Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

20 Ιούνη: Παγκόσμια Μέρα Προσφύγων

 «Όπως κάθε χρό­νο, την Παγκό­σμια Μέρα Προ­σφύ­γων θα περισ­σέ­ψουν η υπο­κρι­σία και τα λόγια συμπά­θειας από όλες τις πολι­τι­κές και συν­δι­κα­λι­στι­κές δυνά­μεις που τάσ­σο­νται υπέρ ή δεν βγά­ζουν άχνα για τις επεμ­βά­σεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για τη στή­ρι­ξη στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς και πολέ­μους με δισ. ευρώ κάθε χρό­νο και με επέ­κτα­ση των βάσε­ων του θανά­του, από όλους όσοι ευθύ­νο­νται για τη δημιουρ­γία των κυμά­των προ­σφύ­γων». Αυτό επι­ση­μαί­νει ανά­με­σα σε άλλα η Γραμ­μα­τεία Προ­σφύ­γων και Μετα­να­στών του ΠΑΜΕ, σε ανα­κοί­νω­ση για την Παγκό­σμια Μέρα Προσφύγων.

Η Παγκό­σμια Ημέ­ρα Προ­σφύ­γων καθιε­ρώ­θη­κε για πρώ­τη φορά με από­φα­ση της ΓΣ του ΟΗΕ στις 4‑Δεκ-2000 και πρω­το­γιορ­τά­σθη­κε στις 20 Ιου­νί­ου 2001, με αφορ­μή τα 50 χρό­νια από την υπο­γρα­φή της «Συν­θή­κης για το καθε­στώς των προ­σφύ­γων». Η Συν­θή­κη αυτή προ­έ­βλε­πε, μετα­ξύ άλλων, τη σύστα­ση της Ύπα­της Αρμο­στεί­ας του ΟΗΕ, η οποία ήταν επι­φορ­τι­σμέ­νη να βοη­θή­σει στη μετε­γκα­τά­στα­ση των 1,2 εκα­τομ­μυ­ρί­ων Ευρω­παί­ων που είχαν μεί­νει άστε­γοι εξαι­τί­ας του Β’ Παγκό­σμιου Πολέμου. 
✔️ Το διε­θνές δίκαιο ορί­ζει ότι πρό­σφυ­γες είναι οι άνθρω­ποι που δεν μπο­ρούν ή δεν θέλουν να επι­στρέ­ψουν στις χώρες τους, εξαι­τί­ας βάσι­μου φόβου δίω­ξης, με βάση τη φυλή, το θρή­σκευ­μα, τις πολι­τι­κές τους πεποι­θή­σεις, την εθνι­κό­τη­τά τους ή τη συμ­με­το­χή τους σε μία ιδιαί­τε­ρη κοι­νω­νι­κή ομά­δα.
✔️ Σύμ­φω­να με την ετή­σια έκθε­ση της Ύπα­της Αρμο­στεί­ας του ΟΗΕ για τους Πρό­σφυ­γες (2018), περισ­σό­τε­ροι από 68 εκα­τομ­μύ­ρια άνθρω­ποι είχαν συνο­λι­κά εκτο­πι­στεί, ανά­με­σά τους 16,2 εκα­τομ­μύ­ρια μέσα στο 2017, είτε για πρώ­τη φορά ή επα­νει­λημ­μέ­νως, γεγο­νός που κατα­δει­κνύ­ει ότι τερά­στιος αριθ­μός ανθρώ­πων βρί­σκε­ται “σε κίνη­ση” και ισο­δυ­να­μεί με 44.500 εκτο­πι­σμέ­νους ανθρώ­πους την ημέ­ρα, ή με έναν εκτο­πι­σμέ­νο κάθε δύο δευ­τε­ρό­λε­πτα.
✔️ Οι πόλε­μοι, άλλες μορ­φές βίας και οι διώ­ξεις οδή­γη­σαν τον αριθ­μό των ανα­γκα­στι­κά εκτο­πι­σμέ­νων παγκο­σμί­ως σε νέα ύψη: οι πρό­σφυ­γες που έχουν εγκα­τα­λεί­ψει την πατρί­δα τους λόγω συρ­ρά­ξε­ων και διώ­ξε­ων αντι­στοι­χούν σε 25,4 από τα 68,5 εκα­τομ­μύ­ρια. Στο μετα­ξύ, οι αιτού­ντες άσυ­λο, αυξή­θη­καν κατά 300.000 περί­που, φτά­νο­ντας τα 3,1 εκα­τομ­μύ­ρια. Οι εκτο­πι­σμέ­νοι μέσα στην ίδια τους τη χώρα έφτα­σαν τα 40 εκα­τομ­μύ­ρια ενώ σε όλες τις χώρες, ένας στους 110 ανθρώ­πους είναι εκτο­πι­σμέ­νος και ‑ενδει­κτι­κά 58.000 άτο­μα στην Ελλά­δα είναι ο αριθ­μός των προ­σφύ­γων, αιτού­ντων άσυ­λο και ανθρώ­πων που δεν έχουν την υπη­κο­ό­τη­τα καμί­ας χώρας…

Υποκρισία δίχως όρια

Πέρ­σι τέτοια μέρα η Δήλω­ση Ύπα­του Αρμο­στή για την Παγκό­σμια Ημέ­ρα Προ­σφύ­γων ανέ­φε­ρε μετα­ξύ άλλων:
✔️ Σήμε­ρα, Παγκό­σμια Ημέ­ρα Προ­σφύ­γων, είναι μια αφορ­μή να δεί­ξου­με την αλλη­λεγ­γύη μας στους πρό­σφυ­γες – και στις κοι­νό­τη­τες που τους καλω­σο­ρί­ζουν. Καθώς νέες συγκρού­σεις ξεσπούν, επα­νεμ­φα­νί­ζο­νται, επι­μέ­νουν ή γίνο­νται πιο βίαιες, 68,5 εκα­τομ­μύ­ρια άνθρω­ποι σε όλο τον κόσμο βρί­σκο­νται μακριά από τις εστί­ες τους. Εννέα στους δέκα βρί­σκο­νται εντός της χώρας τους ή σε γει­το­νι­κές χώρες, και οι επι­πτώ­σεις είναι τερά­στιες, τόσο για τους ίδιους τους πρό­σφυ­γες όσο και για τις κοι­νό­τη­τες που τους υπο­δέ­χο­νται. Τώρα, περισ­σό­τε­ρο από ποτέ, η προ­στα­σία των προ­σφύ­γων πρέ­πει να απο­τε­λεί παγκό­σμια – και κοι­νή – ευθύ­νη. Είναι η ώρα να κάνου­με τα πράγ­μα­τα διαφορετικά.
Δοκι­μά­ζε­ται ένα νέο μοντέ­λο, με θετι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα, βασι­σμέ­νο στην ισό­τη­τα, τη δικαιο­σύ­νη και τις ανθρω­πι­στι­κές αξί­ες και πρό­τυ­πα. Οι χώρες και οι κοι­νό­τη­τες χρειά­ζο­νται πιο συστη­μα­τι­κή και μακρο­πρό­θε­σμη στή­ρι­ξη, καθώς ανα­λαμ­βά­νουν να βοη­θή­σουν οικο­γέ­νειες που έχουν ξερι­ζω­θεί. Οι ίδιοι οι πρό­σφυ­γες έχουν την ανά­γκη να συμπε­ρι­λαμ­βά­νο­νται στις νέες κοι­νό­τη­τες και να τους δίνε­ται η ευκαι­ρία να αξιο­ποιούν τις δυνα­τό­τη­τές τους. Το Παγκό­σμιο Σύμ­φω­νο για τους Πρό­σφυ­γες, το οποίο πρό­κει­ται να υιο­θε­τη­θεί φέτος, στο­χεύ­ει στα παρα­πά­νω.
✔️Η σωστή εφαρ­μο­γή των νόμων και των πολι­τι­κών είναι ζωτι­κής σημα­σί­ας. Αλλά οι τοπι­κές κοι­νό­τη­τες είναι αυτές που βρί­σκο­νται στην πρώ­τη γραμ­μή όταν φτά­νουν οι πρό­σφυ­γες και το καλω­σό­ρι­σμά τους είναι αυτό που κάνει τη δια­φο­ρά. Τη δια­φο­ρά μετα­ξύ της απόρ­ρι­ψης και της συμπε­ρί­λη­ψης, μετα­ξύ της απελ­πι­σί­ας και της ελπί­δας, μετα­ξύ του να μένει κανείς πίσω και να φτιά­χνει το μέλ­λον του. Ο δια­μοι­ρα­σμός της ευθύ­νης για τους πρό­σφυ­γες ξεκι­νά­ει από εκεί.
Συμ­βαί­νει κάθε μέρα: στη Βηρυ­τό στον Λίβα­νο, στο Κόξ Μπα­ζάρ στο Μπα­γκλα­ντές, στη Γιού­μπε στην Ουγκά­ντα, στη Φραν­κφούρ­τη στη Γερ­μα­νία, στη Λίμα στο Περού και σε αμέ­τρη­τα ακό­μα χωριά και πόλεις σε όλο τον κόσμο. Είναι οι άνδρες, οι γυναί­κες και τα παι­διά, οι τοπι­κές οργα­νώ­σεις, οι εκπαι­δευ­τι­κοί, οι τοπι­κές επι­χει­ρή­σεις και οι τοπι­κοί άρχο­ντες που κάνουν τη δια­φο­ρά – με ανθρω­πι­σμό, ενσυ­ναί­σθη­ση και αλληλεγγύη.
Συχνά, αυτές οι κοι­νό­τη­τες βρί­σκο­νται στο περι­θώ­ριο – σε απο­μα­κρυ­σμέ­νες περιο­χές ή με λίγους δια­θέ­σι­μους πόρους για τις ίδιες. Παρ’ όλα αυτά, όταν φτά­νουν πρό­σφυ­γες, μοι­ρά­ζο­νται αυτά που έχουν, με κίνη­τρο τη συμπό­νια και μια αίσθη­ση ανθρώ­πι­νης αξιο­πρέ­πειας. Και όταν οι άνθρω­ποι εργά­ζο­νται μαζί, τα απο­τε­λέ­σμα­τα είναι πολύ ισχυ­ρά.
Για να ξανα­χτί­σουν τη ζωή τους οι πρό­σφυ­γες, χρειά­ζο­νται τη βοή­θεια όλων μας. Πρέ­πει να εργα­στού­με μαζί για να μπο­ρέ­σουν να απο­κτή­σουν ό,τι οι περισ­σό­τε­ροι από εμάς θεω­ρού­με δεδο­μέ­νο – εκπαί­δευ­ση, ένα μέρος για να ζού­με, δου­λειά, την αίσθη­ση ότι ανή­κου­με σε μια κοινότητα.
Την Παγκό­σμια Ημέ­ρα Προ­σφύ­γων, είναι η στιγ­μή να ανα­γνω­ρί­σου­με τον ανθρω­πι­σμό τους που γίνε­ται πρά­ξη και να προ­κα­λέ­σου­με τον εαυ­τό μας, και τους άλλους, να ακο­λου­θή­σου­με το παρά­δειγ­μά τους στην υπο­δο­χή και τη στή­ρι­ξη των προ­σφύ­γων – στα σχο­λεία μας, στις γει­το­νιές μας και στους χώρους εργα­σί­ας μας. Από εκεί ακρι­βώς ξεκι­νά­ει η αλλη­λεγ­γύη – από όλους εμάς.
✔️ ΣΣ |> όπως βλέ­πε­τε ούτε κου­βέ­ντα για την ταμπα­κιέ­ρα, δηλ. για τις αιτί­ες
Τις προ­άλ­λες ο πρώ­ην «κομ­μου­νι­στής» πρω­θυ­πουρ­γός της Ιτα­λί­ας Massimo D’Alema (ναι! αυτός που διεύ­θυ­νε την επί­θε­ση του ΝΑΤΟ ενά­ντια στην πρώ­ην Γιου­γκο­σλα­βία) και πρό­ε­δρος του Ιδρύ­μα­τος για Ευρω­παϊ­κές Προ­ο­δευ­τι­κές Σπου­δές (FEPS) στο διε­θνές συνέ­δριο «Greece Forward II, μιλώ­ντας για «Προ­ο­δευ­τι­κές λύσεις και προ­τά­σεις για το προ­σφυ­γικό» (sic!) που συν­διορ­γά­νω­σε το FEPS και το Δίκτυο για τη Μεταρ­ρύθ­μι­ση στην Ελλά­δα και την Ευρώ­πη, ανα­φο­ρι­κά με τη «συνο­λι­κό­τε­ρη ευρω­παϊ­κή δια­χεί­ρι­ση του προ­σφυ­γι­κού» μας εξη­γού­σε ότι 
✔️ «Αν δού­με την πραγ­μα­τι­κή διά­σταση του προ­σφυ­γι­κού στην Ευρώ­πη, χάνε­ται ο τόνος Απο­κά­λυ­ψης που της δίνουν η ξενο­φο­βία, οι οπορ­του­νι­στές, πολι­τι­κοί και τα μίντια που δημιουρ­γούν απο­διο­πο­μπαί­ους τρά­γους», χαρα­κτη­ρί­ζο­ντας πολύ μικρό το ποσο­στό των προ­σφύ­γων και μετα­να­στών που έχει δεχτεί η Ευρώ­πη, παρ’ όλο που είναι η πλου­σιό­τε­ρη ήπει­ρος και αφού σημεί­ω­σε πως συμ­φω­νεί σ’ ένα βαθ­μό με όσους λένε πως η Ευρώ­πη και οι ΗΠΑ συνει­σέ­φε­ραν στην απο­στα­θε­ρο­ποί­η­ση της Μέσης Ανα­το­λής, χωρίς σχέ­διο για τη συνέ­χεια, και πρέ­πει να πλη­ρώ­σουν τώρα τις συνέπειες…
Αρνή­θη­κε ότι υπάρ­χει προ­σφυ­γι­κή κρί­ση στην Ευρώ­πη και μίλη­σε για κρί­ση της ευρω­παϊ­κής δια­δι­κα­σί­ας απο­φά­σε­ων, ενώ απέ­δω­σε στην κακο­δια­χεί­ρι­ση και στην πολι­τι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση το χάος που επι­κρα­τεί πανευρωπαϊκά.
«Το τελευ­ταίο Ευρω­παϊ­κό Συμ­βού­λιο επι­βε­βαί­ω­σε αυτή την εικό­να με την αδυ­να­μία του να πάρει απο­φά­σεις», είπε. Και ανα­φέρ­θη­κε στο επι­τυ­χη­μέ­νο παρά­δειγ­μα έντα­ξης μεγά­λου αριθ­μού προ­σφύ­γων στο παρελ­θόν, όταν επι­κρα­τού­σαν προ­ο­δευ­τι­κές φωνές…

Η Ανακοίνωση της γραμματείας μεταναστών & προσφύγων του ΠΑΜΕ

«Το ΠΑΜΕ εκφρά­ζει την αλλη­λεγ­γύη στα εκα­τομ­μύ­ρια των προ­σφύ­γων, των ξερι­ζω­μέ­νων σε όλο τον κόσμο, στους δεκά­δες χιλιά­δες που παρα­μέ­νουν στοι­βαγ­μέ­νοι στα hot spots και εγκλω­βι­σμέ­νοι στη χώρα μας με τη συμ­φω­νία ΕΕΤουρ­κί­ας, με τις απο­φά­σεις της ΕΕ που η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ συνυ­πέ­γρα­ψε και υλο­ποί­η­σε.

Το έγκλη­μα και τα γεω­πο­λι­τι­κά παι­χνί­δια στις πλά­τες των προ­σφύ­γων συνε­χί­ζο­νται και για όσους γλί­τω­σαν από τη φωτιά του πολέ­μου. Συνε­χώς μετρά­με νεκρούς πρό­σφυ­γες, μάνες, παι­διά και βρέ­φη, όπως και τις τελευ­ταί­ες μέρες στο Αιγαίο. Η κάνου­λα ανοι­γο­κλεί­νει κάθε φορά για τους κυνη­γη­μέ­νους από τον πόλε­μο και την εκμε­τάλ­λευ­ση, με κρι­τή­ριο τα κέρ­δη των λίγων, του κεφα­λαί­ου. Τα δικαιώ­μα­τα των προ­σφύ­γων και μετα­να­στών, όπως και των ντό­πιων εργα­τών, βρί­σκο­νται μονί­μως στην πρέ­σα των ανα­γκών των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων.

(…)

Ολα τα ευρω­ΝΑ­ΤΟι­κά κόμ­μα­τα υπο­στη­ρί­ζουν την εμπλο­κή της Ελλά­δας στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς, υπη­ρε­τώ­ντας τους στό­χους και τις επι­διώ­ξεις των ντό­πιων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Την ίδια στιγ­μή, η αστι­κή τάξη της Τουρ­κί­ας κλι­μα­κώ­νει τις προ­κλη­τι­κές ενέρ­γειες και συνο­λι­κά οι εξε­λί­ξεις στο πλαί­σιο της όξυν­σης της δια­πά­λης των ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων για τον έλεγ­χο της Ενέρ­γειας και των δρό­μων περά­σμα­τός της (πχ. Περ­σι­κός Κόλ­πος) βάζουν στο στό­χα­στρο τους εργα­ζό­με­νους, τους λαούς της περιοχής.

Η σύγκρουση ιμπεριαλιστικών κέντρων και η βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια αποτελούν κατεξοχήν παράγοντα αστάθειας και κινδύνου.

Η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει ο καλύ­τε­ρος σημαιο­φό­ρος του ΝΑΤΟ στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή. Δίνει γην και ύδωρ σε ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ και ανά­γει σε εγγυ­η­τές τα γερά­κια του πολέ­μου, που βέβαια ούτε σύνο­ρα, ούτε κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα ανα­γνω­ρί­ζουν, ενώ όπου πηγαί­νουν σπέρ­νουν το θάνα­το και την κατα­στρο­φή προ­κει­μέ­νου να δια­σφα­λί­σουν τα συμ­φέ­ρο­ντά τους».

Κάλεσμα του ΠΑΜΕ

logo ΠΑΜΕ

Το ΠΑΜΕ καλεί τους πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στες να οργα­νω­θούν στα συν­δι­κά­τα, στο ταξι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα, να παλέ­ψουν από κοι­νού με τους Ελλη­νες συνα­δέλ­φους τους για δου­λειά με δικαιώ­μα­τα και για τα ιδιαί­τε­ρα προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζουν. Καλεί τους εργα­ζό­με­νους ακό­μα πιο απο­φα­σι­στι­κά να απο­μο­νώ­σουν τους φασί­στεςεγκλη­μα­τί­ες της Χρυ­σής Αυγής, όπως και κάθε δύνα­μη που ρίχνει ή ανέ­χε­ται το δηλη­τή­ριο του ρατσι­σμού και της ξενο­φο­βί­ας, καλ­λιερ­γεί το δια­χω­ρι­σμό ανά­με­σα στους εργα­ζό­με­νους προ­κει­μέ­νου να βαθαί­νει η εκμε­τάλ­λευ­ση για όλη την εργα­τι­κή τάξη. Και διεκδικεί:

  • «Απε­μπλο­κή της Ελλά­δας από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς. Καμιά συμ­με­το­χή στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις και πολέ­μους. Καμιά αλλα­γή συνό­ρων.
  • Να κλεί­σουν τώρα όλες οι βάσεις του θανάτου.
  • Απε­γκλω­βι­σμό των προ­σφύ­γων και μετα­να­στών από τα νησιά του Αιγαί­ου και τη χώρα. Να διευ­κο­λυν­θεί η ασφα­λής μετα­κί­νη­ση προς τις χώρες πραγ­μα­τι­κού προ­ο­ρι­σμού τους.
  • Να ανα­τρα­πούν οι απο­φά­σεις ΕΕ και κυβέρ­νη­σης που εγκλω­βί­ζουν πρό­σφυ­γες στην Ελλά­δα. Να κλεί­σουν τα hot spots.
  • Αξιο­πρε­πείς συν­θή­κες δια­βί­ω­σης για τους πρό­σφυ­γες όσον και­ρό παρα­μέ­νουν στη χώρα μας.
  • Με ευθύ­νη του κρά­τους να παρ­θούν όλα τα ανα­γκαία μέτρα ώστε τα παι­διά των προ­σφύ­γων να νοιώ­σουν ότι ζουν — όσο αυτό είναι δυνα­τόν — σε κανο­νι­κές συνθήκες.
  • Κανείς εργα­ζό­με­νος με μισθό κάτω από 751 ευρώ και υπο­γρα­φή των κλα­δι­κών Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων Εργα­σί­ας με αυξή­σεις στους μισθούς και τα μεροκάματα.
  • Μέτρα προ­στα­σί­ας, συν­θή­κες υγεί­ας και ασφά­λειας στους χώρους δου­λειάς.
  • Κατάρ­γη­ση των δου­λε­μπο­ρι­κών γρα­φεί­ων, των νόμων που προ­ω­θούν και ενι­σχύ­ουν τις ελα­στι­κές εργα­σια­κές σχέσεις.
  • Οχι στο μίσος των εθνι­κι­στών. Απο­μο­νώ­νου­με τους εγκλη­μα­τί­ες, δολο­φό­νους, ναζι­στές της Χρυ­σής Αυγής».

 

Βενεζουέλα διασχίζοντας τον ποταμό Tachira αναζητώντας τροφή και "ασφάλεια"

Ο αριθ­μός των ανθρώ­πων που δια­φεύ­γουν από τον πόλε­μο, τις διώ­ξεις και τις συγκρού­σεις ξεπέ­ρα­σε τα 70 εκα­τομ­μύ­ρια το 2018. Σύμ­φω­να με στοι­χεία από την ετή­σια έκθε­ση της Υ.Α. Παγκό­σμιες Τάσεις (Global Trends),  κατα­δει­κνύ­ε­ται ότι σχε­δόν 70,8 εκα­τομ­μύ­ρια άνθρω­ποι στον κόσμο έχουν εκτο­πι­στεί με τη βία. Συγκρι­τι­κά, αυτό σημαί­νει ότι ο αριθ­μός των ξερι­ζω­μέ­νων είναι διπλά­σιος σε σχέ­ση με 20 χρό­νια πριν. «Αυτοί οι αριθ­μοί επι­βε­βαιώ­νουν για μια ακό­μη φορά την μακρο­πρό­θε­σμη αυξη­τι­κή τάση του αριθ­μού των ανθρώ­πων που χρειά­ζο­νται προ­στα­σία εξαι­τί­ας του πολέ­μου, των συγκρού­σε­ων και των διώ­ξε­ων — ενώ η «γλώσ­σα» που χρη­σι­μο­ποιεί­ται για τους πρό­σφυ­γες και τους μετα­νά­στες είναι συχνά διχα­στι­κή

Ανά­με­σα στα 70,8 εκατ. που ανα­φέ­ρει η έκθε­ση Παγκό­σμιες Τάσεις βρί­σκο­νται τρεις βασι­κές ομά­δες. Η πρώ­τη είναι οι πρό­σφυ­γες, δηλα­δή άνθρω­ποι που έχουν ανα­γκα­στεί να εγκα­τα­λεί­ψουν την πατρί­δα τους λόγω του πολέ­μου, των διώ­ξε­ων ή των συγκρού­σε­ων. Το 2018, ο αριθ­μός των προ­σφύ­γων έφτα­σε τα 25,9 εκατ. παγκο­σμί­ως, δηλα­δή 500.000 περισ­σό­τε­ροι από το 2017. Στον αριθ­μό αυτόν περι­λαμ­βά­νο­νται οι 5,5 εκατ. Παλαι­στί­νιοι πρό­σφυ­γες που εμπί­πτουν στην εντο­λή της Υπη­ρε­σί­ας Αρω­γής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαι­στί­νιους Πρό­σφυ­γες στην Εγγύς Ανα­το­λή (UNRWA). Η δεύ­τε­ρη ομά­δα είναι οι αιτού­ντες άσυ­λοάνθρω­ποι που βρί­σκο­νται εκτός της χώρας κατα­γω­γής τους και λαμ­βά­νουν διε­θνή προ­στα­σία, αλλά περι­μέ­νουν να βγει η από­φα­ση του αιτή­μα­τος ασύ­λου τους. Στο τέλος του 2018, υπήρ­χαν 3,5 εκατ. αιτού­ντες άσυ­λο παγκο­σμί­ως. Η τρί­τη και μεγα­λύ­τε­ρη ομά­δα, που ανέρ­χε­ται στα 41,3 εκατ., είναι άνθρω­ποι που έχουν εκτο­πι­στεί σε άλλες περιο­χές εντός της χώρας κατα­γω­γής τους, μια κατη­γο­ρία που είναι γνω­στή ως εσω­τε­ρι­κά εκτο­πι­σμέ­νοι (IDPs).

Παγκόσμιες Τάσεις 2018 για τους πρόσφυγες

  • Παι­διά: Το 2018, κάθε δεύ­τε­ρος πρό­σφυ­γας ήταν παι­δί. Πολ­λά παι­διά (111.000) είναι μόνα τους, χωρίς την οικο­γέ­νειά τους.
  • Νήπια: Η Ουγκά­ντα κατέ­γρα­ψε 2.800 παι­διά πρό­σφυ­γες ηλι­κί­ας έως 5 ετών που ήταν μόνα τους ή χωρι­σμέ­να από την οικο­γέ­νειά τους.
  • Αστι­κό φαι­νό­με­νο: Ως πρό­σφυ­γας, είναι πιο πιθα­νόν να ζεις σε μια κωμό­πο­λη ή πόλη (61%) παρά σε αγρο­τι­κή περιο­χή ή καταυλισμό.
  • Πλού­σιοι & Φτω­χοί: Οι χώρες υψη­λού εισο­δή­μα­τος κατά μέσο όρο φιλο­ξε­νούν 2,7 πρό­σφυ­γες ανά 1000 κατοί­κους. Οι χώρες μεσαί­ου και χαμη­λού εισο­δή­μα­τος φιλο­ξε­νούν κατά μέσο όρο 5,8 πρό­σφυ­γες. Οι πιο φτω­χές χώρες φιλο­ξε­νούν το ένα τρί­το του συνό­λου των προ­σφύ­γων παγκο­σμί­ως.
  • Τοπο­θε­σία: Περί­που το 80% των προ­σφύ­γων ζουν σε χώρες που γειτ­νιά­ζουν με τις χώρες κατα­γω­γής τους.
  • Διάρ­κεια: Σχε­δόν 4 στους 5 πρό­σφυ­γες βρί­σκο­νται σε κατα­στά­σεις εκτο­πι­σμού που διαρ­κούν του­λά­χι­στον πέντε χρό­νια. Ένας στους 5 βρί­σκε­ται σε κατα­στά­σεις εκτο­πι­σμού που διαρ­κούν 20 χρό­νια ή και περισσότερο.
  • Νέοι αιτού­ντες άσυ­λο: Ο μεγα­λύ­τε­ρος αριθ­μός των νέων αιτη­μά­των ασύ­λου το 2018 ήταν από πολί­τες της Βενε­ζου­έ­λας (341.800).
  • Πιθα­νό­τη­τες: Η ανα­λο­γία των ανθρώ­πων που είναι πρό­σφυ­γες, αιτού­ντες άσυ­λο ή εσω­τε­ρι­κά εκτο­πι­σμέ­νοι σε σχέ­ση με τον παγκό­σμιο πλη­θυ­σμό είναι 1 στους 108. Πριν από δέκα χρό­νια ήταν 1 στους 160 (+48%)

Επι­πρό­σθε­τες πλη­ρο­φο­ρί­ες: Η έκθε­ση της Υ.Α. Παγκό­σμιες Τάσεις (Global Trends) καθώς και συνο­δευ­τι­κό οπτι­κο­α­κου­στι­κό υλι­κό είναι δια­θέ­σι­μη σε εδώ &εδώ(pdf)


Επι­μέ­λεια  Ομά­δα ¡H.lV.S!

Επι­κοι­νω­νία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο