Στις 15 Ιούνη 1986, σε ηλικία 86 ετών πεθαίνει στη Γενεύη ο διάσημος Αργεντινός συγγραφέας Χόρχε Λουίς Μπόρχες, μια από τις μεγαλύτερες μορφές της λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Τα διηγήματά του, του χάρισαν τη διεθνή αναγνώριση και στα τελευταία χρόνια της ζωής του, παρότι τυφλός, συνέχισε να γράφει ποίηση και πρόζα.
Γεννήθηκε το 1899 στο Μπουένος Αϊρες. Παιδί – θαύμα στην κυριολεξία, έγραψε το πρώτο του διήγημα σε ηλικία 6 ετών. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρίσκει στη Γενεύη. Μετά το τέλος του πολέμου, πηγαίνει στην Ισπανία, όπου έρχεται σε επαφή με τους σουρεαλιστές και τους εξπρεσιονιστές. Ηταν γνώστης της ελληνικής μυθολογίας και θαυμαστής του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Το 1938 επέστρεψε στο Μπουένος Αϊρες και άρχισε να δουλεύει στη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Υπογράφει μια επιστολή κατά του Περόν και απολύεται. Επιστρέφει μετά την πτώση του Περόν.
Την αγάπη του για την γενέτειρά του την εκδήλωσε με την ποιητική συλλογή, «Πάθος για το Μπουένος Αϊρες», που δημοσίευσε το 1923. Το 1935 γράφει την «Παγκόσμια ιστορία της ατιμίας», «Την ιστορία της αιωνιότητας» και τα διηγήματα «Μυθιστορίες», για να ακολουθήσουν τα δοκίμια: «Η μοίρα», «Οι γειτονιές», «Ο λαϊκός τύπος». Το 1956 που έχασε την όραση, συνεχίζει να γράφει με τη βοήθεια της μητέρας του. Επιστρέφει στην ποίηση και γράφει τα: «Ο πλάστης», «Ο χρυσός των τίγρεων», «Το βιβλίο της άμμου», «Εγκώμιο της σκιάς», κ.ά.
Τα λογοτεχνικά έργα του Μπόρχες περιλαμβάνονται σε 300 περίπου τόμους. Θεωρείται ο θεμελιωτής της νέας λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας, που τώρα δεσπόζει στο παγκόσμιο προσκήνιο.
