Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης //
Αυτή η θάλασσα που ζούμε είναι μία αξιοθρήνητη θάλασσα, θάλασσα που βρωμάει και ζέχνει. Μία θάλασσα ανάμεσα σε βούρκο πλαστικό και λύματα. Γεμάτη οσμές και σκάνδαλα. Βαρβάτα σκάνδαλα που δημιουργούν άγριους κυματισμούς και θυμίζουν τσουνάμι. Πόλεμοι, πείνα, φτώχεια, ανεργία, απολύσεις και επιπλέον ένα ιό επικίνδυνο και θανατηφόρο.
Την θάλασσα αυτήν εξουσιάζουν και κάνουνε κουμάντο, μεγαλοκαρχαρίες, φάλαινες και σκυλόψαρα, που σκαρφάλωσαν στα πιο όμορφα στέκια, άνοιξαν τα σαγόνια και χωρίς έλεος ρουφάνε, καταβροχθίζουνε και καταπίνουνε ό,τι πιο ευάλωτο περάσει από μπροστά του. Χιλιάδες ψαράκια στα αρπαχτικά στομάχια τους.
Φαίνεται όμως πως δεν χορταίνουν. Συναθροίστηκαν και προσπαθούν να κάνουν στενωπούς διαύλους, ώστε όλα τα ψαράκια να πάνε κατευθείαν στο λαρύγγι τους.
Με ένα και μοναδικό σύνθημα που θεωρούνε κανόνα ανυπέρβλητο και αξεπέραστο. «Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό» είναι δόγμα. Πάρτε το χαμπάρι. Έτσι γουστάρουμε και έτσι κάνουμε (πολλές φορές βάζουμε και τα μικρά ψαράκια να τσοντάρουνε για πάρτη μας, άμα λάχει!)
Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Υπάρχουν και άλλα ψάρια ακτινοβόλα, που με τον αγώνα τους ανακάλυψαν ωραίους βυθούς, όστρακα, κοράλλια, δελφίνια και άλλα. Που έχουνε τις δικές τους βλέψεις κυριαρχίας. Ανελέητο αγώνα ενάντια στα σκυλόψαρα και τους καρχαρίες. Να φύγει η βρωμιά και η μόλυνση (τα σκάνδαλα) και να λαμπικάρει μια πανέμορφη καθαρή θάλασσα.
Είναι η ομορφιά του κόσμου, είναι το μέλλον και η ελπίδα του κόσμου.
Οι καρχαρίες και τα σκυλόψαρα αντεπιτίθενται με καινούργιους αντιλαϊκούς νόμους, κατάπτυστους, άδικους και εκτρωματικούς.
Ο αγώνας θα κριθεί στους γιαλούς και τις παραλίες… Δεν θα του περάσει!!
Ε… λοιπόν… σας ξεγέλασα! Σας είπα ψέματα! Δεν είμαι ψάρι!
Είμαι άνθρωπος και μάλιστα άνθρωπος σκεπτόμενος, αγανακτισμένος και οργισμένος με αυτό που βλέπω, αυτά που ακούω και αυτά που γίνονται από τα καμώματα και τις συμπεριφορές τους.
Ένα νόμο έκτρωμα, βρώμικο, κατάπτυστο, χουντικό, αντιδημοκρατικό και ανεφάρμοστο. Παράλληλα είναι υποκριτικός, ασύστολα προκλητικός και θρασύτατος. Για τα σκουπίδια κατευθείαν.
Μας υποτιμά και μας βρίζει. Δεν θα περάσει.
Να είστε σίγουροι πως δεν θα περάσει.
Οι πορείες και οι διαδηλώσεις θα γίνονται, γιατί πάνω τους κουβαλάνε το δικό
Υ.Γ: Σαπίλα, μπόχα και βρωμιά. Καλογρίτσας , Νοβάρτις κλπ.
Δεν με πείθουν, δεν με αφορούν, δεν με ενδιαφέρουν…!!!
Γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς πρόσφυγες, εργάτες, πολυφαμελίτες. Έζησε στα πρώτα παιδικά του χρόνια τη λαίλαπα της κατοχής και μεταφέρει τις τραυματικές αυτές εμπειρίες στα γραφτά του. Σπούδασε θέατρο και για ένα διάστημα δούλεψε σ’ αυτό. Αργότερα απορροφήθηκε από την παραγωγική διαδικασία όπου εργάστηκε σε διάφορες βιομηχανίες. Ο Βασίλης Λιόγκαρης είναι συγγραφέας της γενιάς και της τάξης του. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
