Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέτρος Κόκκαλης, εργάστηκε ως την τελευταία του πνοή του για την Εθνική Ανεξαρτησία και την πρόοδο της Ελλάδας

Στις 15 Ιανουαρίου 1962 πέθανε στο Βερολίνο ο Πέτρος Κόκκαλης. Χειρουργός, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Εξέχων κοινωνικός παράγοντας. Πήρε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, συνεργάστηκε με το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) και έγινε μέλος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ). Μέλος της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Ενταγμένος στο ΚΚΕ.

Μετά την υποχώρηση του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας, κατέφυγε με άλλους πολιτικούς πρόσφυγες στις σοσιαλιστικές χώρες. Διατέλεσε πρόεδρος της επιτροπής βοήθειας στα παιδιά και σε άλλα προσφυγικά όργανα.

Στην Αθήνα, μετά το διώξιμο των χιτλερικών, έπαιξε μαζί με τον καθηγητή Ν. Κιτσίκη και άλλους επιστήμονες και διανοούμενους πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδρυση της εταιρίας «Επιστήμη – Ανοικοδόμηση». Στο ανατολικό Βερολίνο οργάνωσε κέντρο Χειρουργικών Ερευνών. Εργάστηκε ως την τελευταία του πνοή του για την Εθνική Ανεξαρτησία και την πρόοδο της Ελλάδας.

Σαν σήμερα 15 Ιανουαρίου 1962 πέθανε ο κομμουνιστής γιατρός Πέτρος Κόκκαλης

1962: Η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το θάνατο του Πέτρου Κόκκαλη