρόλου το 1951 Λεωφορείον ο πόθος (A Streetcar Named Desire).

Ο Μάρλον Μπράντο (Marlon Brando, Jr., 3 Απριλίου 1924 – 1 Ιουλίου 2004) ήταν ο ηθοποιός, που θεωρείται ως εκείνος που άλλαξε τον τρόπο ερμηνείας στον κινηματογράφο καθώς και από τους πιο επιδραστικού και ταλαντούχους ηθοποιός στην ιστορία του σινεμά. Οι εξαιρετικές υποκριτικές του ικανότητες φάνηκαν στις ταινίες του Ελία Καζάν την δεκαετία του 1950 (Λεωφορείον ο Πόθος και Το λιμάνι της αγωνίας), ενώ το δραματικό ύφος του ωραίου, ασυμβίβαστου και καταστρεπτικού ή αυτοκαταστροφικού νέου, που εισήγαγε ο Μπράντο, επηρέασε πολλούς σύγχρονούς του και μεταγενέστερους ηθοποιούς, όπως ο Τζέιμς Ντην, ο Πωλ Νιούμαν, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο και ο Τζακ Νίκολσον. Ο Μπράντο ήταν άνθρωπος που δεν τον ενδιέφεραν ιδιαίτερα τα βραβεία ηθοποιίας (πολύ σπάνια παραβρίσκονταν ο ίδιος σε βράβευσή του, ενώ σε μία βράβευσή του στα Βρετανικά βραβεία Bafta έστειλε την Άβα Γκάρντνερ να παραλάβει το βραβείο του), παραδέχθηκε από ένα σημείο και μετά ότι έκανε ταινίες μόνο για τα χρήματα ενώ ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα δικαιώματα των αυτόχθονων κατοίκων (Ινδιάνων) και των Αφροαμερικανών των ΗΠΑ. Πολλοί διάσημοι ηθοποιοί όπως οι: Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Κερκ Ντάγκλας, Τζακ Νίκολσον, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Μάικλ Κέιν, Ντάστιν Χόφμαν, Άντονι Χόπκινς, Τζέρεμι Άιρονς, Αλέν Ντελόν, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Ιβ Μοντάν, Λεονάρντο Ντι Κάπριο κ.α. όπως και πολλοί διάσημοι σκηνοθέτες όπως οι: Φράνσις Κόπολα, Μάρτιν Σκορσέζε, Ελία Καζάν, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, Μίκαελ Χάνεκε κ.α. έχουν παραδεχθεί δημόσια ότι ο Μπράντο υπήρξε από τους μεγαλύτερους, αν όχι ο μεγαλύτερος ηθοποιός του κινηματογράφου.

Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει τέταρτο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους άνδρες σταρ όλων των εποχών.

Έχει βραβευτεί μεταξύ των άλλων με δύο (2) Όσκαρ Α ανδρικού ρόλου για τίς ερμηνείες του στις ταινίες “Το λιμάνι της Αγωνίας ” του Καζάν (1955) και “ο Νονός” του Φράνσις Φορντ Κόπολα (1973) (ένα Όσκαρ το οποίο αρνήθηκε να παραλάβει διαμαρτυρόμενος για τον τρόπο παρουσίασης των αυτόχθονων κατοίκων (Ινδιάνων) της Αμερικής από τις ταινίες του Χόλυγουντ και αυτή η ενέργειά του αποτελεί την πρώτη μεγάλη σύγκρουσή του με την κατεστημένη αντίληψη του Χόλυγουντ), ένα βραβείο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών (1952) για την ερμηνεία του στην ταινία “Βίβα Ζαπάτα” και τρία διαδοχικά βρετανικά βραβεία Bafta (1953, 1954 και 1955). Η μη βράβευσή του το 1952 με βραβείο Όσκαρ Α ανδρικού ρόλου για την εμβληματική του ερμηνεία-σταθμό στην ταινία “Λεωφορείο ο Πόθος” -και ενώ το υπόλοιπο συμπρωταγωνιστικό του καστ είχε βραβευτεί για την ίδια ταινία- , αποτελεί την πιο “περίεργη” απόφαση όσον αφορά τις βραβεύσεις ηθοποιών στην ιστορία των Όσκαρ. Μια δεύτερη μεγάλη σύγκρουση με τους ισχυρούς του Χόλυγουντ θα γίνει μερικά χρόνια αργότερα από την πρώτη όταν ο Μπράντο θα μιλήσει για το Εβραιοκρατούμενο Χόλυγουντ

Ο Μπράντο γεννήθηκε στην Ομάχα της Νεμπράσκα στις 3 Απριλίου του 1924. Το 1935, οι γονείς του χώρισαν και ο μικρός Μπράντο μαζί με τα δύο του αδέλφια ακολούθησε τη μητέρα του στη Σάντα Άνα της Καλιφόρνια. Το 1937, οι γονείς του συμφιλιώθηκαν και εγκαταστάθηκαν στο Λίμπερτιβιλ κοντά στο Σικάγο. Προικισμένος με έμφυτο υποκριτικό ταλέντο, αλλά και ατίθασος ως μαθητής, ο Μπράντο πήγε στην Νέα Υόρκη για να σπουδάσει ηθοποιία στο New School και κατόπιν στο Actors’ Studio, που διηύθυναν ο Λι Στράσμπεργκ και η Στέλλα Άντλερ.Το 1944 ανέλαβε τον πρώτο του μεγάλο ρόλο στη δραματική θεατρική κωμωδία Θυμάμαι τη μαμά, που παίχτηκε στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης. Η παράσταση απέτυχε οικονομικά, αλλά οι κριτικές για τον Μπράντο ήταν ιδιαιτέρως καλές. Το 1947, ανέλαβε τον ρόλο του Στάνλεϋ Κοβάλσκι στο θεατρικό δράμα του Τένεσι Ουίλιαμς Λεωφορείον ο Πόθος, σε σκηνοθεσία του Ελία Καζάν. Το 1950 έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη αναλαμβάνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Φρεντ Τσίνεμαν, Το κορμί μου σου ανήκει.

Το 1951, υποδύθηκε τον Στάνλεϋ Κοβάλσκι στην κινηματογραφική μεταφορά του Λεωφορείον ο Πόθος, πάλι σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν. Για τον ρόλο αυτό, καθώς και για τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους στις ταινίες Βίβα Ζαπάτα! (1952) και Ιούλιος Καίσαρ (1953), ο Μπράντο προτάθηκε για το βραβείο Όσκαρ. Τελικά, ο Μπράντο τιμήθηκε με Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου το 1954 για τον ρόλο του Τέρρυ Μαλλόυ στην ταινία του Ελία Καζάν Το λιμάνι της αγωνίας.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και καθ’ όλη την δεκαετία του 1960, ο Μπράντο πρωταγωνίστησε σε μέτριες έως κακές ταινίες που δεν ανταποκρίνονταν στο υποκριτικό του ταλέντο. Η επιστροφή του Μπράντο σε σημαντικούς ρόλους έγινε με τις ταινίες του Φράνσις Φορντ Κόπολα Ο Νονός (1972) και Αποκάλυψη, Τώρα! (1979). Για τον ρόλο του Βίτο Κορλεόνε στον Νονό, ο Μπράντο τιμήθηκε με το βραβείο Όσκαρ αλλά αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο, παραχωρώντας το βήμα σε μια εκπρόσωπο των Ινδιάνων για διαμαρτυρία όσον αφορά την κακομεταχείριση των αυτοχθόνων Ινδιάνων των ΗΠΑ. Μία άλλη ταινία στην οποία πρωταγωνίστησε ο Μπράντο και η οποία προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις κριτικών για τον ερωτισμό της, ήταν το Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι (1972) σε σκηνοθεσία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, ανέλαβε ρόλους και πάλι σε μέτριες έως κακές ταινίες, με εξαίρεση τις Μια σκληρή λευκή εποχή (1989, υποψ. για Όσκαρ β’ ανδρικού ρόλου) και Ντον Χουάν ΝτεΜάρκο (1995).

Η προσωπική ζωή του Μπράντο υπήρξε το ίδιο ταραγμένη με την επαγγελματική του. Πάλεψε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για την αποκατάσταση των αυτοχθόνων Ινδιάνων των ΗΠΑ. Παντρεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε έντεκα παιδιά, από τις συζύγους του, τις ερωμένες του καθώς και από υιοθεσία. Αγάπησε με πάθος την Ταϊτή και έζησε εκεί για ένα μεγάλο μέρος της ζωής του. Τον Μάιο του 1990, ο πρωτότοκος γιος του Μπράντο, ο Κριστιάν, δολοφόνησε τον εραστή της ετεροθαλούς αδελφής του, Τσεγιέν. Αργότερα ο Κριστιάν καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 ετών, ενώ η Τσεγιέν αυτοκτόνησε σε ηλικία 25 ετών, τον Απρίλιο του 1995.

Φορτωμένος με υπέρογκα χρέη και υπέρβαρος, ο Μάρλον Μπράντο έπασχε από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και καρκίνο του ήπατος. Απεβίωσε, λόγω αναπνευστικής ανεπάρκειας από πνευμονική ινωμάτωση με επισωρευτική καρδιακή ανεπάρκεια, στην ηλικία των 80 ετών.

Θεατρικές παραστάσεις

1953 Arms and the Man
1947 Λεωφορείον ο Πόθος ως Στάνλευ Κοβάλσκι
1946 Αντιγόνη
- Candida
- A Flag Is Born
- Truckline Café _Πρώτη συνεργασία με Ελία Καζάν και Καρλ Μάλντεν _Πρώτη μεγάλη εμφάνιση στο Μπρόντγουεϊ
1944 I Remember Mama Ντεμπούτο στο Μπρόντγουεϊ

Ταινίες

2006 Big Bug Man
2001 The Score
1998 Το χρήμα στο λαιμό σου
1997 Ο γενναίος _The Brave
1996 Το νησί του δρος Μορό The Island Of Dr. Moreau _Golden Raspberry Award for Worst Supporting Actor _Υποψηφιότητα—Golden Raspberry Award for Worst Screen Couple
1995 Δον Ζουάν ντε Μάρκο _Don Juan DeMarco δρ Τζακ Μίκλερ
1992 Χριστόφορος Κολόμβος: Η ανακάλυψη της Αμερικής _Christopher Columbus: The Discovery Υποψηφιότητα—Golden Raspberry Award for Worst Supporting Actor
1990 Ο αρχάριος _The Freshman
1989 Μια σκληρή λευκή εποχή _A Dry White Season -Tokyo International Film Festival Award for Best Actor _Υποψηφιότητα—Όσκαρ Δεύτερου Ανδρικού Ρόλου
1980 Η μυστική φόρμουλα The Formula Υποψηφιότητα—Golden Raspberry Award for Worst Supporting Actor
- Superman II: The Richard Donner Cut _Τζορ Ελ
1979 Αποκάλυψη, τώρα! Apocalypse Now -συνταγματάρχης Γουόλτερ Ε. Κερτζ
1978 Σούπερμαν Superman _Τζορ Ελ
1976 Οι Φυγάδες του Μιζούρι -The Missouri Breaks
1972 Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι -Last Tango in Paris -Υποψηφιότητα—Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου
- Ο νονός The Godfather -Βίτο Κορλεόνε _Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου (αρνήθηκε, αλλά το αποδέχτηκε ιδιωτικά αργότερα) Golden Globe Award for Best Actor – Motion Picture Drama, Kansas City Film Critics Circle Award for Best Actor, Υποψηφιότητα—BAFTA Award for Best Actor in a Leading Role, Υποψηφιότητα—National Society of Film Critics Award for Best Actor, Υποψηφιότητα—New York Film Critics Circle Award for Best Actor
- Ο άνθρωπος της νύχτας -The Nightcomers Υποψηφιότητα—BAFTA Award for Best Actor in a Leading Role
1969 Burn!
1968 Η νύχτα της επόμενης μέρας The Night of the Following Day
- Candy Γκριντλ
1967 Ανταύγειες σε χρυσά μάτια Reflections in a Golden Eye -σμηναγός Ουέλντον Πέντερτον
Η κόμισσα από το Χονγκ Κονγκ -A Countess from Hong Kong
1966 The Appaloosa
- Η καταδίωξη The Chase
1965 Μοριτούρι -Morituri
1964 Ιστορίες του κρεβατιού -Bed Time Story
1963 Ο Κακός Αμερικανός -The Ugly American
1962 Η ανταρσία του Μπάουντι -Mutiny on the Bounty
1961 Η εκδίκηση είναι δική μου -One-Eyed Jacks
1960 Ο φυγάς -The Fugitive Kind
1958 Ο χορός των καταραμένων -The Young Lions
1957 Σαγιονάρα -Sayonara _Υποψηφιότητα—Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου
1956 Αυγουστιάτικο φεγγάρι -The Teahouse of the August Moon
1955 Μάγκες και κούκλες -Guys and Dolls
1954 Ντεζιρέ, το λουλούδι ενός θρόνου -Desirée -Ναπολέων Βοναπάρτης
Το λιμάνι της αγωνίας -On the Waterfront _Τέρι Μαλόι -Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου
1953 Ο ατίθασος -The Wild One
Ιούλιος Κάισαρ -Julius Caesar ως Μάρκος Αντώνιος -Υποψηφιότητα—Όσκαρ Πρώτου Ανδρικού Ρόλου
1952 Βίβα Ζαπάτα! Viva Zapata! Εμιλιάνο Ζαπάτα -Υποψηφιότητα—Όσκαρ Πρώτου Ανδρικού Ρόλου
1951 Λεωφορείον ο πόθος A Streetcar Named Desire -Στάνλεϊ Κοβάλσκι _Υποψηφιότητα—Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου -Υποψηφιότητα—New York Film Critics Circle Award for Best Actor
1950 Το κορμί μου σου ανήκει The Men

Ο Γουόλτερ Ματάου (Walter Matthau) ήταν Αμερικανός ηθοποιός βραβευμένος με Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1966 Ένας υπέροχος απατεώνας (The Fortune Cookie) σε σκηνοθεσία Μπίλι Γουάιλντερ. Η ταινία αυτή σηματοδότησε την πρώτη συνεργασία του Ματάου με τον Τζακ Λέμον με τον οποίο αποτέλεσε κινηματογραφικό δίδυμο που συνεργάστηκε μαζί σε συνολικά 10 ταινίες. Σημαντική θέση στη φιλμογραφία του ηθοποιού κατέχουν οι ταινίες Μια μορφή μέσα στο πλήθος (A Face in the Crowd, 1957), Ραντεβού στο Παρίσι (Charade, 1963), Ένα παράξενο ζευγάρι (The Odd Couple, 1968), Χελόου Ντόλι (Hello, Dolly!, 1969), Το αγκάθι (Cactus Flower, 1969), Μίστερ Κοτς (Kotch, 1971), Η πρώτη σελίδα (The First Page, 1974), Οι γκρινιάρηδες (The Sunshine Boys, 1975), Καλιφόρνια οτέλ (California Suite, 1978) και Τα φιλαράκια (Buddy Buddy, 1981).

Φιλμογραφία

1955 The Kentuckian Ο γίγας των σκλάβων
The Indian Fighter
1956 Bigger Than Life Πίσω απ’ τον καθρέφτη
1957 A Face in the Crowd Μια μορφή μέσα στο πλήθος
- Slaughter on 10th Avenue Το έγκλημα της 10ηςλεωφόρου
1958 King Creole Ο βασιλιάς του ροκ
- Voice in the Mirror
- Onionhead
- Ride a Crooked Trail Φαντομάς των συνόρων
1959 Gangster Story
1960 Strangers When We Meet Θ’ ανταμώσουμε σαν ξένοι
1962 Lonely Are the Brave Ο ασύλληπτος επαναστάτης
- Who’s Got the Action? Κερδισμένος της αγάπης
1963 Island of Love ΡαντεβούστηνΎδρα
- Charade Ραντεβού στο Παρίσι
1964 Ensign Pulver
- Fail Safe Συναγερμός θανάτου
- Goodbye Charlie Μερικοί το προτιμούν ντούμπλεξ
1965 Mirage Οι συνωμότες
1966 The Fortune Cookie Ένας υπέροχος απατεώνας
1967 A Guide for the Married Man Οδηγός για παντρεμένους
1968 The Odd Couple Ένα παράξενο ζευγάρι
- The Secret Life of an American Wife Οιπαντρεμένεςκαιταμυστικάτους
- Candy Κάντι
1969 Hello, Dolly! Χελόου Ντόλι
- Cactus Flower Το αγκάθι
1971 A New Leaf Ο πλεϊμπόι
- Plaza Suite Ξενοδοχείο Πλάζα
- Kotch Μίστερ Κοτς Τζόζεφ Π. Κότσερ
1972 Pete ‘n’ Tillie Ένα γέλιο, ένα δάκρυ
1973 Charley Varrick Ο άνθρωπος που έκλεψε τη μαφία
- The Laughing Policeman Ο ντετέκτιβ του Σαν Φρανσίσκο
1974 The Taking of Pelham One Two Three Πανικός στο μετρό της Νέας Υόρκης
- Earthquake Σεισμός
- The Front Page Η πρώτη σελίδα
1975 The Sunshine Boys Οι γκρινιάρηδες
1976 The Bad News Bears Εννέα μικροί σατανάδες
1978 Casey’s Shadow Το τελευταίο λεπτό της αγωνίας
- House Calls Πονηρές επισκέψεις
- California Suite Καλιφόρνια οτέλ
- The Stingiest Man in Town -Εμπενίζερ Σκρουτζ (φωνή)
1980 Little Miss Marker -Στοιχήματα και παθήματα
- Hopscotch Η αλεπού των κατασκόπων
1981 First Monday in October
- Buddy Buddy Τα φιλαράκια
1982 I Ought to Be in Pictures -Ήθελα να γίνω σταρ
1983 The Survivors Εμείς, εσείς και οι άλλοι
1985 Movers & Shakers
1986 Pirates Οι πειρατές
1988 The Couch Trip Τρελοί για δέσιμο
- Il piccolo diavolo Ο διαβολάκος
1991 JFK JFK: H ιστορία που χαράχτηκε στη μνήμη μας
1993 Dennis the Menace Ντένις, ο τρομερός κύριος Γουίλσον
- Grumpy Old Men Οι γκρινιάρηδες
1994 I.Q. Ερωτικές εξισώσεις Άλμπερτ Αϊνστάιν
1995 The Grass Harp Άρωμα ζωής δικαστής Τσάρλι Κολυ
- Grumpier Old Men Γρουσούζηδες, μα τρελά ερωτευμένοι
1996 I’m Not Rappaport Ένα αταίριαστο δίδυμο
1997 Out to Sea Ζιγκολό της συμφοράς
1998 The Odd Couple II Ένα παράξενο ζευγάρι σε θεότρελο ταξίδι
2000 Hanging Up Η κλήση σας προωθείται

Ασθένεια και θάνατος: Ο ηθοποιός έπασχε από στεφανιαία νόσο και από καρκίνο του παχέος εντέρου που είχε κάνει μετάσταση στο ήπαρ, στον πνεύμονα και τον εγκέφαλο. Απεβίωσε το 2000 από ανακοπή καρδιάς.

Ο Ρόμπερτ Μίτσαμ (Robert Charles Durman Mitchum) ήταν Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, σκηνοθέτης, συγγραφέας και συνθέτης. Ο Μίτσαμ έγινε γνωστός συμμετέχοντας σε διάφορα φιλμ νουάρ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’50 και ’60, όπου ερμήνευε ρόλους αντιήρωα. Είναι γνωστός για τη συμμετοχή του στις ταινίες: Ήρωες του Κασίνο (Story of G.I. Joe, 1945), που του χάρισε την πρώτη και μοναδική του υποψηφιότητα για Όσκαρ, Διασταυρούμενα πυρά (Crossfire, 1947), Αμάρτημα του παρελθόντος (Out of the Past, 1949), Η Νύχτα του Κυνηγού (The Night of the Hunter, 1955), Μονομαχία στον Ατλαντικό (The Enemy Below, 1957), Αυτοί που δε ριζώνουν πουθενά (The Sundowners, 1960), Δυο Γίγαντες Συγκρούονται (Cape Fear, 1962) και Η Κόρη του Ράιαν (Ryan’s Daughter, 1970). Το 1999, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε στην 23^η θέση στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.

1942 The Magic of Make-up μικρούμήκους
1943 The Human Comedy Πονεμένα νιάτα
- Hoppy Serves a Writ Ρίγκνεϊ
- Aerial Gunner
- Border Patrol
- Follow the Band
- Leather Burners Ράνταλ
- Colt Comrades
- We’ve Never Been Licked
- The Lone Star Trail
- Beyond the Last Frontier
- Corvette K-225 Κορβέτα K-225
- Bar 20 Οι χρυσοθήρες
- Doughboys in Ireland
- False Colors
- Minesweeper
- The Dancing Masters Μοντέρνοι χοροδιδάσκαλοι
- Cry ‘Havoc’ ημιθανής στρατιώτης
- Riders of the Deadline Νικ Ντράγκο
- Gung Ho!
1944 Johnny Doesn’t Live Here Any More Εφτά βδομάδες γρουσουζιά
When Strangers Marry
Girl Rush
Thirty Seconds Over Tokyo Τριάντα δευτερόλεπτα πάνω απ’ το Τόκιο
Nevada Περιπέτεια στην Αριζόνα
1945 The Story of G.I. Joe Ήρωες του Κασίνο _West of the Pecos
1946 Till the End of Time Άλλοτε και τώρα
- Undercurrent Σκιέςυποψίας
- The Locket Γυναίκα της διαφθοράς
1947 Pursued Στον ίσκιο μιας κατάρας
- Crossfire Διασταυρούμενα πυρά
- Desire Me Ας με κρίνουν οι γυναίκες
- Out of the Past Αμάρτημα του παρελθόντος
1948 Rachel and the Stranger Η Ραχήλ και ο ξένος
- Blood on the Moon Αίμα στο φεγγάρι
1949 The Red Pony Το κόκκινο αλογάκι
- The Big Steal Η μεγάλη κλοπή
- Holiday Affair Εκείνες τις μέρες

Δεκαετία 1950

1950 Where Danger Lives Το τέλος μιας αμαρτωλής
1951 My Forbidden Past Ένοχο παρελθόν
- His Kind of Woman Καταχθόνια γόησσα
- The Racket Προθεσμία θανάτου
1952 Macao Μακάο
- Ώρα μηδέν – Έτοιμοι προς έφοδο
- Ο πόθος των δύο _Τζεφ Μακλάουντ
- Δώσ’ μου τα χείλη σου
1953 White Witch Doctor Η λευκή μάγισσα
- Second Chance Μονομαχία στη Σιέρα Μάντρε
1954 She Couldn’t Say No
- River of No Return – Ποτάμι χωρίς επιστροφή
- Track of the Cat – Στα ίχνη της γάτας
1955 Not as a Stranger Όχισανξένος
- The Night of the Hunter Η νύχτα του κυνηγού
- Man with the Gun Ο άνθρωπος με το πιστόλι
1956 Foreign Intrigue Διεθνής κατασκοπεία
- Bandido Γουίλσον
1957 Heaven Knows, Mr. Allison Σάρκα και ψυχή _Άλισον
- Fire Down Below Στην κόλαση των Τροπικών
- The Enemy Below Μονομαχία στον Ατλαντικό
1958 Thunder Road Ο δρόμος των κεραυνών
- The Hunters Σμηναρχία εκδικητών
1959 The Angry Hills Οργισμένοιλόφοι
The Wonderful Country Η επέλαση άρχισε την αυγή

10ετίες 1960-1970

1960 Home from the Hill
- 1960 A Terrible Beauty
- 1960 The Sundowners
- 1960 The Grass Is Greener
1961 The Last Time I Saw Archie
1962 Δυο Γίγαντες Συγκρούονται
- 1962 The Longest Day
- 1962 Two for the Seesaw
1963 The List of Adrian Messenger
- 1963 Rampage
- 1963 Man in the Middle
1964 What a Way to Go!
1965 Mister Moses
1967 The Way West
- 1967 Ελ Ντοράντο
1968 Villa Rides
- 1968 Πέντε σημαδεμένα τραπουλόχαρτα
- 1968 Anzio Dick Ennis
- 1968 Secret Ceremony
1969 Young Billy Young
- 1969 The Good Guys and the Bad Guys
1970 Η Κόρη του Ράιαν
- 1970 A Movable Scene αφηγητής Short
- 1970 A Movable Feast αφηγητής Short
1971 Going Home
1972 The Wrath of God
1973 Οι φίλοι του Έντι Κόουλ -Eddie “Fingers” Coyle
1974 Μυστική Οργάνωση Γιακούζα
1975 Δέκα φόνοι για τον Ντετέκτιβ Μάρλοου -Marlowe
1976 Midway
- 1976 Ο Τελευταίος των Μεγιστάνων
1977 The Amsterdam Kill Larry Quinlan
- 1978 The Big Sleep Ντετέκτιβ Μάρλοου
- 1978 Matilda
1979 Breakthrough Rogers

10ετίες 1980–90

1980 The Agency
- 1980 Nightkill
1982 That Championship Season
1984 The Ambassador
- 1984 Maria’s Lovers
1988 North
- 1988 Scrooged
1990 Présumé dangereux
- 1990 Midnight Ride
1991 Cape Fear
1992 Les sept péchés capitaux
1993 Tombstone
1994 Woman of Desire
1995 Backfire!
- 1995 Ο Νεκρός
- 1995 Waiting for Sunset
1997 James Dean: Live Fast, Die Young George Stevens

Ο Σίντνεϊ Πόλακ (Sydney Pollack), ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, ηθοποιός και παραγωγός βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία του 1985 Πέρα από την Αφρική (Out of Africa). Είναι επίσης γνωστός για τη σκηνοθεσία των ταινιών: Αγάπη για τον Έρωτα (This Property is Condemned, 1966), Σκοτώνουν τ’ άλογα όταν γεράσουν (They Shoot Horses Don’t They?, 1969), Ιερεμίας Τζόνσον (Jeremiah Johnson, 1972), Τα καλύτερά μας χρόνια (The Way We Were, 1973), Οι Τρεις Μέρες του Κόνδορα (Three Days of the Condor, 1973), Χωρίς Δόλο (Absence of Malice, 1981), Τούτσι (Tootsie, 1982) και Η Φίρμα (The Firm, 1993). Ο Πόλακ συνεργάστηκε με πολλά μεγάλα ονόματα του κινηματογραφικού στερεώματος κι είχε την ικανότητα να αποσπά άρτιες ερμηνείες από τους ηθοποιούς. Ίδρυσε, μαζί με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, το Ινστιτούτο Sundance και επίσης, μαζί με τον Μάρτιν Σκορσέζε το Film Foundation, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό, αφιερωμένο στην αναπαλαίωση ταινιών και στην αποτροπή της καταστροφής των πρωτότυπων φιλμ. Ξεκίνησε από τον χώρο της τηλεόρασης κατά τις αρχές της δεκαετίας του ’60 και μεταπήδησε στον χώρο του κινηματογράφου κάνοντας το ντεμπούτο του το 1965, με την ταινία Παρακαλώ, Συγχώρεσέ με (The Slender Thread), στην οποία σκηνοθέτησε την Αν Μπάνκροφτ και τον Σίντνεϊ Πουατιέ. τελευταία του ταινία ήταν Η Διερμηνέας (The Interpreter, 2005) με τη Νικόλ Κίντμαν και τον Σον Πεν.

Φιλμογραφία \ Σκηνοθέτης ή Παραγωγός

1965 Παρακαλώ, Συγχώρεσέ με (The Slender Thread)
1966 Αγάπη για τον Έρωτα (This Property Is Condemned)
1968 Γκουερίλλο (The Scalphunters)
- Το Κάστρο του Πολέμου (Castle Keep)
1969 Σκοτώνουν τ’ άλογα όταν γεράσουν (They Shoot Horses, Don’t They?) Υποψηφιότητα – Όσκαρ Σκηνοθεσίας
1972 Ιερεμίας Τζόνσον (Jeremiah Johnson)
1973 Τα Καλύτερά μας Χρόνια (The Way We Were)
1975 Οι Τρεις Μέρες του Κόνδορα (Three Days of the Condor)
- Μυστική Οργάνωση Γιακούζα (The Yakuza)
1977 Μπόμπι Ντίρλφιλντ, Μιά Στιγμή… Μια Ζωή (Bobby Deerfield)
1979 Ο Ηλεκτρικός Καβαλάρης (The Electric Horseman)
1981 Χωρίς Δόλο (Absence of Malice)
1982 Τούτσι (Tootsie) -Σκηνοθέτης, Παραγωγός, Ηθοποιός _Υποψηφιότητα – Όσκαρ Σκηνοθεσίας
1985 Πέρα από την Αφρική (Out of Africa) – Όσκαρ Σκηνοθεσίας
- Sanford Meisner: The American Theatre’s Best Kept Secret
1988 Δυνατά Φώτα σε Μεγάλη Πόλη (Bright Lights, Big City)
1989 Σχέσεις Πάθους (The Fabulous Baker Boys)
1990 Αβάνα (Havana)
- Αθώος Μέχρι Αποδείξεως του Εναντίου (Presumed Innocent)
1993 Η Φίρμα (The Firm)
- Αθώες Κινήσεις (Searching for Bobby Fischer)
1995 Σαμπρίνα (Sabrina)
- Λογική κι Ευαισθησία (Sense and Sensibility)
1998 Απρόσμενος έρωτας
1999 Παιχνίδια της Τύχης (Random Hearts)
- Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ (The Talented Mr. Ripley)
2001 Άιρις (Iris)
2002 Ο Ήσυχος Αμερικανός (The Quiet American)
2003 Επιστροφή στο Cold Mountain (Cold Mountain)
2005 Sketches of Frank Gehry
- Η Διερμηνέας (The Interpreter)
2006 Η Διάρρηξη (Breaking and Entering)
2007 Μάικλ Κλέιτον (Michael Clayton)
2008 Recount -τηλεταινία
- Παιχνίδι Χωρίς Κανόνες (Leatherheads)
- Σφραγισμένα Χείλη (The Reader)
2011 Margaret