Μες στην ταβέρνα τώρα κάθεσαι και δε μιλάς
μες στην καρδιά σου στάλες στάλες πέφτει ο σεβντάς
θυμάσαι τότε που πετούσες με πλατιά φτερά
τώρα ο καθένας τη ζωή σου την κλωτσοβολά.
Βγάλε πάλι την ψυχή σου στο σεργιάνι μες στις γειτονιές
να γιομίσει η ζωή σου γλυκές φωνές και με πασχαλιές.
Ήσουν ωραίος σαν περνούσες μες στις γειτονιές
στα παραθύρια σιγολιώναν χίλιες δυο καρδιές
μες στην καρδιά σου κουβαλούσες όλες τις καρδιές
στα όνειρά σου τ’ αηδονάκια χτίζανε φωλιές.
Συνθέτης + στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης \
Με το Στέλιο Καζαντζίδη (Άλμπουμ _βινύλιο “Στην ανατολή”1974
-
2 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου δημιουργού Μίκη Θεοδωράκη.
-
Τιμάμε το τεράστιο και πολυσχιδές έργο του, που πάνω του είναι χαραγμένες οι αγωνίες, οι πόθοι και τα οράματα του λαού μας.