Την 1 Μαρτίου 2003 πέθανε ο Μίμης Κουγιουμτζής. Με τη φυγή του άφησε φτωχότερο το ελληνικό θέατρο. Το ταλέντο, η αφοσίωσή του στην τέχνη του θεάτρου και το σημαντικό του έργο μένουν πολύτιμες παρακαταθήκες. Το όνομά του συνδέθηκε απολύτως, σε όλη τη 44χρονη καλλιτεχνική του πορεία, με το Θέατρο Τέχνης. Δε δούλεψε με άλλα θέατρα. Ο
Ο Μίμης Κουγιουμτζής γεννήθηκε το 1936 στον Πειραιά. Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1959 στο έργο του Ζενέ «Υψηλή εποπτεία». Από τα αγαπημένα παιδιά του Καρόλου Κουν, έπαιξε σε άπειρα έργα στη σκηνή του «Θεάτρου Τέχνης».
Η σκηνοθετική του πορεία άρχισε το 1977 με το έργο του Θανάση Κωσταβάρα «Φραγκότο», ενώ σημαντική ήταν η παρουσία του και στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.
Μετά το θάνατο του Κουν, ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση της σκηνής του Υπογείου, ενώ το 1994 εγκαινίασε την Παιδική Σκηνή του «Θεάτρου Τέχνης».
Δημιούργησε ένα σημαντικό κινηματογραφικό αρχείο με πρόβες και παραστάσεις του Κουν. Με το υλικό αυτό έκανε εφτά επεισόδια για τα 40 χρόνια του «Θεάτρου Τέχνης» (1942-1982).
Πήρε βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1972, για το ντοκιμαντέρ «Χρονικό – Συλλογή από το Θέατρο Τέχνης». Βραβεύτηκε από την Εταιρεία Θεατρικών Συγγραφέων το 1995 για τη σκηνοθεσία του έργου της Λούλας Αναγνωστάκη «Ταξίδι μακριά». Τελευταία του σκηνοθεσία ήταν στην παράσταση «Μια φορά κι ένα… λεπτό» στη Φρυνίχου.
Μίμης Κουγιουμτζής συμμετείχε και σε τηλεοπτικές παραγωγές και η τελευταία εμφάνισή του ήταν στην «Αίθουσα του Θρόνου» του Τάσου Αθανασιάδη.
