Μέρες του Οκτώβρη του 1981. Η προεκλογική δραστηριότητα του κόμματος βρισκόταν στο ζενίθ.
Η Ν.Δ όλα έδειχναν ότι επρόκειτο να εγκαταλείψει την κυβερνητική εξουσία, μετά από συνεχή παρουσία της από το ’74, ενώ το ΠΑΣΟΚ βάδιζε ολοταχώς προς αυτή σπέρνοντας μπόλικες αυταπάτες για την πολυπόθητη «Αλλαγή».
Και μέσα σ’αυτές τις δικομματικές συμπληγάδες το κόμμα προσπαθούσε να σταθεί όρθιο και να μπει στην «Β’ κατανομή» όπου με βάση το υπάρχον εκλογικό σύστημα ακυρώνονταν τα σχέδια του κατεστημένου για αυτοδύναμες «λύσεις»…
Οι οργανώσεις της ΚΝΕ μαζί με του κόμματος, είχαν ξεδιπλώσει από μήνες την εκλογική τους καμπάνια, επισκεπτόμενες κάθε γειτονιά, κάθε σπίτι, μεταφέροντας το μήνυμα «ΚΚΕ αλλαγή, δεύτερη κατανομή»,
Στα νεολαιίστικα γκρουπ υπήρχε φροντίδα να συνυπάρχουν παλιά με νέα μέλη, ώστε να σπάει ο δισταγμός και να μεταφέρεται στην πράξη και στη δράση η εμπειρία των παλιότερων στους νεότερους.
Ο Κ. ξεχώριζε από τους νέους. Ψηλός, ξανθός, γαλανός, όμορφος με μία αρχοντιά στο περπάτημά του. Χρόνια, παιδί μεταναστών, στη Γερμανία, εντάχτηκε από το πρώτο έτος που βρέθηκε στη Σχολή . Και εκείνη η προφορά του που είχε τα “σημάδια” της πολύχρονης παρουσίας στο εξωτερικό του έδινες μια πρόσθετη χάρη, αν και σε κάποιους, προκαλούσε συχνά και χαμόγελα.
Όχι δεν έλεγε ποτέ στα καθήκοντα που του αναθέτονταν, ενώ είχε και ένα μοναδικό τρόπο να δίνει τις δικές του εξηγήσεις στα ερωτήματα που του έθεταν.
Το Περιστέρι, η τεράστια εργατούπολη, ήταν για μέρες η περιοχή εξορμήσεων. Η κουβέντα με τους εργαζόμενους άλλωστε έδινε τη δυνατότητα στους νεαρούς φοιτητές να δούνε την πραγματική ζωή, έξω από τους τοίχους των αμφιθεάτρων.
Με την προκήρυξη, το ψηφοδέλτιο και συγχρόνως προπαγανδίζοντας τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ έδινε ξεχωριστό τόνο στο προεκλογικό γκρουπ. Δεν άφηνε πόρτα να μην χτυπήσει, καφενείο να μην σταματήσει, νεολαίο στα καφέ να μην μιλήσει. Θαρρείς και ήταν…γεννημένος για την δουλειά αυτή.
Ο άνθρωπος, μεσήλικας, που πλησίασε του γκρουπ φαινόταν σαν χαμένος στην περιοχή. Άλλωστε αυτό αποδείχθηκε όταν τους ρώτησε:
«Παιδιά μου, συγνώμη για την ενόχληση. Μήπως ξέρετε που είναι η Νέα Ζωή;»
Ο Κ. τον κοίταξε όλο κατανόηση και ατάραχος, δείχνοντας τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ που κρατούσε, απάντησε «Εδώ είναι η ΝΕΑ ΖΩΗ»
