Επιμέλεια Αλέκος Χατζηκώστας //
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση RSF, από μια λίστα 180 χωρών, η Κούβα κατατάχθηκε 171 ως προς τους όρους άσκησης της ελευθερίας του Τύπου, η οποία την τοποθετεί στις τελευταίες θέσεις στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, ανέφερε την Τρίτη η Notimex.
Η Παγκόσμια Κατάταξη Ελευθερίας του Τύπου της οργάνωσης, έβαλε τις τρεις χώρες που χαρακτηρίζονται από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ως «η τριάδα του κακού»: Κούβα, Βενεζουέλα και Νικαράγουα, ως χώρες με τη «χειρότερη απόδοση και την υψηλότερη λογοκρισία» στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής ».
Είναι εντυπωσιακό ότι 49 δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν παγκοσμίως το 2019, 14 από αυτούς στη Λατινική Αμερική, αλλά κανένας στην Κούβα. Στο Μεξικό, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση rfs, δέκα δημοσιογράφοι πέθαναν κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους και 17 αγνοούντυαι.
Η Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Μεξικού δηλώνει ότι 155 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί στη χώρα αυτή από το 2000 και το 89% των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν εναντίον δημοσιογράφων παραμένουν ατιμώρητα.
Η Unesco ανέφερε περισσότερους από 1.300 δημοσιογράφους που σκοτώθηκαν στον κόσμο τα τελευταία πέντε χρόνια (κανένας στην Κούβα), γεγονός που επιβεβαιώνει ότι το επάγγελμα είναι επικίνδυνο.
Ο τελευταίος δημοσιογράφος που έπεσε θύμα εγκλήματος στη χώρα μας ήταν ο Carlos Bastidas Argüello, ένας 23χρονος δημοσιογράφος του Εκουαδόρ, που σκοτώθηκε στην Αβάνα στις 13 Μαΐου 1958, από τη δικτατορία του Fulgencio Batista.
Η Διαμερικανική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IACHR) ζήτησε από την Κολομβία, την Παρασκευή 20 Μαρτίου 2020, να προστατεύσει τέσσερις δημοσιογράφους που ερευνούν την υπόθεση της υποτιθέμενης αγοράς ψήφων υπέρ του Προέδρου Iván Duque, και οι οποίοι απειλούνται με θάνατο.
“Ζητάμε από την Πολιτεία της Κολομβίας να αξιολογήσει αυτές τις απειλές θανάτου εναντίον τεσσάρων ερευνητών δημοσιογράφων και να θεσπίσει κατάλληλα μέτρα προστασίας”, έγραψε ο Edison Lanza, ειδικός εισηγητής για την ελευθερία έκφρασης του IACHR στο λογαριασμό του στο Twitter.
Το 2019, στην Κολομβία, δύο άλλοι πλήρωσαν τη ζωή τους για το εμπόριο. Επιπλέον, υπήρχαν 137 απειλές, τέσσερις εξόριστοι, τρεις απαγωγές και 303 επιθέσεις κατά της ελευθερίας του Τύπου, σύμφωνα με έκθεση του Ιδρύματος για την Ελευθερία του Τύπου (flip).
Δεν μπορούν να αναφέρουν στην Κούβα κανένα όνομα δημοσιογράφου, νεκρού, φυλακισμένου ή βασανισμένου.
Τι ελευθερία του τύπου μιλάμε;
Η λεγόμενη «ελευθερία του Τύπου», που βασίζεται στην ελεύθερη αγορά και την ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων μαζικής ενημέρωσης, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα του καπιταλισμού.
Το ότι ο ασυγκράτητος καπιταλιστικός τύπος μίλησε για την ελευθερία ήταν τόσο υπερβολικό όσο όταν ένας κλέφτης να δουελύει τραγουδώντας έναν ύμνο για αξιοπρέπεια
Οι σελίδες του τύπου, τα σύγχρονα ψηφιακά μέσα, τα άρθρα, είναι διαθέσιμες μόνο για τους υπερασπιστές του ιδρύματος, ενώ παραμένουν κλειστοί για τους αντιπάλους του καπιταλισμού. Η κυριότητα των μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι ένας από τους βασικούς τρόπους με τους οποίους ο καπιταλισμός ασκεί τον ταξικό του έλεγχο.
Μεταξύ των εμβληματικών παραδειγμάτων του τρόπου λειτουργίας αυτού του ελεύθερου τύπου στην περιοχή μας, είναι η συμμετοχή των μέσων ενημέρωσης στο πραξικόπημα εναντίον του Σαλβαδόρ Αλιέντε, με επικεφαλής τον Ελ Μερκούριο και το δίκτυο εφημερίδων του, το οποίο εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει την πλειοψηφία του γραπτού τύπου στη Χιλή. Τηλεοπτικό κανάλι 13, που ανήκει στην Καθολική Εκκλησία της Χιλής, και 66% στην ομάδα Λούκσιτς.
Στη δεύτερη εβδομάδα διαμαρτυριών στη Χιλή κατά της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης Piñera, όταν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο διαδηλωτές γέμισαν την Plaza Italia, η τηλεόραση, το κανάλι 13, το tvn, το Mega και το Chilevisión, ποινικοποίησαν τη διαμαρτυρία, κατέφυγαν στη λογοκρισία, δίνοντας προτεραιότητα στις κυβερνητικές πηγές και παραπλανητική πληροφόρηση δείχνοντας μόνο βία στους δρόμους, αλλά όχι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονταν από ειδικές αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις.
Δύο σημαντικοί Χιλιανοί διαφημιστές, ο Agrosúper και ο Juan Sutil, τους αφαίρεσαν τη χορηγία τους, επειδή προσπάθησαν να πουν μέρος της αλήθειας.
Η (πραξικοματική) κυβέρνηση της Βολιβίας, με επικεφαλής τον Jeanine Áñez, συνεχίζει την επίθεσή της κατά της ελευθερίας της έκφρασης και του Τύπου. 53 κοινοτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί θεώρησαν απαραίτητο να αναστείλουν τη λειτουργία τους.
Στις 9 Νοεμβρίου, οι βολιβιανοί συνωμότες πραξικοπήματος κατέλαβαν το Radio Comunidad και έδεσαν τον διευθυντή σε ένα δέντρο. Πήραν την τηλεόραση Bolivia και την Red Patria Nueva (τώρα ονομάζεται Radio Illimani).
Αυτά τα συμβάντα προστίθενται στη διακοπή των τηλεοπτικών εκπομπών TeleSur και Actualidad.
Η Inter American Press Association (yep), η οποία συγκεντρώνει τις μεγάλες εφημερίδες των ΗΠΑ, δεν λέει τίποτα για αυτά τα γεγονότα. Ούτε είδαν ούτε άκουσαν σχετικά με τους φυλακισμένους, βασανισμένους και εξαφανισμένους δημοσιογράφους στη Βολιβία μετά το πραξικόπημα.
Ο φωτορεπόρτερ της Αργεντινής Facundo Molares Schonfeld, ο οποίος κάλυπτε τις εκλογές στη Βολιβία και το πραξικόπημα εναντίον του Evo Morales, στην πόλη Montero-Santa Cruz, ως εκπρόσωπος του περιοδικού Centenario, συνελήφθη και φυλακίστηκε στη φυλακή μέγιστης ασφάλειας του « Chonchocoro », στην πόλη Λα Παζ, χωρίς στοιχεία, και παρά την παρουσίαση μιας επιδεινωμένης κατάστασης υγείας. Και τι γίνεται με το έγκλημα εναντίον του ιδρυτή του WikiLeaks, Julian Assange, ο οποίος αντιμετωπίζει μια οριακή κατάσταση που θα μπορούσε να τον οδηγήσει σε θάνατο, ακριβώς για να δείξει τον κανόνα της επιτήρησης που ασκούν οι “δάσκαλοι του κόσμου”.
Τρομοκρατία των ΜΜΕ κατά της Κούβας
Η εκστρατεία που εξαπέλυσε ο προπαγανδιστικός μηχανισμός των Ηνωμένων Πολιτειών εναντίον της χώρας μας, από την 1η Ιανουαρίου 1959, έφτασε σε τέτοιο σημείο που δεν είχε δει ποτέ στην ιστορία. Για να το αντιμετωπίσει, η Επανάσταση οργάνωσε μια επιχείρηση το 1959, με επικεφαλής τον Φιντέλ, η οποία έγινε γνωστή ως Επιχείρηση Αλήθειας.
Αυτή η επιχείρηση δεν έχει τελειώσει, ούτε θα τελειώσει, οι μηχανισμοί παραχάραξης συνεχίζουν το έργο τους εναντίον του κουβανικού λαού.
Κάθε Κρυφό Σχέδιο Δράσης που εκπονήθηκε από τις κυβερνήσεις ενάντια στο νησί για 60 χρόνια, ασκεί μια καλά χρηματοδοτούμενη δραστηριότητα στα μέσα ενημέρωσης.
Το Τμήμα Ενδιαφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, το οποίο λειτούργησε στην Αβάνα μέχρι την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων, ήταν μια «ακαδημία» για την εκπαίδευση των λεγόμενων ανεξάρτητων δημοσιογράφων, δεσμευμένων στην οικονομική πρωτεύουσα του Λευκού Οίκου.
Στο Κέντρο του Λίνκολν και στο Κέντρο Ελεονόρ, παράνομους χώρους που δημιουργήθηκαν εκεί, προετοιμάστηκαν δεκάδες φερόμενοι δημοσιογράφοι, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της κυβέρνησης των ΗΠΑ.
Γνωρίζουμε τι σημαίνουν τα απογοητευμένα έργα Zunzuneo, Piramideo και Commotion. Προσπάθειες δημιουργίας παράνομων ασύρματων δικτύων σύνδεσης στο Διαδίκτυο, εισαγωγή δορυφορικού εξοπλισμού, κινητών τηλεφώνων, και άλλου υλικού και λογισμικού για την οικοδόμηση συνδεσιμότητας μακριά από τον έλεγχο του κράτους και των κουβανικών τηλεπικοινωνιακών εταιρειών, όλες καλυμμένες σε υποτιθέμενη βοήθεια, πράξεις φιλανθρωπίας που κρύβουν τους πραγματικούς σκοπούς: να παραδώσει ψευδές περιεχόμενο και να κυριαρχήσει στον κυβερνοχώρο για να τερματίσει την Επανάσταση.
Η Ειδική Ομάδα Διαδικτύου για την Κούβα, γνωστή και ως Ομάδα Επιχειρήσεων Διαδικτύου για ανατροπή στην Κούβα, ενεργεί ενάντια στο νησί, ένα πρόγραμμα που δημιουργήθηκε από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για την ανατροπή της εσωτερικής τάξης, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές που έθεσε ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, στο προεδρικό του μνημόνιο στις 16 Ιουνίου 2017.
Αποτελείται από το Γραφείο Διαβίβασης στην Κούβα (ocb), τον Οργανισμό Διεθνούς Ανάπτυξης των Ηνωμένων Πολιτειών (usaid) και το Freedom House.
Υποτροφίες και ταξίδια για νέους δημοσιογράφους με σαγηνευτικούς σκοπούς, προηγμένες στρατηγικές για τη διαχείριση κοινωνικών δικτύων και γενναιόδωρη πληρωμή σε μισθοφόρους στον κυβερνοχώρο και συνεχή παρενόχληση εναντίον εκείνων που υπερασπίζονται την Επανάσταση, αποτελούν μέρος της στρατηγικής που χρηματοδοτήθηκε από την Ουάσινγκτον και από τρίτες χώρες.
Το Σύνταγμά μας εγγυάται στο άρθρο 54, ελευθερία σκέψης, συνείδησης και έκφρασης και το άρθρο 55 αναγνωρίζει την ελευθερία του Τύπου για τους ανθρώπους.
Τα θεμελιώδη μέσα κοινωνικής επικοινωνίας, δεν εξαρτώνται από εκατομμυριούχους διαφημιστές, δεν ανταποκρίνονται στα συμφέροντα μιας μειονότητας αλλά στη συντριπτική πλειοψηφία του κουβανικού λαού.
Πολλά πρέπει να γίνουν, είναι αλήθεια, διότι υποστηρίζουμε την ποιότητα και την εξαιρετικότητα του Τύπου μας. Πολλά πράγματα θα μπορούσαν να μας επισημανθούν, αλλά δεν μπορούμε ποτέ να αμφισβητήσουμε την άσκησή μας στην υπεράσπιση της αλήθειας, της λατρείας της ελευθερίας και της πλήρους αξιοπρέπειας του ανθρώπου που δηλώνεται στο Σύνταγμά μας, προστάγματα που ορίζουν την άσκηση της δημοσιογραφίας μας, ελεύθερη και κυρίαρχη ως γη που υπερασπίζουμε.
___________________________________________________________________
Με επιμέλεια του Αλέκου Χατζηκώστα, δημοσιεύουμε επίκαιρα μεταφρασμένα άρθρα από την Granma (οργάνου της Κ.Ε του ΚΚ Κούβας) με αφορμή τη μάχη που δίνει ενάντια στην πανδημία του κορονοίου και έχουν γενικότερη σημασία.
