Εδώ & 10 μέρες, «αλιεύσαμε» … μια μικρή ιστορία …από τις χιλιάδες, σημείο γραφής της λαϊκής οικογένειας, που, αντίθετα με όσα λέγονται και γράφονται, στη μεγάλη της πλειοψηφία αγκαλιάζει τα προσφυγόπουλα: Για όλους όσους, κατά καιρούς ξεσηκώθηκαν να μην πάνε τα παιδιά των μεταναστών στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά τους
Θυμίζουμε πως, 1ο) χρονικά συνέπεσε με την Παγκόσμια Μέρα Προσφύγων που περίσσεψε (όπως κάθε χρόνο) η υποκρισία και τα «λόγια συμπάθειας» από τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που τάσσονται υπέρ ή δεν βγάζουν άχνα στις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στηρίζοντας τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και πολέμους… και 2ο) ότι τη διάρκειας της ανάρτησης παρατηρήθηκε το φαινόμενο -ακόμη και για τα ΜΚΔ
και στη συνέχεια…
Σήμερα στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδας», του Νίκου Αγγελίδη, προσκαλεσμένη του ήταν η δασκάλα Ρούλα Καραγιάννη, που έδωσε σημαντικό μήνυμα και μαθήματα ανθρωπιάς, στεκόμενη στο πλευρό των προσφύγων και στην ανάγκη τους για γνώση. «Εγώ χωρίς εσένα δεν θέλω να πάω σχολείο» Ήταν τα λόγια που είπε ο 11χρονος Μουαγιάτ από το Κουρδιστάν, στη δασκάλα του, την τελευταία ημέρα της σχολικής χρονιάς, μια δραματική έκκληση στον άνθρωπο που του άνοιξε μια μεγάλη αγκαλιά και τον έμαθε να μιλάει Ελληνικά. Και το πιο σπουδαίο, δημιούργησε τις προϋποθέσεις να γίνει αποδεκτός από τους συμμαθητές του κι απ΄τους γονείς των. Ένα φοβισμένο παιδί που ήθελε μόνο αποδοχή και αγάπη και φυσικά την πήρε. Όταν βρέθηκε στην τάξη της δεν ήξερε ούτε μια λέξη Ελληνικά…
Η Ρούλα, σχεδόν αμέσως μετά την πρώτη ανάρτηση, συνέχισε με σεμνότητα: «Θα ήθελα να πω μόνο δυο λόγια για την απήχηση της ανάρτησής μου που “ταξίδεψε” σε όλη την Ελλάδα.
✔️ Ευχαριστώ τους 53.000 χρήστες που είχαν την ευαισθησία να τους συγκινήσει.
✔️ Ευχαριστώ τους χιλιάδες που ταξίδεψαν παντού το αντιρατσιστικό μήνυμά της και την κοινοποίησαν.
✔️ Ευχαριστώ όλους όσους μου έστειλαν μηνύματα αποδοχής, ήταν τόσα πολλά και τόσο συγκινητικά που δεν μπόρεσα να απαντήσω σε όλα.
Η οικογένεια του μαθητή μου και ο ίδιος είναι ενημερωμένοι για όλα και σας ευχαριστούν μέσα από την καρδιά τους. Τους δώσατε μεγάλη χαρά.
✔️ Τελικά έβγαλα ένα συμπέρασμα απ όλο αυτό.
🤣 Η αγάπη, όταν τη μοιράζεσαι, πολλαπλασιάζεται δεν διαιρείται!
Η Ρούλα, επικεντρώθηκε σε ζητήματα ουσίας, όπως η συλλογικότητα, ο ρόλος του μαζικού κινήματος, των συλλόγων γονέων |> «έχω την τύχη -λέει να είμαι σε ένα σχολείο όπου ο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων στέκεται δυναμικά και ουσιαστικά σε όλα αυτά τα ευαίσθητα προβλήματα …πριν -με την αρχή της προσφυγικής κρίσης είχαμε ξεκινήσει σε συνεργασία με το σύλλογο διδασκόντων, να γίνονται δράσεις για την υποδοχή και τη συμπαράσταση … (και αναφέρεται με συγκεκριμένα στην ίδρυση Τάξεων Υποδοχής ΖΕΠ κλπ. σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις «προσφυγιά & αλληλεγγύη», συνδεμένο με τους δικούς μας πρόσφυγες της Μικρασίας …συλλογή τροφίμων, ρούχων κά)
✔️ Αξίζει τον κόπο να την παρακολουθήσετε -δείτε το βίντεο, ακούστε και τα ηχητικά αποσπάσματα
Δυο λόγια για το «δικό μας», το δημοσιογράφο Νίκο Αγγελίδη, -δήλωνε τις προάλλες
«Είμαι από αυτή… την περίεργη κάστα ανθρώπων, που δεν κατεβαίνουμε υποψήφιοι σε αυτές τις εκλογές… Αυτό έγινε συνειδητά…
Φίλοι… μου ζητούν να τους στηρίξω ή να προωθήσω την υποψηφιότητά τους μέσα από τη δουλειά μου.
Φίλοι κάθε αποχρώσεων και επιλογών… Ας μη χάνουν τον χρόνο τους…
Δηλώνω χωρίς φόβο αλλά με πάθος (πάντα) ότι στηρίζω τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε όλους τους δήμους της χώρας και του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας στις ευρωεκλογές.
Πάντα με συνέπεια και επιμονή. Άλλη επιλογή δεν υπάρχει!»
