Παρουσιάζονται σε νέα εκτέλεση
🎶 οι μουσικές και τα τραγούδια
που σφράγισαν την ταινία-σταθμό
Μετά από δύο σαρωτικά sold out στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, , επιστρέφει για δύο συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών Τετάρτη 17 και Πέμπτη 18 Γενάρη. Για δύο βραδιές η σκηνή της αίθουσας Τριάντη μετατρέπεται σε ρεμπέτικο πάλκο, για να φιλοξενήσει αυτήν την ιστορική συναυλία, που καθήλωσε και συγκίνησε 9.000 θεατές στο Ηρώδειο.
Ο Σταύρος Ξαρχάκος μαζί με είκοσι μουσικούς, τραγουδιστές και ψάλτες μας μεταφέρει τη συγκίνηση, τον διονυσιασμό, το φως, αλλά και τα γοητευτικά σκοτάδια των ορχηστρικών έργων και των τραγουδιών που έγραψε για την εμβληματική ταινία Ρεμπέτικο που φέτος κλείνει σαράντα χρόνια ζωής. Όπως τότε έτσι και σήμερα, ο μεγάλος έλληνας συνθέτης επιλέγει φωνές με βίωμα και ιδιαίτερο χρώμα, δίνοντας τον πρώτο λόγο στην ορχήστρα του. Όλοι μαζί συνθέτουν μια ρεμπέτικη κομπανία, μετατρέποντας τη σκηνή του Μεγάρου σε ένα σύγχρονο ρεμπέτικο πάλκο, και μας αποκαλύπτουν πώς ένα έργο διαχρονικό συνεχίζει να εξελίσσεται, να πρωτοπορεί και να εκφράζει τα μύχια της ανθρώπινης ψυχής.
Σαράντα χρόνια πριν, παρά τις επιθυμίες εταιρειών, επέλεξε να βρει φωνές που να ταιριάζουν σ´ αυτό που ονειρεύτηκε, φωνές με βίωμα και ιδιαίτερο χρώμα. Έτσι και τώρα επιλέγει την ομαδικότητα στην παρουσίαση αυτού του έργου, χωρίς κραυγαλέα ονόματα και δίνει τον πρώτο λόγο στην ορχήστρα του.
Όλοι μαζί παίζουν, τραγουδούν, συνθέτουν μια σύγχρονη ρεμπέτικη κομπανία, δημιουργώντας τη συνθήκη του ρεμπέτικου πάλκου του σήμερα, με τη σύγχρονη μουσική ματιά του Σταύρου Ξαρχάκου πάνω στο ιστορικό πλέον αυτό έργο του.
Ήταν το 1983, όταν o Κώστας Φέρρης σκηνοθέτησε και παρουσίασε, σε σενάριο του ίδιου και της Σωτηρίας Λεονάρδου, την ταινία «Ρεμπέτικο», μια ταινία ορόσημο, η οποία με αφορμή την πορεία μιας τραγουδίστριας του ρεμπέτικου (υπονοείται η Μαρίκα Νίνου) κατέγραψε την Ελλάδα του μεσοπολέμου, τα ρεμπέτικα, τη ζωή των καλλιτεχνών, τη ζωή στα προσφυγικά.
Για τις ανάγκες της ταινίας ο Σταύρος Ξαρχάκος δημιούργησε νέα τραγούδια φτιαγμένα με παλιά συνταγή, που έδιναν την αίσθηση ότι πρόκειται για παλιά ρεμπέτικα.
Ο δίσκος “Ρεμπέτικο” από τότε γνώρισε πολλές επανακυκλοφορίες και τεράστια αποδοχή, πούλησε περισσότερα από 250.000 αντίτυπα και έδωσε νέα ώθηση στο ρεμπέτικο τραγούδι.
Τα τραγούδια «Καίγομαι», «Μάνα Μου Ελλάς», «Το Δίχτυ», «Το Πρακτορείο», «Στου Θώμα», «Στης Πίκρας Τα Ξερόνησα», «Μπουρνοβολιά», «Στην Αμφιάλη», γνώρισαν ευρύτατη αποδοχή, κηρύχτηκαν διαχρονικά και έγραψαν τη δική τους αυτόνομη ιστορία. Από τότε μέχρι σήμερα, άλλωστε, τα έχουμε ακούσει σε άπειρες διασκευές και εκδοχές από καλλιτέχνες όλων των ειδών, Έλληνες και όχι μόνο.
Όπως γράφει και ο Γιώργος Νοταράς στο βιβλίο του «Το ελληνικό τραγούδι των τελευταίων 30 χρόνων»: «Το ταλέντο του Ξαρχάκου πέτυχε κάτι μοναδικό: να γεννήσει ρεμπέτικα, με βάση όλα τα κλισέ και όλους τους δρόμους του είδους. Πήρε στα χέρια του τους ειδικούς κώδικες και τα κλειδιά και τα χρησιμοποίησε με τη μεγαλύτερη δυνατή προσήλωση και αυστηρότητα. Η ποίηση του Γκάτσου έπαιξε καταλυτικό ρόλο…»
Ταυτότητα Συναυλίας \ αλφαβητικά:
- Ανδρεάδης Θανάσης: ψάλτης
- Βασίλας Γρηγόρης: μπουζούκι, τραγούδι
- Βεράνης Καλογιάννης: βιολί
- Βεργόπουλος Φώτης: μπουζούκι, τραγούδι
- Δρογκάρης Βασίλης: ακορντεόν
- Ζάκκας Ηρακλής: μπουζούκι, τραγούδι
- Καρούνης Ζαχαρίας: τραγούδι
- Καψοκαβάδης Αλέξανδρος: τζουράς, τραγούδι
- Κολοβός Κωνσταντίνος: ψάλτης
- Κουμεντάκης Λάζαρος: ψάλτης
- Λίβανος Δημήτρης: μπουζούκι, τραγούδι
- Μέρμηγκας Θοδωρής: κιθάρα, τραγούδι
- Νεοφυτίδης Νεοκλής: πιάνο
- Νικόπουλος Γιώργος: κιθάρα, τραγούδι
- Σταύρος Ξαρχάκος: ενορχήστρωση – διεύθυνση ορχήστρας
- Παππάς Γιώργος: μπουζούκι, τραγούδι
- Πάππος Μανώλης: μπουζούκι, τραγούδι
- Πασχαλίδης Βαγγέλης: σαντούρι
- Ρέππας Δημήτρης: μπουζούκι, τραγούδι
- Σαΐα Ηρώ: τραγούδι
- Τζίκας Αντώνης: κόντρα μπάσο
- Τρασάνης Χάρης: ψάλτης
Τιμές εισιτηρίων “αλμυρές” 80_70_60_45_30 (και 15€ για φοιτητές, νέους έως 25, άνεργους, ΑμεΑ, 65+ και πολύτεκνους) στο 210 72 82 333 & megaron.gr
Το Ρεμπέτικο αποτελεί βιογραφική ταινία του 1983 σε σκηνοθεσία Κώστα Φέρρη και σε σενάριο του ιδίου και της Σωτηρίας Λεονάρδου. Την παραγωγή την ανέλαβε το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και η ΕΡΤ _βασίζεται στη ζωή της Μαρίκας Νίνου.
Σμύρνη, 1919: Η Αντριάννα, γυναίκα του ρεμπέτη τραγουδιστή Παναγή, θα φέρει στον κόσμο την μικρή Μαρίκα στο πίσω δωμάτιο ενός καφενείου. Με την καταστροφή του 1922, μετακομίζει στην Αθήνα με τους γονείς της. Η σχέση τους δεν είναι καλή και σε έναν από τους καβγάδες τους ο Παναγής θα σκοτώσει κατά λάθος την Αντριάννα. Μετά από χρόνια, η Μαρίκα θα το σκάσει με τον περιπλανώμενο μάγο Χουάν και θα κάνει μαζί του ένα παιδί. Μετά την γέννηση του παιδιού, ο ταχυδαχτυλουργός Χουάν, βλέποντας ότι η δουλειά του δεν έχει πέραση, αποφασίζει να φύγει από την Ελλάδα για την Αμερική.
Η Μαρίκα θα γυρίσει στην παλιά της γειτονιά, όπου θα αρχίσει να τραγουδάει στο γνωστό ρεμπετάδικο του Θωμά, μαζί με τον παιδικό της φίλο και βιολιτζή Γιωργάκη, και το αστέρι του μπουζουκιού Μπάμπη. Τα χρόνια είναι δύσκολα, από τον μεσοπόλεμο στην κατοχή, μέχρι την απελευθέρωση και τον εμφύλιο, αλλά η μαθημένη στα δύσκολα και πεισματάρα Μαρίκα θα καταφέρει να γίνει η μεγαλύτερη ντίβα του ρεμπέτικου τραγουδιού, με επιστέγασμα της καριέρας της το ταξίδι στο Σικάγο. Η ιστορία τελειώνει με την επιστροφή της στην Αθήνα και τον τραγικό και μοναχικό θάνατό της το 1955.
-
-
- Σωτηρία Λεονάρδου – Μαρίκα
- Νίκος Καλογερόπουλος – Μπάμπης
- Μιχάλης Μανιάτης – Γιωργάκης
- Θέμις Μπαζάκα – Αντριάννα
- Νίκος Δημητράτος – Παναγής
- Κωνσταντίνος Τζούμας – Χουάν
- Βίκυ Βανίτα – Ρόζα
- Σπύρος Μαβίδης – Φώντας
-
Ο Κώστας Φέρρης έχει πει για την ταινία:
Το Ρεμπέτικο είναι μια έντεχνη απόδοση της λαϊκής ελληνικότητας. Από το 1958 το σχεδίαζα, που μου πρότεινε ο Καζάκος ως ιδέα το φινάλε με την κηδεία της Νίνου. Ήθελα να κάνω μια ταινία με την περιοδεία του Τσιτσάνη με τη Νίνου, τη σχέση τους στο φόντο και σε πρώτο πλάνο την Ιστορία. Στην πορεία μεσολάβησε ο Θίασος του Αγγελόπουλου, που είχε παρεμφερές θέμα, μπροστά το ιστορικό κομμάτι και στο φόντο το στόρι, έτσι διαπίστωσα ότι ήταν λάθος. Όταν ήρθε η ώρα να κάνω το Ρεμπέτικο, αποφάσισα να κάνω το ανάποδο, αφενός να φέρω σε πρώτο πλάνο την ιστορία μιας Μαρίκας και της οικογένειάς της και την Ιστορία στο φόντο και αφετέρου να μετατοπιστώ χρονικά, δηλαδή από την περίοδο από το ’36 έως το ’53, που υπολόγιζα και κάλυψε τελικά ο Αγγελόπουλος, να πάω πίσω στη Σμύρνη του ’17. Επίσης, αποφάσισα να ακυρώσω τα πραγματικά ονόματα και να χρησιμοποιήσω συμβολικά, δηλαδή μυθικά πρόσωπα.
Το Ρεμπέτικο έκοψε τότε ~100.000 εισιτήρια και κατατάχθηκε στην 9η θέση ανάμεσα σε 33 ταινίες της σεζόν ενώ αργότερα πάνω της βασίστηκε η ομότιτλη τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ.
Βραβεία / Διακρίσεις
- 4 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (καλύτερης ταινίας, α’ γυναικείου ρόλου, β’ γυναικείου ρόλου και ειδικό βραβείο μουσικής).
- 5 Κρατικά Βραβεία Ποιότητας (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, ερμηνείας, μακιγιάζ και τεχνικής επίδοσης).
- 7 Κορφιάτικα βραβεία.
- Αργυρή Άρκτος στο 34ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1984).
- Ειδικό βραβείο επιτροπής στο Φεστιβάλ Valencia.
- Μεγάλο βραβείο στο Φεστιβάλ Αλεξανδρείας.
- Ψηφίστηκε το 2000 ως η δημοφιλέστερη ελληνική ταινία στο Internet Movie Database.
