Πέθανε από κορονοϊό, ο γνωστός λαϊκός συνθέτης, μουσικός και στιχουργός Τάκης Μουσαφίρης. Γεννήθηκε στα Γιάννενα και σε μικρή ηλικία μετοίκησε στην Αθήνα όπου και έκανε τις πρώτες του μουσικές δουλειές.
Μεγάλωσε σε μουσική οικογένεια. Προτού μετακομίσει στην Αθήνα, έπαιζε σε ταβέρνες και κουτούκια των Ιωαννίνων. Και οι δύο γονείς του ήταν μουσικά καταρτισμένοι και του μετέδωσαν τις γνώσεις τους. Όλοι μαζί μετακόμισαν στην πρωτεύουσα για μια καλύτερη τύχη. «Δεν μπορώ ούτε κι εγώ να καταλάβω από πού είμαι. Είμαι συνεχώς μέσα σε μια βάρκα στο Ρίο-Αντίρριο και πηγαίνω πότε στην Αθήνα και πότε στα Γιάννενα. Μάλλον δεν έχω μία πατρίδα, αλλά δύο. Είμαι από τα Γιάννενα, είμαι από την Αθήνα, είμαι από την Ελλάδα» είχε πει.
Από παιδί ακόμα ασχολήθηκε με την κιθάρα. «Άκουγα να παίζει πιάνο μια γειτόνισσα και προσπαθούσα να μάθω τους τόνους. Μετά προσπαθούσα να κουρδίσω την κιθάρα, ακούγοντας τα κουδούνια των προβάτων» είχε πει παλιότερα.
Αρχικά δούλευε σε μικρά μαγαζιά τύπου μπουάτ και τραγουδούσε μαζί με την κιθάρα του. Στη συνέχεια έδειξε και το δημιουργικό του ταλέντο γράφοντας τραγούδια που αγαπήθηκαν και έγιναν μεγάλες επιτυχίες.
Συνεργάστηκε με τραγουδιστές όπως οι Στράτος Διονυσίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Ρίτα Σακελαρίου, Μιχάλης Μενιδιάτης, Γιώργος Μαργαρίτης, Κατερίνα Στανίση, Δούκισσα, Τόλης Βοσκόπουλος, Πίτσα Παπαδοπούλου κ.α.
Ανάμεσα στα πάμπολλα δημοφιλή τραγούδια του είναι τα: Κάνε κάτι να χάσω το τρένο, Πες μου που πουλάν καρδιές, Ένα τραγούδι πες μου ακόμα, Ο Ταξιτζής, Μυστικέ μου Έρωτα, Σ’ αγαπώ ακόμα, Άκου, Άτακα κι επι τόπου, Σε μια στοίβα καλαμιές, Εγώ ο ξένος, Ένα λεπτό περιπτερά, Χιονάνθρωπος, Άγνωστε φίλε, Αγαπάω δύσκολα, Έγω να δεις,Το σ’ αγαπώ δεν το λέω, Λέγε μου σ’ αγαπώ, Οι Ξενύχτες, Εμείς οι δύο.
