Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ταμείο Ανάκαμψης: Όταν η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» αποκαλύπτει…

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας // 

Όταν κυβέρνηση και άλλα αστικά κόμματα πανηγυρίζουν και συσκοτίζουν ταυτόχρονα για τα σχετικά με το περίφημο «Ταμείο Ανάκαμψης» της Ε.Ε έρχεται η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» (18/4) και ως «ναυαρχίδα του αστικού Τύπου» γράφει κάποιες «πικρές αλήθειες».

Πιο συγκεκριμένα σε πρωτοσέλιδο άρθρο (στο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) με τίτλο : «Έλλειμμα σχεδιασμού, κοινωνικές εντάσεις και ζόμπι» (Κώστας Καλλίτσης) αναφέρει ανάμεσα στ’ άλλα:

«…Δεν θα κερδίσουν όλοι από αυτό. Ένα μεγάλο κομμάτι της οικονομίας θα καταρρεύσει, πολλοί θα πνιγούν στην τρικυμία στο αρχιπέλαγος των πολύ μικρών επιχειρήσεων. Ήδη υπάρχουν χρεοκοπίες και συγκαλύπτονται καθώς το κράτος…»

«… Δεν φαίνεται προσώρας να υπάρχει ούτε ένα πιο ταπεινό, συνεκτικό σχέδιο για την κατανομή των περιορισμένων πόρων…»

«… Αν δεν υπάρξει τέτοιο σχέδιο και γενναίες δράσεις, τι να περιμένουμε; Ένα και ασφαλές, πότε θα πάρει φωτιά το προσάναμμα των κοινωνικών εντάσεων…»

«..ένα μείζον σκάνδαλο αφήνεται να εξελίσσεται στην Τράπεζα Πειραιώς, ως αν δεν χαράζει πολιτική η εκλεγμένη κυβέρνηση, αλλά η Goldman Sachs και κάποιοι συνεργάτες της…».

Ανεξάρτητα από προθέσεις, οι διαπιστώσεις αυτές καταρρίπτουν το σχετικό αφήγημα και αναδεικνύουν πλευρές του:

-Το Ταμείο έχει ταξικό χαρακτήρα και οι προβλεπόμενες νέες επιχορηγήσεις και τα δάνεια θα κατευθυνθούν στις τσέπες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ενώ θα κληθούν πάλι να τα πληρώσουν οι λαοί της Ευρώπης, με νέα βάρη και νέα μέτρα.

-Υπάρχουν ενδοαστικές «γκρίνιες» για τον τρόπο διαχείρισης και για το ποια κομμάτια του κεφαλαίου θα βρεθούν σε πλεονεκτικότερη θέση.

– Τα προβλεπόμενα σίγουρα θα προκαλέσουν «κοινωνικές εντάσεις» (κοινωνικούς αγώνες δηλαδή) που το αστικό σύστημα θέλει να προλάβει στη γέννηση τους.

Ο δρόμος που πραγματικά συμφέρει τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς της Ευρώπης βρίσκεται στη σύγκρουση και την αποδέσμευση από τον σύγχρονο “λάκκο των λεόντων” της ΕΕ, με τους λαούς στην εξουσία!

«Ο Χικμέτ στην Ελλάδα», του Ηρακλή Κακαβάνη