Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ

Φιλοξενούμενος ο Γεώργιος Λιανός //

Οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις, σε όλα τα επίπεδα, αποδεικνύουν και πάλι, ότι το πολυδιαφημιζόμενο «επιτελικό κράτος» της Ν.Δ, ήταν κατώτερο των περιστάσεων. Η επικίνδυνη και άθλια διαχείριση του COVID 19 και η περεταίρω ακροδεξιοποίηση με τα αντιδημοκρατικά μέτρα δείχνουν, ότι τα μαύρα σύννεφα έχουν σκεπάσει για τα καλά τον ελληνικό ουρανό. Από τα τέλη Ιουλίου και ολόκληρο τον Αύγουστο, η χώρα δοκιμάστηκε ξανά από τεράστιες φωτιές που κατέστρεψαν μεγάλο μέρος του πρασίνου της Ελλάδας. Μεσσηνία, Αρκαδία, Ηλεία, Αιτωλοακαρνανία, είχαν πολλές και ανυπολόγιστης αξίας καταστροφές. Το μεγαλύτερο, όμως πλήγμα το δέχτηκε η Αττική και η βόρεια Εύβοια. Στην τελευταία η φωτιά έκαιγε για πάνω από δώδεκα ημέρες κατακαίοντας χωριά, χωράφια και δάσος.

Η κυβέρνηση, εφάρμοσε και πάλι το δόγμα της ατομικής ευθύνης, τοποθετώντας τη χώρα στον αυτόματο πιλότο του 112. Από το σύνθημα «μένουμε σπίτι», πέρασε στο μήνυμα «εκκενώστε και τρέξτε να σωθείτε». Αβοήθητοι πολίτες στα χωριά της βόρειας Εύβοιας και όχι μόνο ζητιάνευαν για βοήθεια, με σκοπό να περισώσουν, ό,τι μπορούν από τις φωτιές. Αλλά το επιτελικό κράτος της ΝΔ, αντί για πυροσβεστικά και αεροπλάνα, έστειλε πληθώρα αστυνομικών δυνάμεων. Οι πυροσβεστικές δυνάμεις που ήρθαν από τα Βαλκάνια έδειξαν τη θέληση για την κατάσβεση των φωτιών, κάτι που η κυβέρνηση και οι αρχηγοί της πυροσβεστικής δεν ήθελαν. Σκόπιμα, άφησαν στις φωτιές να επεκταθούν και να καίνε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, με στόχο να εκμεταλλευτούν, ολιγάρχες και πολυεθνικές εταιρείες το καμένο δάσος και τη γη, βάζοντας ανεμογεννήτριες, φτιάχνοντας θέρετρα και μεγάλους χώρους μαζικής αναψυχής.

Αυτοί που στην αρχή του θέρους μιλούσαν καμαρωτοί και φουσκωτοί για την ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού, ήταν οι ίδιοι που την κρίσιμη ώρα έλεγαν πώς προέχει η ανθρώπινη ζωή και πως τα σπίτια ξαναφτιάχνονται. Ναι λοιπόν! Αφού τα σπίτια ξαναφτιάχνονται, το πυροσβεστικό στο σπίτι του υπουργού Περιβάλλοντος, Κώστα Σκρέκα γιατί βρισκόταν; Το σπίτι του δεν ξαναφτιάχνεται; Ερωτήματα που βασανίζουν όλους τους πολίτες που φέρουν και τη δική τους ευθύνη καθώς ψηφίζουν και ξαναψηφίζουν. Οι γέλωτες του Μητσοτάκη, τα λιβανιστήρια και οι αγιαστούρες των καναλιών και των κυρίαρχων ΜΜΕ είναι αυτά που διαμορφώνουν και δυστυχώς καθορίζουν τις τύχες των πολιτών.

Το σύνθημα που κυριάρχησε τον τελευταίο καιρό καταδεικνύει θυμό και αγανάκτηση που δεν μπορεί ωστόσο να γεννήσει πολιτικό διάλογο και διάθεση για αγώνα και αντίσταση. Τα συμφέροντα των πολυεθνικών, των ξένων και ντόπιων ολιγαρχών είναι πολλά και έχουν πολλά χρήματα για κέρδος. Η κλιματική αλλαγή και η πράσινη μετάβαση θα έρθει και πάλι να τα σβήσει, όλα καθώς η ατομική ευθύνη θα έρθει ξανά στο προσκήνιο. Αυτοί λοιπόν που καταστρέφουν το περιβάλλον και τη φύση τώρα εμφανίζονται ξανά για να μας σώσουν και από τον CONID και από τις καιρικές συνθήκες. Και θα το πράξουν με βάση τα δικά τους θέλω και επιθυμίες που πάντα είναι οικονομικές και δείχνουν ξανά και ξανά τη βουλιμία των λίγων και εκλεκτών να κερδίζουν όλο και πιο πολλά σε βάρος των ανθρώπων.

Η κυβέρνηση παίρνει κάτω από τη βάση. Το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί ως μνημονιακό κόμμα να επιτελέσει το έργο της αντιπολίτευσης. Μαζί και οι δύο διέλυσαν και ιδιωτικοποιούν την παιδεία, μετατρέποντας τη μόρφωση από δικαίωμα σε πολυτέλεια και προνόμιο πλούσιων και υπέρπλουτων. Τριανταπέντε χιλιάδες παιδιά, μαθητές, ενός κατώτερου κόσμου γ’ κατηγορίας, έμειναν έξω από το ελληνικό πανεπιστήμιο. Η κυρία Κεραμέως, μας μιλά για αναβάθμιση των σπουδών. Η ανοησία απύθμενη. Ο Μητσοτάκης επιλέγει ως άριστος γαλαζοαίματος το Yale για την κόρη του και όχι το δημόσιο και κρατικό πανεπιστήμιο. Εξάλλου οι σπουδές για αυτούς είναι προνόμιο και δεδομένο. Για τα παιδιά των πολιτών είναι ένα βάρος, καθώς το πορτοφόλι του γονέα καθορίζει το ποιος είναι άξιος και ποιος όχι. Η ζωή μας γίνεται ολοένα και πιο δύσκολή. Αυτή παίρνουν βαθμό αριστείας υπό του μηδενός. Έτσι εξ αίματος. Οι πολίτες και ο λαός ας αντισταθούν και ας αγωνιστούν για να λάβουν ένα πραγματικό αριστά στο δρόμο και το πεζοδρόμιο διεκδικώντας τις ζωές τους.

Φώτης Αγγουλές, ο προλετάριος ποιητής