Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Διαφυγόντα κέρδη

Εκεί που η λαϊκή οικογένεια βλέπει μια μοναδική ευκαιρία να επισκεφτεί κάποιο αρχαιολογικό μνημείο χωρίς να πρέπει να πληρώσει τα μαλλιοκέφαλά της, η κυβέρνηση και το κράτος βλέπουν …διαφυγόντα κέρδη.

Την περασμένη Κυριακή χιλιάδες κόσμου κατέκλυσαν τους αρχαιολογικούς χώρους, σχηματίζοντας «ουρές», μιας και κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα η είσοδος είναι δωρεάν, σε αντίθεση με όλες τις άλλες μέρες, που το εισιτήριο είναι τσουχτερό και απαγορευτικό για τη λαϊκή οικογένεια.

Ενδεικτικά, με τη νέα τιμολογιακή πολιτική, η είσοδος στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης θα κοστίζει πλέον 30 ευρώ (από 10 και 20 για τη χειμερινή και καλοκαιρινή περίοδο αντίστοιχα), η είσοδος για όλους τους εμβληματικούς χώρους θα είναι 20 ευρώ, ενώ το φτηνότερο εισιτήριο αυξάνεται στα 5 ευρώ, από 2 που είναι τώρα (+150%).

Θα της ήρθε …κόλπος της κυβέρνησης, λοιπόν, βλέποντας όλο αυτόν τον κόσμο να ψάχνει μια ανάσα έξω από τον εφιάλτη του «πλήρωνε για να δεις» που επιβάλλει το κράτος – μάνατζερ και στον Πολιτισμό.

Οπως είναι βέβαιο ότι κάποιοι «μετρούσαν κεφάλια» την Κυριακή, για να υπολογίσουν πόσα 30άρια έχασαν τα ταμεία τους από τις δωρεάν επισκέψεις, κάνοντας και δεύτερες σκέψεις για το αν και πόσο θα διατηρηθεί ακόμα κι αυτό το ελάχιστο μέτρο, που η κυβέρνηση αξιοποιεί ως άλλοθι και «ξεκάρφωμα» για την πολιτική της εμπορευματοποίησης που καλπάζει.

 

Σαρλ Πιερ Μπωντλαίρ: Τ’ απαγορευμένα και τα επιλήψιμα