⤴️⚠️⤵️
- Το 2005 το κεντρικό αρχαιολογικό συμβούλιο, δίνει την έγκριση «για να προχωρήσει η επένδυση»
- Οικόπεδα με θέα…
- Το 2006 η ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρία Δημοσίου αποφαίνεται: Επιχειρηματικό «πάρκο» το … Ελληνικό! -και βγαίνουν τα μαχαίρια μεταξύ επιχειρηματικών ομίλων και των εκάστοτε πολιτικών τους εκπροσώπων μέχρι που «τα βρίσκουν» -κάποιες φορές κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία
- Το 2016 παίρνει την οριστική μορφή σαν «Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανάπτυξης για το κεφάλαιο» και το
- 2017 σαν διδακτικό παράδειγμα …κάλπικης αντιπαράθεσης ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ γύρω από την επένδυση, καθορίζονται λεπτομέρειες, που συνεχίζονται μέχρι σήμερα -που έχουμε μπει στη φάση υλοποίησης
- Η συντακτική ομάδα του «Ατέχνως» έχει παρουσιάσει πρόσφατα όλο το σχετικό ιστορικό, καθώς και κρυφές πλευρές |> βλ. «Ανάπτυξη» πάνω στα συντρίμμια των εργατικών-λαϊκών αναγκών & Έξι τερατουργήματα που θα ξεπερνάνε σε ύψος τα διακόσια μέτρα στο Ελληνικό
⚠️ Για την ουσία –στόχους και αποδέκτες της επένδυσης του μεγάλου κεφαλαίου έχουν γίνει συζητήσεις επί συζητήσεων, αλλά τις περισσότερες φορές -δυστυχώς, οι -κυριολεκτικά παρωνυχίδες, «τεχνοκρατικές» είναι εκείνες που γίνονται γνωστές, λειτουργώντας τελείως αποπροσανατολιστικά.
🔃 ⤵️ ⤵️
- Ενώ και στην περίπτωση του Ελληνικού, η ιδιωτικοποίηση και η “αξιοποίησή” του φωτίζουν τον ταξικό χαρακτήρα της αναπτυξιακής πολιτικής που προωθούν διαχρονικά οι αστικές κυβερνήσεις (πρώην και νυν ΝΔ και Σύριζα), σε συνεργασία με την Τοπική Διοίκηση – και την οποία επιχειρούν να εμφανίσουν ως “φιλολαϊκή“,
- Ενώ πάνω από 1.000.000 τμ. (~36%) θα είναι κατοικίες πλουσίων και ~700.000 τμ. (~20%) ξενοδοχεία, συνεδριακά κέντρα, εμπορικά κέντρα, ρεστοράν, μπαρ, καφετέριες, 280.000 τμ. (~9%) κτήρια γραφείων + Καζίνο 15.000 τμ… -πέρα από τις μαρίνες κλπ. αυτά μάνι μάνι είναι τα 2/3 του χώρου, που η λαϊκή οικογένεια θα τα βλέπει μόνο με το κιάλι,
- Η συζήτηση τελευταία στρέφεται στη δήθεν «οικολογική» πλευρά των προϊόντων που θα χρησιμοποιηθούν για τα κτήρια, την προσπέλαση και την κίνηση στο χώρο -κυρίως στα πλαίσια της λεγόμενης «πράσινης» ανάπτυξης, που αποτελεί μια σύγχρονη στρατηγική επιλογή των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων -πέραν των άλλων (να αξιοποιηθούν το περιβάλλον και η αγωνία των εργαζομένων σαν νέος μοχλός για την καπιταλιστική ανάπτυξη του επόμενου διαστήματος κλπ)
Θα αναφέρουμε το παράδειγμα (ένα από τα πολλά) της GRAD_Review, που στα πλαίσια της παραπάνω λογικής, σε πρόσφατη ανάρτηση με τίτλο “οι γυμνές «καρυάτιδες» του Ελληνικού“, δε βλέπει κυριολεκτικά τίποτε από το προμελετημένο έγκλημα, επισημαίνει ότι (τα ψηλά κτήρια) “αφορούν σε ολόκληρη την πόλη και τους κατοίκους της (και), χρειάζεται να «διασφαλιστεί» η αρχιτεκτονική ποιότητα αυτών των παρεμβάσεων”, που μάλιστα (επειδή) «δεν είναι στο ρόλο του επενδυτή να εγγυηθεί αυτήν την διάσταση του έργου»), «ο δημόσιος φορέας οφείλει να προσπαθήσει να την εξασφαλίσει με διεθνή διαγωνισμό και διεθνή κριτική επιτροπή». (sic!!)
ΣΣ |>
✔️ Εικονική Διάσταση (Virtual Reality – Virtual Dimension)
-|> Αντιφατικός, σύγχρονος όρος με μεγάλες αμπελοφιλοσοφικές συζητήσεις.
Από τους πλέον διαδεδομένους στο χώρο των υπολογιστών, που μεταφέρει το χρήστη ή τους χρήστες, σε ένα συνθετικό, τεχνητό, εικονικό και φτιαγμένο από υπολογιστή περιβάλλον, με «αλληλεπιδραστικά γραφικά πραγματικού χρόνου (real-time) τρισδιάστατα μοντέλα, πιο απλά η εξομοίωση ενός (πραγματικού ή φανταστικού) περιβάλλοντος, ώστε να αντιληφθεί (να βιώσει λένε…) ο χρήστης οπτικά τις τρεις διαστάσεις (πλάτους, ύψους, βάθους) με κίνηση και ήχο
✔️ Πιο απλά ένα προοπτικό κινούμενο σχέδιο κτιρίου σε τρισδιάστατη μορφή που ο χρήστης επιλέγει το σημείο που θέλει να δει με έμφαση σε λεπτομέρειες, είσοδο (όχι πάντα) στο εσωτερικό του κλπ
Στη περιοχή του Ελληνικού έχουμε ήδη εικόνες (??) από τις αρχιτεκτονικές προθέσεις των υποψήφιων (??) επενδυτών.
Απουσιάζουν όμως παντελώς από αυτές (!!) τις εικόνες οι προθέσεις του δημόσιου φορέα ο οποίος διαχειρίζεται το τεράστιο αυτό έργο.
Το δημόσιο απουσιάζει εμφατικά από την κοινωνική και αστική διάσταση των προτεινόμενων κατασκευών.
Η σύνταξη και μόνο της προκήρυξης ενός διεθνούς διαγωνισμού θα έθετε το ευρύτερο πλαίσιο προθέσεων από την πλευρά του δημοσίου.
Θα έθετε μεταξύ άλλων ζητήματα όπως την ανάδειξη μίας ισχυρής και δυναμικής ταυτότητας χωρίς όμως αυτή να ενδίδει σε γραφικού τύπου ιστορικές αναφορές, την ανταπόκριση των κτιρίων στις σύγχρονες απαιτήσεις προσβασιμότητας, τις δυνατότητες πρόσβασης στο ευρύτερο κοινό, καθώς και το ζήτημα της ενεργειακής απόδοσης.
Αυτό το τελευταίο θέμα, γνωστότερο ευρύτερα ως πράσινη ή βιοκλιματική αρχιτεκτονική, άπτεται άμεσα των όψεων και της γενικής εικόνας μίας κατασκευής. Αφορά εν πολλοίς στην «ένδυσή» της και στο πώς αυτή ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις εξοικονόμησης ενέργειας.
Οι δίπλες στο «ρούχο» των καρυάτιδων-κιόνων μπορούν να δώσουν πολλές αφορμές για χειρισμό των όψεων στη βάση ενός βιοκλιματικού σχεδιασμού. Επιπλέον, στην συγκεκριμένη αρχιτεκτονική πρόταση η αναφορά στις «Καρυάτιδες» στέκει μετέωρη.
Επιπλέον, οι δύο αυτοί πύργοι εμβολίζονται βίαια από μία οριζόντια επιφάνεια η οποία συνθετικά ακυρώνει κάθε πρόθεση για αναφορά στις αρχαίες γλυπτικές μορφές.
✔️ Είναι φυσικό κάθε μεγάλο έργο να προκαλεί συζητήσεις, και ως νέο είναι αναμενόμενο να προκαλεί και αντιδράσεις.
Τα έργα κρίνονται τελικά στη μακρά διάρκεια και όχι στη σύγχρονη και εν θερμώ αποτίμησή τους.
Ο πύργος του Άιφελ δέχθηκε από του σύγχρονούς του εντονότατη κριτική, το ίδιο το κέντρο Πομπιντού και η πυραμίδα του Λούβρου.
Στα καθ’ ημάς να αναφέρουμε μόνον το Χίλτον, το Νέο Μουσείο Ακρόπολης και το ΚΠΙΣΝ (ΣΣ |> Το “Κέντρο Πολιτισμού” Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος)
✔️ Η ευθύνη του ελληνικού δημοσίου είναι να δώσει στους αρχιτέκτονες και στους πολίτες, την εγγύηση της ποιότητας.
Οι όποιες κριτικές δεν θα μπορούν να είναι ούτε ρηχές ούτε ιδεοληπτικές.
✔️ Θα στέκονται πλέον επάνω σε ένα έδαφος αξιοκρατίας και θα εμπλουτίζουν με ουσιαστικό τρόπο το δημόσιο διάλογο για την πόλη.
Στο κυνήγι του «πράσινου» κέρδους
Η ξαφνική «ζέση» διεθνών αστικών ΜΜΕ για την προβολή των κινητοποιήσεων για το κλίμα δεν πηγάζει από «αυθόρμητο» ενδιαφέρον των καπιταλιστών για την καταστροφή του περιβάλλοντος. Πάει χέρι χέρι με μία καλολαδωμένη «βιομηχανία» που έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες δεκαετίες γύρω από το υπαρκτό πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής.
Πίσω από το «ενδιαφέρον» των πολυεθνικών κρύβεται το νέο «χρυσωρυχείο» της «πράσινης οικονομίας», ως διέξοδος για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, σε μια περίοδο μάλιστα που η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι αναιμική και γίνεται λόγος ήδη για την επόμενη κρίση.
Το αμερικανικό δίκτυο «Bloomberg» από το Μάρτη του 2013 αποκάλυπτε πως επενδυτές σε γνωστές χρηματοπιστωτικές εταιρείες, όπως η «Morgan Stanley» και η «Goldman Sachs», που διαχειρίζονται αμύθητα κεφάλαια παγκοσμίως, «σπρώχνουν» επενδύσεις στις ΑΠΕ και στα βιοκαύσιμα, κυνηγώντας «πιο καυτά κέρδη».
💥💥
Από τη σκοπιά αυτή δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι χιλιάδες επιχειρηματικοί όμιλοι σε όλο τον κόσμο, και πολλαπλάσιοι οργανισμοί και ιδρύματα που χρηματοδοτούνται έμμεσα ή άμεσα απ’ αυτούς, στηρίζουν τις κινητοποιήσεις για το κλίμα. Σύμφωνα με στοιχεία των διοργανωτών, τις κινητοποιήσεις των προηγούμενων ημερών σε όλο τον πλανήτη συνέδραμαν 3.024 επιχειρήσεις, παίρνοντας μάλιστα και μέτρα διευκόλυνσης της συμμετοχής των εργαζομένων τους σε αυτές.
Εξίσου σημαντικό ρόλο στη μαζικότητα των κινητοποιήσεων φαίνεται ότι έπαιξαν 820 οργανώσεις της «κοινωνίας των πολιτών» (ΜΚΟ και διάφορα «ευαγή» ιδρύματα, χρηματοδοτούμενα άμεσα ή έμμεσα από μεγάλα μονοπώλια), αλλά και 7.371 ιστοσελίδες σχετικές με το κλίμα και το περιβάλλον.
Κομβικής σημασίας για την κινητοποίηση του κόσμου και ιδιαίτερα της νεολαίας ήταν επίσης η παρέμβαση συνδικαλιστικών οργανώσεων, κομμάτων, αλλά και της Εκκλησίας σε διάφορες χώρες, για να μη μιλήσουμε για το επίσημο κράτος, το οποίο – κυρίως μέσα από τα σχολεία – ανέλαβε σε πολλές περιπτώσεις ρόλο οργανωτή της συμμετοχής των μαθητών.
💥💥
Μέσα από αυτό το πρίσμα χρειάζεται να αντιμετωπίσει κανείς και τα ερωτήματα για την υπερπροβολή της 17χρονης Σουηδέζας ακτιβίστριας Γκρέτα Τούνμπεργκ, που δημοσιεύματα τη συνδέουν με δοκιμασμένους μάνατζερ (Ιγκμαρ Ρέντχογκ, της ΜΚΟ «We Don’t Have Time») οι οποίοι ακουμπούν στις «πλάτες» δισεκατομμυριούχων (Σουηδοί μεγαλοεπενδυτές Ντέιβιντ Ολσεν και Γκούσταβ Στένμπεκ)
💥💥
Θυμίζουμε τέλος, πως η ΚΟ Δανίας του ΚΚΕ διοργάνωσε πρόσφατα πολιτική εκδήλωση – συζήτηση με τον Κώστα Παπαδάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτή |> «Αλήθειες και ψέματα για την πράσινη ανάπτυξη και το κλίμα»
Επιμέλεια Ομάδα ¡H.lV.S!
Επικοινωνία – [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] – Blog
- Σκοπός μας είναι η προώθηση της διαλεκτικής – υλιστικής σκέψης στη βάση του Μαρξισμού – Λενινισμού του Επιστημονικού Σοσιαλισμού και του Προλεταριακού Διεθνισμού, ανταλλάσσοντας γνώσεις, υλικό, σκέψεις κι απόψεις πάνω στην κοσμοθεωρία μας, τη στρατηγική και την ιστορική αλήθεια, που όπως είπε ο Λένιν κι επανέλαβε ο Γκράμσι, είναι επαναστατική – αντικειμενική
- Θεωρούμε τον Σοσιαλισμό–Κομμουνισμό αναγκαίο και επίκαιρο όσο ποτέ, βάζοντας στο μικροσκόπιο και τη συσσωρευμένη πείρα στις χώρες που οικοδομήθηκε ο Σοσιαλισμός, όπου έγινε και η πρώτη έφοδος στον ουρανό
- |> Επικοινωνία – [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] – Blog
