Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κοιμηθείτε ήσυχα, ο «Ιαβέρης» έκανε ξανά το καθήκον του…

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Σε βίντεο που δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο απεικονίζεται αστυνομικός να επιχειρεί να συλλάβει μετανάστη μικροπωλητή (πουλούσε ομπρέλες) στο μετρό του Συντάγματος. Τι κι’ αν ο μικροπωλητής εκλιπαρεί το όργανο της τάξης να τον αφήσει, αυτός συνεχίζει, καλεί ενισχύσεις και ο «κακοποιός» συλλαμβάνεται.

Ο «Ιαβέρης» του αστικού κράτους ξαναχτύπησε. Ο «ένοχος» Γιάννης Αγιάννης του Συντάγματος συνελήφθη. Το έργο το ‘χουμε ξαναδεί, πολλές φορές, κατά το παρελθόν.

Ο καστανάς στη Θεσσαλονίκη, η γιαγιά με τα τερλίκια, η καθαρίστρια με το πλαστό απολυτήριο και τόσοι άλλοι, σαν ήρωες βγαλμένοι από το μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκώ, έζησαν στο πετσί τους τη βαθιά υποκρισία της αστικής δικαιοσύνης.

Πρόκειται για εκείνη τη «δικαιοσύνη» που έρχεται να περιφρουρήσει το «νόμο» των εκμεταλλευτών και την «τάξη» των χορτασμένων. Είναι το αστικό δίκαιο, η «βούληση της αστικής τάξης που έχει αναχθεί σε νόμο» όπως σημείωνε ο Λένιν.

Αυτή, λοιπόν, η «δικαιοσύνη», του κράτους των κεφαλαιοκρατών, των μεγαλοβιομηχάνων, των εφοπλιστών, της μεγαλοεργοδοσίας, είναι που εξαντλεί την αυστηρότητα της απέναντι στους «άθλιους» Αγιάννηδες της εποχής μας, τους φτωχούς, τους εξαθλιωμένους, τους μετανάστες, τους βιοπαλαιστές, τους ανήμπορους να αντιδράσουν.

Απέναντι σε αυτήν τη «δικαιοσύνη» των «Ιαβέρηδων», που περνά χειροπέδες το μικροπωλητή αλλά αθωώνει σκανδαλωδώς τον μεγαλοεφοπλιστή και το ναρκέμπορο, που σέρνει στα δικαστήρια συνδικαλιστές και απεργούς αλλά, απ’ την άλλη, κάνει τα στραβά μάτια στην εργοδοτική ασυδοσία, που φυλακίζει ανθρώπους ως «εν δυνάμει τρομοκράτες» χωρίς σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία (βλέπε Ηριάννα) και την ίδια στιγμή αποφυλακίζει τους μαχαιροβγάλτες «Ρουπακιάδες», οι εργαζόμενοι, η νεολαία δε μπορούν και δεν πρέπει να μείνουν θεατές.

Διότι, σε τελική ανάλυση, το δίκιο του ο εργαζόμενος λαός, οι άνθρωποι του μόχθου, δεν πρόκειται ποτέ να το βρουν εντός των τειχών της «άθλιας» αστικής δημοκρατίας των «Ιαβέρηδων», παρά μόνο μέσα από τον αγώνα για μια άλλη κοινωνία και εξουσία.

____________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.