Το πρώτο λόκνταουν τους έφερε πιο κοντά.
Το δεύτερο τους έκανε ζευγάρι.
Φόβος και Ελπίδα τα ονόματά τους
Η ηλικία τους , όσο και η ηλικία του κόσμου τούτου.
Καθημερινά ατέλειωτες βόλτες ακούγοντας τις μελωδίες
των ανακοινώσεων του ΕΟΔΥ στις 6, έχοντας στείλει νωρίτερα το κατάλληλο SMS.
Με πρώτο βιολί στην ορχήστρα τους τον Φόβο, σε …ανδροκρατούμενη κοινωνία ζούσαν εξάλλου.
Τα πρώτα μαύρα σύννεφα στη σχέση τους εμφανίστηκαν, όταν να, εκείνο το Εμβόλιο, μπήκε ανάμεσά τους.
Η Ελπίδα πήρε το «πάνω» χέρι στη σχέση κάτι που δεν καλοάρεσε στον Φόβο. Άρχισαν οι γκρίνιες.
Οι καυγάδες μεγάλωσαν όταν έμαθαν ότι μειώθηκε το ιικό φορτίο των λυμάτων που κατέληγαν στη λίμνη τους. Ο Φόβος καταλάβαινε ότι δεν θα μπορούσε πια να είναι «το ισχυρό φύλλο» κάτι που τον τρόμαζε, τον αποσυντόνιζε.
Η επιστροφή στη κανονικότητα σήμαινε και τον χωρισμό τους.
Οι βάρκες της αγάπης τους έμειναν δεμένες στο βυθό, άδειες, περιμένοντας αύξηση του ιικού φορτίου.
Ποιος ξέρει, στο επόμενο λοκνταουν ίσως ξανάσμιγαν.
Άλλωστε ακορντεόν κατάντησαν τη ζωή τους!
