Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Απ’ τον Τραμπ στο Πολυτεχνείο μέσω Σούδας

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Όταν έχεις ξεπεράσει κάθε όριο ξεδιαντροπιάς και αθλιότητας καπηλευόμενος τους ηρωϊκούς αγώνες των κομμουνιστών, όταν χρησιμοποιείς τους 200 της Καισαριανής και το Μπελογιάννη για να εξαγνίσεις τη βαρβαρότητα της πολιτικής σου, όταν διοργανώνεις τουριστικές εκδρομές στη Μακρόνησο για να διαφημίσεις την ψευδεπίγραφη αριστεροσύνη σου, τότε δεν θα διστάσεις ούτε στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο λόγος ασφαλώς για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή τη φορά, η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε πως η φετινή 44η επέτειος του Πολυτεχνείου προσφέρεται και για λίγο ξέπλυμα της αντιλαϊκής-αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης. Έτσι, στην χθεσινή ανακοίνωση της για το Πολυτεχνείο, γράφει, μεταξύ άλλων, τα εξής «ωραία»:

«Σαράντα τέσσερα χρόνια μετά από αυτή τη σπουδαία στιγμή αντίστασης και νίκης, η Ελλάδα, μετά από μία μακρά περίοδο λιτότητας που έπληξε κυρίως τις πιο αδύναμες κοινωνικές τάξεις, προσπαθεί σήμερα να σταθεί με τις δικές της δυνάμεις. Σε συνθήκες εργασιακής απορρύθμισης και εργοδοτικής αυθαιρεσίας, που χαρακτηρίζουν την αγορά εργασίας, γίνονται για πρώτη φορά κινήσεις στην κατεύθυνση προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων».

Δεν περιμέναμε βέβαια από τη νεολαία του κυβερνώντος κόμματος να αναφερθεί στα μνημόνια της «πρώτης φοράς αριστερά», στο βάθεμα της ασυδοσίας του κεφαλαίου, στην εργασιακή ζούγκλα, στις γονυκλισίες της κυβέρνησης σε ΣΕΒ και μεγαλοεργοδότες. Δεν περιμέναμε καν να πει κουβέντα για το ξυλοφόρτωμα και το ψέκασμα των συνταξιούχων από την «αριστερή κυβέρνηση», για τη φοροληστεία και το γενικότερο τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων στο βωμό της περιβόητης ανάπτυξης.

Αντιλαμβανόμαστε την πρεμούρα της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ να βάλει πλάτη στο ξεφτισμένο παραμύθι της δήθεν «φιλολαϊκής» διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, όπως και την ανάγκη τους να ξεπλύνουν, με όποιο δυνατό τρόπο, τη βάρβαρη-αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Το αξιοσημείωτο ωστόσο είναι πως μέσα στις 400 λέξεις της ανακοίνωσης τους για την επέτειο του Πολυτεχνείου δεν υπάρχει ούτε νύξη για τις ΗΠΑ και το ρόλο τους στα χρόνια της Χούντας. Προφανώς, οι πρόσφατες «κολεγιές» της συγκυβέρνησης με τη διοίκηση Τραμπ, η αναβάθμιση της Σούδας και των άλλων βάσεων, τα F-16 και τα λοιπά συμφωνηθέντα έχουν προτεραιότητα έναντι της ιστορικής αλήθειας.

Το Πολυτεχνείο ζει, ζήτω οι Αμερικανοί. Στο σύνθημα αυτό θα μπορούσε να συμπυκνωθεί η πολιτική ξεφτίλα της αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ και της νεολαία της.

________________________________________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.