Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θρασύτατη και χυδαία προσβολή του λαού μας, να εμφανίζονται οι εκμεταλλευτές του σαν ευεργέτες!

Γράφει ο Δημήτρης Βαλαής //
Δάσκαλος – Νάουσα

Το τελευταίο διάστημα κυβέρνηση, συστημικά κόμματα και ΜΜΕ έχουν επιδοθεί σ’ έναν μαραθώνιο, προκειμένου να μας πείσουν για το ”θεάρεστο έργο” των δωρητών-μεγαλοεπιχειρηματιών στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού.

Είναι μια λαμπρή ευκαιρία γι’ αυτούς να αποδείξουν πόσο χρήσμη και απαραίτητη είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία, πόσο χρήσιμοι και απαραίτητοι είναι οι αφέντες-καπιταλιστές.

Στόχος τους να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση του λαού την κοινωνία της ανισότητας, της εκμετάλλευσης, τη ”λογική” πως ”το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό”.
Πνίγουν, βέβαια, κάθε φωνή που λέει πως ”οι δωρεές” είναι ένα απειροελάχιστο τμήμα του κλεμμένου μόχθου των εργαζομένων και των προνομίων που απολαμβάνει το μεγάλο κεφάλαιο.

Ε, λοιπόν, όχι! Δεν έχουμε ανάγκη απ’ την ελεημοσύνη τους! Δε θέλουμε να χρωστάμε χάρη (και δε χρωστάμε) σε κανέναν αφέντη! Άλλωστε, ”με ξένα κόλυβα κάνουν μνημόσυνα”, αφού, όπως είπαμε και πραπάνω, τον πλούτο οι εργαζόμενοι τον παράγουν κι αυτοί θα πρέπει και να τον απολαμβάνουν.

Πρόκειται, λοιπόν, για θρασύτατη και χυδαία προσβολή του λαού μας, να εμφανίζονται οι εκμεταλλευτές του σαν ευεργέτες! Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να τσαλακώνει την περηφάνια μας και την αξιοπρέπειά μας! Απαιτούμε απ’ το κράτος, στο οποίο πληρώνουμε δυσβάστακτους φόρους, να διασφαλίσει δωρεάν την υγεία μας! Απαιτούμε απ’ το κράτος και την κυβέρνηση να αναβαθμίσει εδώ και τώρα το παραμελημένο δημόσιο σύστημα υγείας, με το απαραίτητο προσωπικό και τον αναγκαίο εξοπλισμό. Να επιτάξει άμεσα τον ιδιωτικό τομέα υγείας, που ακόμα και σε τέτοιες στιγμές κερδοσκοπεί ασύστολα! Να λάβει όλα τα μέτρα, ώστε να προστατευτεί η ζωή μας, η ζωή των παιδιών μας, των γονιών μας, των παππούδων μας!

Κι επιτέλους, ας το χωνέψουν κάποιοι: Οι εργαζόμενοι ταΐζουν τα αφεντικά και όχι τα αφεντικά τους εργαζόμενους! Επιχειρήσεις χωρίς επιχειρηματίες μπορούν να υπάρξουν, χωρίς εργαζόμενους, όμως, όχι! Κι αυτό είναι μια αλήθεια που στοιχειώνει τους εραστές της ”ελεύθερης” οικονομίας και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας (δηλαδή του καπιταλισμού) και κάνουν τα πάντα για να την κρύψουν απ’ το λαό! Θέλουν να μας στερήσουν την ελπίδα και την προοπτική μιας άλλης κοινωνίας, μιας κοινωνίας σοσιαλιστικής, όπου δε θα υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι, αφεντικά και δούλοι. Ματαιοπονούν!…