Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Είναι απαραίτητες οι μάσκες στους εξωτερικούς χώρους; Οι ειδικοί αναρωτιούνται

Πολ­λοί περι­πα­τη­τές ή ποδη­λά­τες δια­σχί­ζουν τις μεγά­λες αμε­ρι­κα­νι­κές πόλεις φορώ­ντας μάσκα ακό­μη και όταν βρί­σκο­νται μακριά ο ένας από τον άλλο.

Κάποιες αμε­ρι­κα­νι­κές πολι­τεί­ες, όπως το Μέιν, εξα­κο­λου­θούν να απαι­τούν τη χρή­ση μάσκας ακό­μη και στα ορει­νά μονο­πά­τια ή τις παραλίες.

Το ερώ­τη­μα της χρη­σι­μό­τη­τας αυτών των μέτρων διχά­ζει τους ειδικούς.

Είναι πολύ πιο ασφαλές σε εξωτερικούς χώρους

Οι επι­στή­μο­νες έχουν μάθει πολ­λά για την covid-19 από την αρχή της πανδημίας.

Πλέ­ον γνω­ρί­ζουν ότι οι επι­φά­νειες δεν παί­ζουν μεγά­λο ρόλο στη μετά­δο­ση του κορο­νοϊ­ού και ότι η υπερ­βο­λι­κή απο­λύ­μαν­σή τους απο­τε­λεί σπα­τά­λη χρό­νου και πόρων.

Αντί­θε­τα πολ­λοί ειδι­κοί θεω­ρούν ότι η μετά­δο­ση της covid-19 γίνε­ται από τον αέρα. Μετα­δί­δε­ται κυρί­ως από τα μικρο­σω­μα­τί­δια που παρα­μέ­νουν στον αέρα για κάποιο διά­στη­μα και όχι από τα στα­γο­νί­δια που εκλύ­ο­νται από τον βήχα ή το φτάρ­νι­σμα, τα οποία πέφτουν γρή­γο­ρα στο έδαφος.

Για τον λόγο αυτό οι εξω­τε­ρι­κοί χώροι είναι πιο ασφα­λείς από τους εσω­τε­ρι­κούς, εκτι­μά ο Χοσέ- Λουίς Χιμέ­νες ειδι­κός στα αερο­λύ­μα­τα, καθη­γη­τής στο πανε­πι­στή­μιο Colorado Boulder.

“Οι εσω­τε­ρι­κοί χώροι είναι πιο επι­κίν­δυ­νοι διό­τι οι τοί­χοι, το πάτω­μα και το ταβά­νι παγι­δεύ­ουν τον αέρα”, κυρί­ως όταν δεν υπάρ­χει καλός εξα­ε­ρι­σμός, εξηγεί.

“Οι εξω­τε­ρι­κοί χώροι είναι λιγό­τε­ρο επι­κίν­δυ­νοι διό­τι υπάρ­χει μεγα­λύ­τε­ρη κίνη­ση του αέρα” και ο αέρας που εκπνέ­ου­με πηγαί­νει γρή­γο­ρα προς τα πάνω, κυρί­ως όταν έχει ζέστη.

Όμως αυτό δεν σημαί­νει ότι δεν υπάρ­χει κανέ­νας κίν­δυ­νος, τονί­ζει. Με τον ίδιο τρό­πο που μπο­ρεί να εισπνεύ­σου­με τον καπνό από το τσι­γά­ρο ενός ανθρώ­που που βρί­σκε­ται δίπλα μας έξω, είναι πιθα­νό να μολυν­θού­με από covid-19 αν μεί­νου­με για ώρα κοντά με έναν μολυ­σμέ­νο άνθρω­πο, ακό­μη και σε εξω­τε­ρι­κό χώρο.

Ποιος είναι ο κίνδυνος μόλυνσης; Αναρωτιούνται

Πλέ­ον υπάρ­χουν πολ­λές έρευ­νες για τον κίν­δυ­νο μόλυν­σης σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους. Τον περα­σμέ­νο Οκτώ­βριο Κινέ­ζοι ερευ­νη­τές δημο­σί­ευ­σαν μια έρευ­να στο επι­στη­μο­νι­κό περιο­δι­κό Indoor Air στην οποία ανα­φέ­ρουν πλη­ρο­φο­ρί­ες για 7.324 κρού­σμα­τα, ανά­με­σά τους και τον χώρο στον οποίο έγι­νε η μόλυνση.

Από τα περισ­σό­τε­ρα από 7.000 κρού­σμα­τα μόνο ένα αφο­ρού­σε μόλυν­ση σε εξω­τε­ρι­κό χώρο: ένας 27χρονος χωρι­κός μολύν­θη­κε τον Ιανουά­ριο του 2020 αφού συνο­μί­λη­σε με μολυ­σμέ­νο άτο­μο κοντά στην Σανγ­κ­τσιού, στην επαρ­χία Χενάν.

Πιο πρό­σφα­τα η εφη­με­ρί­δα Irish Times ζήτη­σε από τις ιρλαν­δι­κές υγειο­νο­μι­κές αρχές πόσα από τα 232.164 κρού­σμα­τα που είχαν κατα­γρα­φεί στη χώρα ως τις 24 Μαρ­τί­ου 2021 αφο­ρού­σαν μολύν­σεις σε εξω­τε­ρι­κό χώρο. Η απά­ντη­ση ήταν 262, δηλα­δή λιγό­τε­ρο από το 0,1% του συνόλου.

Η εκτί­μη­ση αυτή ίσως είναι υπερ­βο­λι­κή με δεδο­μέ­νο ότι οι αρχές βασί­στη­καν σε μη επι­βε­βαιω­μέ­να στοι­χεία για τις δρα­στη­ριό­τη­τες των μολυ­σμέ­νων ατό­μων σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους, την ώρα που ενδέ­χε­ται να συμ­με­τεί­χαν και σε συγκε­ντρώ­σεις σε εσω­τε­ρι­κούς χώρους.

Ο Ντό­ναλντ Μίλ­τον, καθη­γη­τής του πανε­πι­στη­μί­ου του Μέρι­λαντ και ένας από τους πρώ­τους που ερεύ­νη­σαν την επι­στή­μη των αερο­λυ­μά­των συνι­στά, να απο­φεύ­γο­νται οι συγκε­ντρώ­σεις σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους, κυρί­ως όταν το πλή­θος φωνά­ζει ή τρα­γου­δά και αν δεν φυσάει.

Όμως πιστεύ­ει ότι το να φορά κάποιος μόνι­μα μάσκα σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους δεν είναι απαραίτητο.

“Όταν κάνω τζό­γκινγκ στη γει­το­νιά μου, όπου τα σπί­τια απέ­χουν του­λά­χι­στον 10 μέτρα και υπάρ­χουν μόνο μερι­κοί άνθρω­ποι που βγά­ζουν βόλ­τα τα σκυ­λιά τους και παι­διά που παί­ζουν στους κήπους, κρα­τώ τη μάσκα μου στην τσέ­πη”, δηλώ­νει.

“Δεν μπο­ρώ να τρέ­ξω πολ­λή ώρα με τη μάσκα”, συνε­χί­ζει. “Αν στα­μα­τή­σω για να μιλή­σω σε κάποιον, την ξανα­βά­ζω. Αν περ­πα­τώ με φίλους, τη φορώ”.

Η μάσκα πολιτικοποιημένη

Η χρή­ση μάσκας έχει ανα­χθεί σε ιδιαί­τε­ρα πολι­τι­κο­ποι­η­μέ­νο θέμα στις ΗΠΑ, με τους συντη­ρη­τι­κούς, υπό την προ­τρο­πή του Ντό­ναλντ Τραμπ, να θεω­ρούν ότι παρα­βιά­ζει τις ατο­μι­κές τους ελευθερίες.

Οι προ­ο­δευ­τι­κοί λαμ­βά­νουν πιο σοβα­ρά υπό­ψη τους τον κορο­νο­ϊό και θεω­ρούν τη χρή­ση μάσκας έναν τρό­πο να δεί­ξουν την αλλη­λεγ­γύη τους προς τους γεί­το­νές τους σε μια περί­ο­δο κρίσης.

Όμως για τον Αμές Αντάλ­ζα, έναν ειδι­κό δημό­σιας υγεί­ας στο πανε­πι­στή­μιο Τζονς Χόπ­κινς, έχει έρθει η ώρα να αλλά­ξουν οι συστά­σεις για τη χρή­ση μάσκας σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους και να υιο­θε­τη­θεί μια πιο ήπια προ­σέγ­γι­ση, πιο κοντι­νή στα επι­στη­μο­νι­κά δεδομένα.

“Οι μάσκες πολι­τι­κο­ποι­ή­θη­καν σε τέτοιο βαθ­μό που κάποιοι κατη­γο­ρούν άλλους ανθρώ­πους (ότι δεν τη φορούν) για να τους ντρο­πιά­σουν”, καταγ­γέλ­λει. “Πιστεύω ότι είναι αντι­πα­ρα­γω­γι­κό”, εκτιμά.

“Αυτό που θέλου­με είναι οι άνθρω­ποι, και κυρί­ως όσοι δεν είναι εμβο­λια­σμέ­νοι, να φορούν μάσκα όταν βρί­σκο­νται σε εσω­τε­ρι­κούς χώρους και να μπο­ρούν να τηρούν τα μέτρα κοι­νω­νι­κής απο­στα­σιο­ποί­η­σης”, εξηγεί.

Το να δίνου­με την εντύ­πω­ση ότι είναι επι­κίν­δυ­νο να βρι­σκό­μα­στε σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους ενδέ­χε­ται να ωθή­σει τους ανθρώ­πους να συγκε­ντρώ­νο­νται σε εσω­τε­ρι­κούς χώρους, που είναι χει­ρό­τε­ρο, σύμ­φω­να με τον ίδιο.

Κάποιοι ειδι­κοί θεω­ρούν ότι είναι προς το συμ­φέ­ρον των πολι­τών να είναι υπο­χρε­ω­τι­κή η χρή­ση μάσκας σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους και ότι με αυτό τον τρό­πο απλο­ποιεί­ται το μήνυ­μα προς το κοι­νό, κάτι με το οποίο όμως δια­φω­νεί ο Αντάλζα.

“Το μονα­δι­κό απο­τέ­λε­σμα είναι ότι το κοι­νό έχει λιγό­τε­ρη εμπι­στο­σύ­νη στις υγειο­νο­μι­κές αρχές”, εκτι­μά, επι­ση­μαί­νο­ντας ότι οι πολί­τες μπο­ρούν να δια­βά­ζουν ιατρι­κά περιο­δι­κά και να κατα­νο­ούν ότι η δημό­σια συζή­τη­ση δια­φέ­ρει από τα επι­στη­μο­νι­κά δεδομένα.

Πολ­λοί περι­πα­τη­τές ή ποδη­λά­τες δια­σχί­ζουν τις μεγά­λες αμε­ρι­κα­νι­κές πόλεις φορώ­ντας μάσκα ακό­μη και όταν βρί­σκο­νται μακριά ο ένας από τον άλλο.

Κάποιες αμε­ρι­κα­νι­κές πολι­τεί­ες, όπως το Μέιν, εξα­κο­λου­θούν να απαι­τούν τη χρή­ση μάσκας ακό­μη και στα ορει­νά μονο­πά­τια ή τις παραλίες.

Το ερώ­τη­μα της χρη­σι­μό­τη­τας αυτών των μέτρων διχά­ζει τους ειδικούς.

Είναι πολύ πιο ασφαλές σε εξωτερικούς χώρους

Οι επι­στή­μο­νες έχουν μάθει πολ­λά για την covid-19 από την αρχή της πανδημίας.

Πλέ­ον γνω­ρί­ζουν ότι οι επι­φά­νειες δεν παί­ζουν μεγά­λο ρόλο στη μετά­δο­ση του κορο­νοϊ­ού και ότι η υπερ­βο­λι­κή απο­λύ­μαν­σή τους απο­τε­λεί σπα­τά­λη χρό­νου και πόρων.

Αντί­θε­τα πολ­λοί ειδι­κοί θεω­ρούν ότι η μετά­δο­ση της covid-19 γίνε­ται από τον αέρα. Μετα­δί­δε­ται κυρί­ως από τα μικρο­σω­μα­τί­δια που παρα­μέ­νουν στον αέρα για κάποιο διά­στη­μα και όχι από τα στα­γο­νί­δια που εκλύ­ο­νται από τον βήχα ή το φτάρ­νι­σμα, τα οποία πέφτουν γρή­γο­ρα στο έδαφος.

Για τον λόγο αυτό οι εξω­τε­ρι­κοί χώροι είναι πιο ασφα­λείς από τους εσω­τε­ρι­κούς, εκτι­μά ο Χοσέ- Λουίς Χιμέ­νες ειδι­κός στα αερο­λύ­μα­τα, καθη­γη­τής στο πανε­πι­στή­μιο Colorado Boulder.

“Οι εσω­τε­ρι­κοί χώροι είναι πιο επι­κίν­δυ­νοι διό­τι οι τοί­χοι, το πάτω­μα και το ταβά­νι παγι­δεύ­ουν τον αέρα”, κυρί­ως όταν δεν υπάρ­χει καλός εξα­ε­ρι­σμός, εξηγεί.

“Οι εξω­τε­ρι­κοί χώροι είναι λιγό­τε­ρο επι­κίν­δυ­νοι διό­τι υπάρ­χει μεγα­λύ­τε­ρη κίνη­ση του αέρα” και ο αέρας που εκπνέ­ου­με πηγαί­νει γρή­γο­ρα προς τα πάνω, κυρί­ως όταν έχει ζέστη.

Όμως αυτό δεν σημαί­νει ότι δεν υπάρ­χει κανέ­νας κίν­δυ­νος, τονί­ζει. Με τον ίδιο τρό­πο που μπο­ρεί να εισπνεύ­σου­με τον καπνό από το τσι­γά­ρο ενός ανθρώ­που που βρί­σκε­ται δίπλα μας έξω, είναι πιθα­νό να μολυν­θού­με από covid-19 αν μεί­νου­με για ώρα κοντά με έναν μολυ­σμέ­νο άνθρω­πο, ακό­μη και σε εξω­τε­ρι­κό χώρο.

Ποιος είναι ο κίνδυνος μόλυνσης; Αναρωτιούνται

Πλέ­ον υπάρ­χουν πολ­λές έρευ­νες για τον κίν­δυ­νο μόλυν­σης σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους. Τον περα­σμέ­νο Οκτώ­βριο Κινέ­ζοι ερευ­νη­τές δημο­σί­ευ­σαν μια έρευ­να στο επι­στη­μο­νι­κό περιο­δι­κό Indoor Air στην οποία ανα­φέ­ρουν πλη­ρο­φο­ρί­ες για 7.324 κρού­σμα­τα, ανά­με­σά τους και τον χώρο στον οποίο έγι­νε η μόλυνση.

Από τα περισ­σό­τε­ρα από 7.000 κρού­σμα­τα μόνο ένα αφο­ρού­σε μόλυν­ση σε εξω­τε­ρι­κό χώρο: ένας 27χρονος χωρι­κός μολύν­θη­κε τον Ιανουά­ριο του 2020 αφού συνο­μί­λη­σε με μολυ­σμέ­νο άτο­μο κοντά στην Σανγ­κ­τσιού, στην επαρ­χία Χενάν.

Πιο πρό­σφα­τα η εφη­με­ρί­δα Irish Times ζήτη­σε από τις ιρλαν­δι­κές υγειο­νο­μι­κές αρχές πόσα από τα 232.164 κρού­σμα­τα που είχαν κατα­γρα­φεί στη χώρα ως τις 24 Μαρ­τί­ου 2021 αφο­ρού­σαν μολύν­σεις σε εξω­τε­ρι­κό χώρο. Η απά­ντη­ση ήταν 262, δηλα­δή λιγό­τε­ρο από το 0,1% του συνόλου.

Η εκτί­μη­ση αυτή ίσως είναι υπερ­βο­λι­κή με δεδο­μέ­νο ότι οι αρχές βασί­στη­καν σε μη επι­βε­βαιω­μέ­να στοι­χεία για τις δρα­στη­ριό­τη­τες των μολυ­σμέ­νων ατό­μων σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους, την ώρα που ενδέ­χε­ται να συμ­με­τεί­χαν και σε συγκε­ντρώ­σεις σε εσω­τε­ρι­κούς χώρους.

Ο Ντό­ναλντ Μίλ­τον, καθη­γη­τής του πανε­πι­στη­μί­ου του Μέρι­λαντ και ένας από τους πρώ­τους που ερεύ­νη­σαν την επι­στή­μη των αερο­λυ­μά­των συνι­στά, να απο­φεύ­γο­νται οι συγκε­ντρώ­σεις σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους, κυρί­ως όταν το πλή­θος φωνά­ζει ή τρα­γου­δά και αν δεν φυσάει.

Όμως πιστεύ­ει ότι το να φορά κάποιος μόνι­μα μάσκα σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους δεν είναι απαραίτητο.

“Όταν κάνω τζό­γκινγκ στη γει­το­νιά μου, όπου τα σπί­τια απέ­χουν του­λά­χι­στον 10 μέτρα και υπάρ­χουν μόνο μερι­κοί άνθρω­ποι που βγά­ζουν βόλ­τα τα σκυ­λιά τους και παι­διά που παί­ζουν στους κήπους, κρα­τώ τη μάσκα μου στην τσέ­πη”, δηλώ­νει.

“Δεν μπο­ρώ να τρέ­ξω πολ­λή ώρα με τη μάσκα”, συνε­χί­ζει. “Αν στα­μα­τή­σω για να μιλή­σω σε κάποιον, την ξανα­βά­ζω. Αν περ­πα­τώ με φίλους, τη φορώ”.

Η μάσκα πολιτικοποιημένη

Η χρή­ση μάσκας έχει ανα­χθεί σε ιδιαί­τε­ρα πολι­τι­κο­ποι­η­μέ­νο θέμα στις ΗΠΑ, με τους συντη­ρη­τι­κούς, υπό την προ­τρο­πή του Ντό­ναλντ Τραμπ, να θεω­ρούν ότι παρα­βιά­ζει τις ατο­μι­κές τους ελευθερίες.

Οι προ­ο­δευ­τι­κοί λαμ­βά­νουν πιο σοβα­ρά υπό­ψη τους τον κορο­νο­ϊό και θεω­ρούν τη χρή­ση μάσκας έναν τρό­πο να δεί­ξουν την αλλη­λεγ­γύη τους προς τους γεί­το­νές τους σε μια περί­ο­δο κρίσης.

Όμως για τον Αμές Αντάλ­ζα, έναν ειδι­κό δημό­σιας υγεί­ας στο πανε­πι­στή­μιο Τζονς Χόπ­κινς, έχει έρθει η ώρα να αλλά­ξουν οι συστά­σεις για τη χρή­ση μάσκας σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους και να υιο­θε­τη­θεί μια πιο ήπια προ­σέγ­γι­ση, πιο κοντι­νή στα επι­στη­μο­νι­κά δεδομένα.

“Οι μάσκες πολι­τι­κο­ποι­ή­θη­καν σε τέτοιο βαθ­μό που κάποιοι κατη­γο­ρούν άλλους ανθρώ­πους (ότι δεν τη φορούν) για να τους ντρο­πιά­σουν”, καταγ­γέλ­λει. “Πιστεύω ότι είναι αντι­πα­ρα­γω­γι­κό”, εκτιμά.

“Αυτό που θέλου­με είναι οι άνθρω­ποι, και κυρί­ως όσοι δεν είναι εμβο­λια­σμέ­νοι, να φορούν μάσκα όταν βρί­σκο­νται σε εσω­τε­ρι­κούς χώρους και να μπο­ρούν να τηρούν τα μέτρα κοι­νω­νι­κής απο­στα­σιο­ποί­η­σης”, εξηγεί.

Το να δίνου­με την εντύ­πω­ση ότι είναι επι­κίν­δυ­νο να βρι­σκό­μα­στε σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους ενδέ­χε­ται να ωθή­σει τους ανθρώ­πους να συγκε­ντρώ­νο­νται σε εσω­τε­ρι­κούς χώρους, που είναι χει­ρό­τε­ρο, σύμ­φω­να με τον ίδιο.

Κάποιοι ειδι­κοί θεω­ρούν ότι είναι προς το συμ­φέ­ρον των πολι­τών να είναι υπο­χρε­ω­τι­κή η χρή­ση μάσκας σε εξω­τε­ρι­κούς χώρους και ότι με αυτό τον τρό­πο απλο­ποιεί­ται το μήνυ­μα προς το κοι­νό, κάτι με το οποίο όμως δια­φω­νεί ο Αντάλζα.

“Το μονα­δι­κό απο­τέ­λε­σμα είναι ότι το κοι­νό έχει λιγό­τε­ρη εμπι­στο­σύ­νη στις υγειο­νο­μι­κές αρχές”, εκτι­μά, επι­ση­μαί­νο­ντας ότι οι πολί­τες μπο­ρούν να δια­βά­ζουν ιατρι­κά περιο­δι­κά και να κατα­νο­ούν ότι η δημό­σια συζή­τη­ση δια­φέ­ρει από τα επι­στη­μο­νι­κά δεδομένα.

Το έρη­μο κλου­βί, Κεί­με­νο Βαγ­γε­λιώ Καρα­κα­τσά­νη – Ζωγρα­φιές Εύα Μελά

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο