Σε συγκέντρωση των ΚΟ Περιστερίου, στο Θέατρο Πολιτών, μίλησε το απόγευμα του Σαββάτου η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος. Στο άνοιγμα της εκδήλωσης έγινε προβολή του βίντεο της ΚΝΕ με θέμα «Γιατί έγινε η εισβολή στην Ουκρανία;».
Σχολιάζοντας στην αρχή της ομιλίας της την προπαγάνδα στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού πολέμου, η Αλέκα Παπαρήγα επεσήμανε πως η αστική τάξη επιδιώκει «να περάσει τον ευρωατλαντισμό και τη δικτατορία της αστικής τάξης ως το “λίκνο της ελευθερίας”, ενώ κορυφώνεται ο αντικομμουνισμός με στόχο να μη φτάσουν οι θέσεις του Κόμματος στον λαό». Πρόσθεσε πως «η πλύση εγκεφάλου του λαού περιλαμβάνει εκτός από τη διαστρέβλωση και τον έξαλλο ανορθολογισμό, για να περάσουν στην πλειοψηφία του να μην έχει κριτήριο και μεθοδολογία στην οργάνωση της σκέψης του».
Επισημαίνοντας την ανάγκη να υπάρχει βαθύτερη γνώση για τις θέσεις του Κόμματος σημείωσε: «Δεν πρέπει να υπάρξει σήμερα κομμουνιστής, είτε είναι μέλος του Κόμματος είτε όχι, είτε είναι φίλος ή οπαδός, δεν πρέπει να υπάρξει άνθρωπος που ξέρει τι σημαίνει ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, λόγω της τραγικής εμπειρίας στη χώρα μας, άνθρωπος με ριζοσπαστική, προοδευτική συνείδηση, άνθρωπος που προβληματίζεται και δεν θέλει να καταπίνει αμάσητη την αστική προπαγάνδα της, που να μην προσπαθήσει να μάθει τι λέει το ΚΚΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ποια στάση πρέπει να προετοιμάζονται για να κρατούν οι λαοί απέναντί του» και πρόσθεσε πως αυτό που πιο ολοκληρωμένα πρέπει να γίνει είναι «η κατάκτηση του πλούτου της θεωρίας μας για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, της ιστορίας των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της μελέτης βασικών πολιτικών γεγονότων που λειτούργησαν ως τομή για τη δραματική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων. Σήμερα, αλλά και αύριο, είναι απόλυτη ανάγκη να διαδίδονται ευρύτερα όχι μόνο τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις που προβάλλουμε για τα οξυμένα εργατικά – λαϊκά προβλήματα, αλλά αυτά να στηρίζονται και στις θεωρητικές θέσεις, στις απαιτήσεις της ιδεολογικής διαπάλης, για το πώς ένας λαός πρέπει να προετοιμάζεται, στο τι πρέπει να κάνει όταν η χώρα του δέχεται ξενική εισβολή, άρα γίνεται θύμα, ή όταν η χώρα του συμμετέχει σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, άρα γίνεται θύτης».
Το ΚΚΕ ενοχλεί με τις θέσεις και τη στάση του
Πιο συγκεκριμένα, εξήγησε ότι «ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι αναπόσπαστος με τον καπιταλισμό στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, δηλαδή το μονοπωλιακό, ότι ο πόλεμος έχει οικονομική βάση, κάτι που κρύβουν ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΗΠΑ και εδώ στην Ελλάδα η ΝΔ και όλα τα άλλα κόμματα. Ενώ πίσω από το παραβάν αναδεικνύεται στην πρώτη γραμμή η αντιπαράθεση Κίνας και ΗΠΑ για την πρωτοκαθεδρία. Δεν είναι πόλεμος που κηρύχθηκε από τους δυο λαούς, είναι πόλεμος ανάμεσα σε δύο καπιταλιστικά κράτη και τις ηγεσίες τους για τα συμφέροντα της καθεμιάς σε βάρος της άλλης, σε ποια συμμαχία θα ανήκει η μια ή άλλη. Δεν είναι ο πόλεμος ανάμεσα σε έναν δικτάτορα και εγκληματία πολέμου απέναντι στον οπαδό της ελευθερίας και της δημοκρατίας, αλλά πόλεμος ανάμεσα στη δικτατορία της μιας αστικής τάξης απέναντι στην άλλη». Αφού ανέφερε ότι το ΚΚΕ καταδίκασε τη ρωσική ιμπεριαλιστική επίθεση της Ρωσίας, αλλά και ανέδειξε την αιτία του πολέμου, υπογράμμισε ότι το ποιος ξεκινά τον πόλεμο δεν έχει πρακτική σημασία, αφού «και οι δύο προετοιμάζονταν συγκεντρώνοντας εύφλεκτο υλικό και ήταν θέμα ποιος πρώτος θα οργανώσει την επίθεση, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι επιτίθεμαι για να μη δεχθώ την επίθεση του άλλου, για να μη βρεθώ στη θέση της άμυνας. Σε κάθε πόλεμο μπορεί να συνυπάρχουν και τα δύο, η επίθεση να γίνει άμυνα και η άμυνα επίθεση. Το θέμα είναι ποια τάξη κάνει τον πόλεμο και ποια πολιτική συνεχίζει ο πόλεμος, ποιον πολιτικό σκοπό υπηρετεί».
«2ον. Ενοχλεί η θέση μας ότι δεν είναι ένας τοπικός πόλεμος ανάμεσα σε δύο ανταγωνιζόμενα γειτονικά κράτη, αλλά ανάμεσα σε ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ από τη μια και τη Ρωσία από την άλλη».
Χαρακτηριστικά σημείωσε πως «όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ενωση, οι ΗΠΑ και η ΕΕ χειροκρότησαν την ανάδειξη ξεχωριστών κρατών, ενώ αρχικά επέδειξαν ξεχωριστή εύνοια προς τη Ρωσία. Οταν όμως η Ρωσία φιλοδόξησε να προσελκύσει τα νέα καπιταλιστικά κράτη ώστε να συστήσει όχι την τσαρική αυτοκρατορία, που λένε οι ανιστόρητοι, αλλά μια ισχυρή ιμπεριαλιστική ενωσιακή ή ομοσπονδιακή αστική δημοκρατία, τότε άρχισαν οι τριγμοί με τη Ρωσία. Εγινε άγρια μάχη απέναντι στη Ρωσία με την παρέμβαση των ΗΠΑ, πού θα κατανεμηθούν 15 οι πρώην ενωσιακές δημοκρατίες, αρχής γενομένης με αμερικανική παρέμβαση στο Καζακστάν, στη Γεωργία, στην Ουκρανία και Λευκορωσία». Και αναφέρθηκε αναλυτικά στους πολέμους που με παρέμβαση και υποκίνηση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ ξέσπασαν μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, σε όλο τον κόσμο.
«3ον. Δεν αντέχουν να λέμε ότι όσο ο καπιταλισμός έχει επικρατήσει παγκόσμια, άρα ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος, ότι οι λαοί έχουν λόγο και υποχρέωση να προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο αυτό και να κρατούν δική τους αυτοτελή στάση, διαχωρισμένη από την αστική τάξη και τα κόμματά της», σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα, επισημαίνοντας πως το ΚΚΕ στο Πρόγραμμά του τοποθετείται συγκεκριμένα στο γενικό αυτό ζήτημα ή και με τη μορφή ερωτήματος που συχνά τίθεται, για το τι πρέπει να κάνουμε στην περίπτωση ιμπεριαλιστικής εμπλοκής της Ελλάδας σε αμυντικό ή επιθετικό πόλεμο:
«Το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής – λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές (δική μας υπογράμμιση), ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας. Με την πρωτοβουλία και καθοδήγηση του Κόμματος να συγκροτηθεί εργατικό – λαϊκό μέτωπο με όλες τις μορφές δράσης, με σύνθημα: Ο λαός θα δώσει την ελευθερία και τη διέξοδο από το καπιταλιστικό σύστημα που, όσο κυριαρχεί, φέρνει τον πόλεμο και την “ειρήνη” με το πιστόλι στον κρόταφο».
Ενώ τόνισε «ότι όταν λέμε ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι αναπόφευκτος, καθόλου δεν αδιαφορούμε, το αντίθετο, παλεύουμε για ένα φιλειρηνικό μαχητικό μαζικό κίνημα με χαρακτήρα αντικαπιταλιστικού, αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού, κατά του πολέμου σε κάθε χώρα και στην Ελλάδα και τη διεθνή συντονισμένη πάλη του. Αυτό το κίνημα έχουμε ανάγκη και όχι τη γενικόλογη διακήρυξη ειρήνη και όχι πόλεμος».
Τέλος, ενοχλεί, όπως ανέφερε, «ότι το ΚΚΕ προβάλλει το αβάσιμο του επιχειρήματος ότι αν στείλουμε όπλα στην Ουκρανία και αν η Ελλάδα είναι επιθετικό στρατιωτικό προγεφύρωμα παγκόσμιας σημασίας, θα σωθούμε αν η Τουρκία επιτεθεί στρατιωτικά, γιατί θα εφαρμοστεί το διεθνές δίκαιο ή γιατί η Ελλάδα θα ανταμειφτεί για τη διάθεσή της να στηρίζει το μακέλεμα των μαζών».
«Η πρώτη άποψη είναι πολύ μακριά από τη βεβαιότητα. Αν το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ σέβονταν το παγκόσμιο δίκαιο, από το 1973 και το 1974 θα είχε λυθεί το ζήτημα και στο Αιγαίο και στην Κύπρο, και από το 1947 ο παλαιστινιακός λαός θα είχε τη δική του πατρίδα, αντί να είναι στο έλεος του δολοφονικού κράτους του Ισραήλ. Ενοχλεί ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, το ΜέΡΑ25, όταν αποκαλύπτουμε τις λεγόμενες προοδευτικές και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, ότι έχουν την ίδια ευθύνη, δηλαδή την ίδια με τη ΝΔ».
«Η κοινωνική εξέλιξη γνώρισε άδικους και δίκαιους πολέμους», επεσήμανε κλείνοντας η Αλέκα Παπαρήγα, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως «από τη στιγμή που η αστική τάξη έγινε τάξη εξουσίας, πήρε τον κατήφορο, έγινε τροχοπέδη, οι πόλεμοί της έχουν αντιδραστικό χαρακτήρα. Οι αστικοί πόλεμοι, δηλαδή οι ιμπεριαλιστικοί, γίνονται για τη διανομή των αγορών και του πλούτου ανάμεσα σε ηγετικές καπιταλιστικές δυνάμεις και συμμαχίες. (…) Επομένως δεν υπάρχει νομιμότητα γενικά, είναι ταξική η νομιμότητα που εκφράζει και στηρίζει τις κυρίαρχες σχέσεις παραγωγής. Οι λαοί όλης της Γης και ο ελληνικός καλούνται να θεωρούν ως νομιμότητα και ειρήνη την υποταγή στη νομιμότητα των συμφερόντων των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των μεγαλεμπόρων».
Ενώ τόνισε πως οι συνέπειες του πολέμου και της ελληνικής εμπλοκής είναι ήδη εδώ για τον λαό, καλώντας να ενισχυθεί η πάλη για κατάργηση των φόρων στα καύσιμα και άλλα είδη λαϊκής κατανάλωσης, αυξήσεις μισθών και Συλλογικές Συμβάσεις, προστασία συνταξιούχων και ανέργων, μέτρα για αγρότες και αυτοαπασχολούμενους λόγω των κυρώσεων στη Ρωσία, αξιοποίηση των εγχώριων ενεργειακών πόρων, για να σταματήσει η εμπλοκή, να κλείσουν οι βάσεις, κανένας στρατιώτης και στρατιωτικός να μη βρεθεί έξω από τα σύνορα.
Ριζοσπάστης
