Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σχόλιο του ΚΚΕ για την αύξηση στον κατώτατο μισθό

«Είναι βαθιά γελα­σμέ­νη η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, αν νομί­ζει ότι μπο­ρεί να εξα­γο­ρά­σει την οργή για την πολι­τι­κή της με μια προ­ε­κλο­γι­κή αύξη­ση των λίγων ευρώ στον πετσο­κομ­μέ­νο μισθό των εργα­ζο­μέ­νων, που επι­πλέ­ον εξα­νε­μί­ζε­ται και από την έκρη­ξη του πλη­θω­ρι­σμού και της ακρί­βειας» ανα­φέ­ρει σε ανα­κοί­νω­σή του το ΚΚΕ.

«Η ανα­προ­σαρ­μο­γή του κατώ­τα­του μισθού, που κάνει η κυβέρ­νη­ση, γίνε­ται κατ’ εφαρ­μο­γή του νόμου ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ (Βρού­τση — Αχτσιό­γλου) και προ­ϋ­πο­θέ­τει τον ορι­σμό του από τον εκά­στο­τε υπουρ­γό, με βασι­κό κρι­τή­ριο την “αντο­χή” της οικο­νο­μί­ας, την προ­στα­σία της “αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας” των επι­χει­ρή­σε­ων, όπως και σήμε­ρα παρα­δέ­χτη­κε ο πρω­θυ­πουρ­γός. Δηλα­δή, οι επι­τα­γές της μεγα­λο­ερ­γο­δο­σί­ας ανα­κοι­νώ­νο­νται ως κυβερ­νη­τι­κή από­φα­ση από τον υπουρ­γό. Ο ίδιος ο νόμος δια­τη­ρεί σε ισχύ την απα­γό­ρευ­ση των ελεύ­θε­ρων, συλ­λο­γι­κών διαπραγματεύσεων.

Η πολυ­δια­φη­μι­ζό­με­νη “αύξη­ση” στον κατώ­τα­το μισθό, που με διά­φο­ρες αλχη­μεί­ες παρου­σιά­στη­κε ως “γεν­ναία” ενί­σχυ­ση, τον δια­μορ­φώ­νει λίγο πάνω από τα επί­πε­δα του 2011 (!), την ίδια στιγ­μή που η κατάρ­ρευ­ση της αγο­ρα­στι­κής δύνα­μης των εργα­ζο­μέ­νων, λόγω της έκρη­ξης του πλη­θω­ρι­σμού και των συνε­χών ανα­τι­μή­σε­ων, έχουν προ­κα­λέ­σει μεγά­λη μεί­ω­ση στο ‑πάνω από μια δεκα­ε­τία- καθη­λω­μέ­νο εισό­δη­μα των εργα­ζο­μέ­νων σε σημείο να μην μπο­ρούν να καλύ­ψουν καθη­με­ρι­νές, βασι­κές ανάγκες.

Χιλιά­δες εργα­ζό­με­νοι αμεί­βο­νται με τον κατώ­τα­το μισθό, για­τί με τους αντερ­γα­τι­κούς νόμους έχουν καταρ­γη­θεί οι κλα­δι­κές συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις που υπήρ­χαν τα προη­γού­με­να χρό­νια, ενώ 735.125 εργα­ζό­με­νοι, με βάση τα επί­ση­μα στοι­χεία, εργά­ζο­νται με ελα­στι­κές μορ­φές εργα­σί­ας με μισθό 300–400 ευρώ το μήνα. Όλα αυτά καθι­στούν προ­κλη­τι­κές τις κυβερ­νη­τι­κές ανα­κοι­νώ­σεις περί δήθεν στή­ρι­ξης των εργα­ζο­μέ­νων» προ­σθέ­τει η ανα­κοί­νω­ση και επι­ση­μαί­νει στη συνέχεια:

«Η προ­στα­σία της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης, που με έμφα­ση τονί­στη­κε σήμε­ρα από τον Υπουρ­γό Εργα­σί­ας, προ­ϋ­πο­θέ­τει την έντα­ση της άγριας εκμε­τάλ­λευ­σης στους χώρους δου­λειάς. Το γεγο­νός κατα­γρά­φε­ται στους όρους εργα­σί­ας, στην αμοι­βή και στη ζωή της εργα­τι­κής-λαϊ­κής οικο­γέ­νειας, εκφρά­ζε­ται όμως και στη συσ­σω­ρευ­μέ­νη οργή των εργα­ζο­μέ­νων με τις λαο­θά­λασ­σες στις απερ­για­κές δια­δη­λώ­σεις μετά το έγκλη­μα στα Τέμπη.

Το αντερ­γα­τι­κό νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο σε συν­δυα­σμό με την επέ­κτα­ση των ελα­στι­κών μορ­φών απα­σχό­λη­σης, την υπο­νό­μευ­ση των κλα­δι­κών συμ­βά­σε­ων, το πάγω­μα των τριε­τιών και την κυριαρ­χία των ατο­μι­κών συμ­βά­σε­ων, μειώ­νουν τον μέσο μισθό για να αυγα­τί­ζουν τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά κέρδη.

Είναι προ­κλη­τι­κό ότι μετά από 10 χρό­νια δεν ξεπα­γώ­νουν ούτε καν τις τριε­τί­ες! Αν ξεπά­γω­ναν σήμε­ρα οι τριε­τί­ες, βασι­κό δικαί­ω­μα το οποίο συμπε­ρι­λαμ­βα­νό­ταν μέχρι το 2011 στις συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις, ως ένα επί­δο­μα προ­ϋ­πη­ρε­σί­ας του 10% πάνω στον κατώ­τα­το μισθό, ένας νέος εργα­ζό­με­νος που το 2012 αμει­βό­ταν με 751 ευρώ, σήμε­ρα με 3 τριε­τί­ες, θα έπρε­πε να λαμ­βά­νει πάνω από 1000 ευρώ. Του κλέ­βουν, δηλα­δή, με κρα­τι­κή από­φα­ση 250 ευρώ και του δίνουν προ­ε­κλο­γι­κά ένα 50ευρο».

«Η ζωή των εργα­ζο­μέ­νων δεν μπο­ρεί να στη­ρί­ζε­ται και να χωρά στα διά­φο­ρα pass και τα vouchers, στα κου­πό­νια για το φαγη­τό και τις βασι­κές ανά­γκες. Είναι απαί­τη­ση σήμε­ρα η κατάρ­γη­ση όλων των αντερ­γα­τι­κών νόμων για τις Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις Εργα­σί­ας και τους μισθούς.

Το ΚΚΕ βρί­σκε­ται στη πρώ­τη γραμ­μή του αγώ­να. Είναι το μόνο κόμ­μα που κατέ­θε­σε στη Βου­λή την πρό­τα­ση νόμου που είχαν δια­μορ­φώ­σει και στεί­λει σε όλα τα κόμ­μα­τα του κοι­νο­βου­λί­ου, η πλειο­ψη­φία των συν­δι­κά­των για την επα­να­φο­ρά της ΕΓΣΕΕ, των κλα­δι­κών ΣΣΕ και την κατάρ­γη­ση των αντερ­γα­τι­κών νόμων, να υπάρ­χει ρήτρα ανα­προ­σαρ­μο­γής των μισθών με βάση τον πλη­θω­ρι­σμό και ονο­μα­στι­κή αύξη­ση του κατώ­τα­του μισθού, όπως αυτή που ζητούν σήμε­ρα τα συν­δι­κά­τα και ξεπερ­νά τα 850 ευρώ με τα τωρι­νά δεδομένα.

Η πρό­τα­ση του ΚΚΕ δια­σφα­λί­ζει το υπε­ρώ­ρι­μο αίτη­μα για μεί­ω­ση του εργά­σι­μου χρό­νου, για 7ωρο-5με­ρο-35ω­ρο, την επα­να­φο­ρά εργα­τι­κών κατα­κτή­σε­ων, όπως τις τριε­τί­ες, την αρχή ευνοϊ­κό­τε­ρης σύμ­βα­σης, την Κυρια­κά­τι­κη αργία, την πλη­ρω­μή των υπε­ρω­ριών» υπο­γραμ­μί­ζει κατα­λή­γο­ντας η ανα­κοί­νω­ση του κόμματος.

 

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο