Φιλοξενούμενος ο Θανάσης Κριτσινιώτης //
Τις τελευταίες μέρες γίνεται ένας ορυμαγδός ποιητικών ”εκδηλώσεων” ανά την Ελλάδα. Με αφορμή ένα φυσικό φαινόμενο, την εαρινή ισημερία… η ποίηση μετατράπηκε σε επετειακό γεγονός!!! Και ενώ βλέπω κάποιους να διαμαρτύρονται, για τον επετειακό γιορτασμό του Έρωτα (14Φεβ), τώρα δεν βλέπω καμία κριτική για τον επετειακό γιορτασμό της ποίησης… Αν είσαι ποιητής είσαι κάθε μέρα, όπως και αν είσαι ερωτευμένος είσαι κάθε μέρα!!!
Όμως τώρα, όλοι μαζί τραβάμε συρφετός, που έλεγε και ο Καρυωτάκης. Δεκάδες ποιητές κάθε διαμετρήματος, απαγγέλουν σε δεκάδες ποιητικές βραδιές, ”υπο την αιγίδα” κρατικών θεσμών, που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ματαιοδοξία των ποιητών, και να δανειστούν και αυτοί λίγη αμφίβολη αίγλη…
Ενώ η ποίηση είναι απο τη φύση της μια εξωθεσμική, απελευθερωτική, υπαρξιακή λειτουργία, σιγά-σιγά εντάσσεται στις εκδηλώσεις ”με την εγγύηση του Κράτους”. Αυτό σημαίνει και τον ευνουχισμό της ποίησης και των ποιητών.
Η ποίηση πια είναι ένα μαζικό γεγονός. Δεν θα σταθώ στην ποιότητα του εκφερόμενου λόγου, γιατί γι’ αυτό θα αποφασίσει ο μέγας κριτής, ο χρόνος. Όλους μας περιμένει ένα ταξιδάκι στον Αχέροντα, πιθανόν παρέα με τα ποιήματά μας.
Οι σύγχρονοι ποιητές όμως αδημονούν. Δεν θέλουν να περιμένουν την ”τελική κρίση”. Ούτε βασανίζονται με τα γραπτά τους. Ούτε αρκούνται σε ένα κύκλο φίλων. Πρέπει όλη η Ελλάδα να μάθει τα κατορθώματά τους, τώρα μάλιστα που έχουμε αυτά τα λάγνα ηλεκτρονικά μέασα, Ίντερνετ, ΦΒ κλπ… όλα πια δημοσιεύονται… Οι επερχόμενοι ερευνητές δεν θα βρίσκουν κατάλοιπα… Ο ποιητής πρόλαβε και τα δημοσίευσε όλα!!!
