![Plus tard? ¿_Ed è subito sera!](https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/07/Plus-tard-_αργότερα-...-atexnos.gr_-351x185.jpg)
Il n’y a pas de “Plus tard” car plus tard le café refroidi, plus tard il n’y a plus d’intérêt/…
Il n’y a pas de “Plus tard” car plus tard le café refroidi, plus tard il n’y a plus d’intérêt/…
Απόδοση από τα αγγλικά – σχόλιο: Ειρηναίος Μαράκης Η Γιάφα τον χειμώνα Στην παλιά αραβική γειτονιά της Γιάφα στους βρώμικους…
Είναι οι μέρες που ζωντανεύουν οι μάρτυρες. Τα χώματα ένα με τα αίματα· στερεμένα τα μάτια, πετρωμένα τα βλέμματα, απλωμένα…
Τον κηδέψαμε ασυνόδευτο, διά τον φόβον μας Τον εναποθέσαμε Τον θάψαμε Τον ασφαλίσαμε, μετά της κουστωδίας Ήσυχοι Φοβισμένοι Απορημένοι Αμφιβάλλοντες…
Την άνοιξη αν δεν την βρεις την φτιάχνεις Ναι την φτιάχνεις. Κάθε φορά από την αρχή. Όλο και πιο ζωντανή.…
Γράφει η \\ Χαρούλα Βερίγου _ Ζωή Δικταίου Όρτσα, κίτρινο στον ήλιο φως ελληνικό κειμήλιο ήλιε αρχηγέ που δεν παγώνεις…
Αρχές της δεκαετίας του 1950, την εποχή που γράφονταν τα ποιήματα της συλλογής «Λιποτάχτες», ο Γιάννης Θεοδωράκης (1932 – 1996)…
Γράφει η \\ Χαρούλα Βερίγου Μια φορά κι έναν καιρό, του βοριά το φυσερό, γλίστρησε απ’ τα δυο του χέρια…
Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί – Γιώργος Σεφέρης, Μνήμη, Α΄ (Ημερολόγιο καταστρώματος, Γ΄) Το μαχαίρι χτύπησε και…
Κανείς δεν γνώριζε Του Ντέμιαν Μπέντνι (1883-1945) (22 Απριλίου 1870) Ήταν μια μέρα καθώς όλες οι μέρες, με σκοτεινό ουρανό,…