«Να πάτε να ζήσετε στην Κούβα»

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Η πρό­σφα­τη τρα­γω­δία στη Δυτι­κή Αττι­κή, με τους 15 νεκρούς συναν­θρώ­πους μας, τους δεκά­δες τραυ­μα­τί­ες και τις ανυ­πο­λό­γι­στες κατα­στρο­φές φέρ­νει στο προ­σκή­νιο άλλη μια πτυ­χή της βαρ­βα­ρό­τη­τας του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Αυτή της έλλει­ψης απα­ραί­τη­των αντι­πλημ­μυ­ρι­κών έργων και υπο­δο­μών που δε χρη­μα­το­δο­τού­νται και δεν υλο­ποιού­νται επει­δή δεν είναι «κερ­δο­φό­ρα».

Στο βωμό της κερ­δο­φο­ρί­ας, που απο­τε­λεί προ­τε­ραιό­τη­τα της πολι­τι­κής της Ε.Ε. και των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων, χάνουν τις ζωές τους άνθρω­ποι. Μια ισχυ­ρή νερο­πο­ντή ήταν αρκε­τή για να φέρει το χάος, την κατα­στρο­φή και το θάνα­το στην Αθή­να του 2017. «Όπου φτω­χός και η μοί­ρα του», θα πει κάποιος. 

Μόνο που σε ένα μακρι­νό νησί της Καραϊ­βι­κής, στην άλλη άκρη του Ατλα­ντι­κού, όπου οι φτω­χοί έχουν πάρει τη μοί­ρα στα χέρια τους, η κατά­στα­ση είναι δια­φο­ρε­τι­κή. Ανα­φε­ρό­μα­στε στην Κού­βα – τη σοσια­λι­στι­κή Κού­βα- η οποία παρά τα 57 χρό­νια απο­κλει­σμού από τις ΗΠΑ- έχει κατα­φέ­ρει όχι μόνο να επι­βιώ­σει από δεκά­δες πανί­σχυ­ρους τυφώ­νες αλλά και να διδά­ξει μαθή­μα­τα πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας στις καπι­τα­λι­στι­κές χώρες. 

Χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα οι πρό­σφα­τοι τυφώ­νες Χάρ­βεϊ και Ίρμα, απέ­να­ντι στους οποί­ους οι κου­βα­νι­κές αρχές με την συν­δρο­μή, κινη­το­ποί­η­ση και αλλη­λεγ­γύη του κου­βα­νι­κού λαού, αντα­πε­ξήλ­θαν υπο­δειγ­μα­τι­κά. Τόσο υπο­δειγ­μα­τι­κά που την στιγ­μή που στο Τέξας δια­δρα­μα­τί­ζο­νταν τρι­το­κο­σμι­κές εικό­νες βιβλι­κής κατα­στρο­φής, η συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των κου­βα­νών ήταν προ­στα­τευ­μέ­νοι σε ασφα­λή σημεία, με τις κατάλ­λη­λες προμήθειες. 

Για­τί τα ανα­φέ­ρου­με όλα αυτά; Τα ανα­φέ­ρου­με για να θυμί­ζου­με σε αυτούς που στην προ­τρο­πή για σοσια­λι­σμό απα­ντά­νε «να πάτε να ζήσε­τε στην Κού­βα», πως οι τυφώ­νες, οι καται­γί­δες, οι νερο­πο­ντές είναι φυσι­κά φαι­νό­με­να. Η πραγ­μα­τι­κή «θεο­μη­νία», που οφεί­λε­ται για τους πνιγ­μούς των συναν­θρώ­πων μας, είναι η πολι­τι­κή που υπη­ρε­τεί το κέρ­δος των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, των μονο­πω­λί­ων, σε βάρος της ανθρώ­πι­νης ζωής. 

Αυτός είναι ο καπιταλισμός.

________________________________________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.