Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κική Σεγδίτσα: «Ο νόμος της σιωπής / Φοράει φίμωτρο…»

Σήμερα στο Ατέχνως δεν θα παρουσιάσουμε μια νέα ποιήτρια αλλά μια δημιουργό με μακρά θητεία τόσο στην ποίηση και την λογοτεχνία, όσο στο θέατρο και τη δημοσιογραφία. Ο λόγος για την Αγγελική (Κική) Σεγδίτσα (γεν. στη Λαμία), πολυβραβευμένη δημοσιογράφο και συγγραφέα, κριτικό κινηματογράφου, κριτικό τέχνης και κριτικό βιβλίου.

Στη διάρκεια των εγκύκλιων σπουδών της ονειρευόταν να γίνει ψυχολόγος-ψυχίατρος, αλλά την κέρδισε η δημοσιογραφία. Εργάστηκε σε έγκυρες εφημερίδες ως καλλιτεχνική συντάκτης, κριτικός κινηματογράφου, ελεύθερη ρεπόρτερ. Επίσης, εργάστηκε σε πολλά περιοδικά ποικίλης ύλης. Συγχρόνως, ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο –με προσωπικές εκπομπές– και την τηλεόραση ως δημοσιογράφος και σεναριογράφος. Tο πρώτο ελληνικό σκαρίφημα (σίριαλ) «Tο Σπίτι με το Φοίνικα» έχει την υπογραφή της, για να ακολουθήσουν τα «Στησιχόρου 73» και άλλες μίνι σειρές. Tην κερδίζει ο κινηματογράφος με τα σενάρια «Tελευταία Πτήση», «H Φωνή μιας Aθώας», «H Λιτανεία των Hρώων» και άλλα.

Έχει εκδόσει πολλές ποιητικές συλλογές (“Κίτρινα ράμφη”, “Ρυτίδες”, “Νεκροί Θεοί”, “Ερωτική Απόδραση”, “Αταξίδευτα”, “Επιστροφή στο μέλλον”, “Ξεγύμνωσα την κάμαρα”, “Δημοπρασία 1”, “Δημοπρασία 2’’, ‘‘Η Μαρία των Ουρανών’’, “Προσωπογραφίες”), μυθιστορήματα (“Η Κόλαση έχει διεύθυνση” (2001) “Τ’ Αστέρια καίγονται” (2003) “Πετρωμένο Μυστικό” (2006) “Ένας άγνωστος μέσα στη Νύχτα” (2008) “Η ζωή που δεν διάλεξε” (2010). Έχει δώσει λογοτεχνικές διαλέξεις .

Επίσης, το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο Δημοσιογραφίας από την ΕΣΗΕΑ για τη συνολική δημοσιογραφική της δράση και με το Βραβείο Σεναρίου Σούλας Πιερράκου για τη διαχρονική προσφορά της στη δημοσιογραφία. H Union et Maintien το 1967 την τίμησε με το Xρυσό Φοίνικα και η Nederlands Laureaat van Arbeid με το α′ τάξεως παράσημο γραμμάτων και τεχνών. Επίσης, έλαβε τιμητικές διακρίσεις από την Commune Libre de Courbevoir (Seine) και την Eλληνική Eταιρεία Kοινοτικής Aνάπτυξης, όπως και το 1ο βραβείο καλύτερου στίχου από το 31ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το τραγούδι «Δώσ’ μου την καρδιά μου πίσω».

Τα ποιήματα της που παρουσιάζουμε σήμερα είναι χαρακτηριστικά των θεμάτων που ασχολήθηκε κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών αλλά και στις μέρες μας, βαθιά ανθρώπινα, χωρίς υπερβολές και φτηνούς εντυπωσιασμούς –που τόσο συνηθίζονται στην σύγχρονη ποίηση και λογοτεχνία. Ατμοσφαιρικά, σύντομα και κοφτά, με απλή αλλά όχι απλοϊκή γλώσσα –σαν να βλέπεις μια ταινία ή ένα θεατρικό μονόπρακτο, κι εδώ βλέπουμε πόσο την έχει επηρεάσει η κινηματογραφική και θεατρική της εμπειρία– κατορθώνουν να περάσουν πολλά και ιδιαίτερα μηνύματα στον αναγνώστη. Τα θέματα της είναι διαχρονικά και επίκαιρα. Αφορούν τόσο την σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, τα προβλήματα, τα αδιέξοδα της, το σκοτάδι που περικλείει τις ανάγκες μας αλλά παράλληλα ασχολούνται και με την μεγάλη υπόθεση του Έρωτα.

Στο σημερινό, αναγκαστικά πολύ μικρό δείγμα, μπορούμε μόνο να προσεγγίσουμε το έργο της. Για περισσότερα αξίζει να θυσιάσουμε λίγο από το χρόνο μας για να ανακαλύψουμε τις δημιουργίες της Κικής Σεγδίτσα.

Ειρηναίος Μαράκης

 

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

1.

Αν ερχόσουν απόψε
πολύ θα σου μιλούσα
για όσα μίσησα και αγαπώ
για ό,τι αρνήθηκα και θέλω
για ναυαγισμένα όνειρα και ελπίδες
για όσα μίσησα και αγαπώ σε σένανε
για όσα σου αρνήθηκα και επιθυμώ.
Μετά θ’ άναβα να φωτιστούμε
μ’ ένα κερί
και θ΄άφηνα τα μάτια και τα χέρια μας
να εκφραστούνε
θα σ’ έκανα να κλάψεις από ευτυχία.
Αν ερχόσουν…

Από τη συλλογή ” ερωτική απόδραση”

2.

Ξέβαψε το χρώμα
της αλήθειας
κι έγινε μαβί
Κορδέλα πένθους
ντύθηκε
σε νεκρική πομπή
Ευχές κουρελιασμένες
μεσίστια τα ψέμματα
να δουν
μα δεν ψυχορραγούν
Στους δρόμους σέρνεται
σιωπή
κομμένη μοιάζει αναπνοή
Πατρίδα
αλείψαμε με λάδι το ψωμί
και στο σκοτάδι ένα κερί
που στάζει όλο μαράζι
Γιατί άρα κλαίει το παιδί;

3.

Περπατώ σε δρόμους
βατούς
που μύρια αποτυπώματα
κρατούν
κι ανεξιχνίαστα
θα μείνουν.

4.

Μεσάνυχτα και κάτι
δείχτες πισωστρατίζουν
μνήμες
χείλη που δε σμίξανε
στης αθωότητας δειλία
χρόνια της αθωότητας
και της βιασύνης.
Τι γρήγορα που διάβηκαν!

5.

-Πως πας;
-Μας ακούν
-Γιατί δεν μιλάς;
-Μας ακούν
-Η μαμά; Ο μπαμπάς;
-Μας ακούν
-Ο νόμος της σιωπής
Φοράει φίμωτρο…

 

Η στήλη «Νέοι Δημιουργοί» θα φιλοξενεί μία φορά τη βδομάδα ποιήματα ή διηγήματα νέων δημιουργών και όχι μόνο. Προϋπόθεση, να μην έχουν δημοσιευτεί σε έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο και φυσικά σε βιβλίο. Τη στήλη επιμελείται ο Ειρηναίος Μαράκης.

Φιλοδοξία μας είναι, στις αρχές του 2016 να εκδοθεί μια συλλογή ποιημάτων (και αντίστοιχη διηγημάτων) που θα ανθολογηθούν από αυτά που θα φιλοξενήσουμε.

Μπορείτε να στέλνετε τη συμμετοχή σας, μαζί με ένα μικρό βιογραφικό, στο e-mail του περιοδικού: [email protected]