«Απανθίσματα» του Κώστα Ευαγγελάτου

“ΑΠΑΝΘΙΣΜΑΤΑ”

(Επιλογή από ποιητικές συλλογές του Κώστα Ευαγγελάτου)

I

Μελάνια τρυφερού αποσπερίτη

τυπώνονται με ήχους της αγάπης

ανθίζοντας φωτιές και συντριβάνια.

ΙΙ

Ανάμεσα στο πέτρινο πηγάδι

και την τριανταφυλλιά

λιάζονται σαύρες της σοφίας.

ΙΙΙ

Αρδεύω χνώτα.

Μπολιάζω σώματα με άγρια κρίνα.

IV

Αυστηρή μούσα αλιεύει ναρκίσσους

Απολιθώνει όνειρα.

Συνθέτει σήματα φωτός.

V

Η μουσική ταφή των σπόρων

αποσφραγίζει απόρρητα ειλητάρια.

Αναπτερώνει τις ψυχές.

VI

Αντιστασιακή ωδή στο θάνατο.

Η γλώσσα της σκέψης προυπάρχει.

VII

Πλώρη γλυκιάς αστροφεγγιάς.

Χαράματα σαλπάρεις δίχως τύψεις.

VIII

Νύχτα φυτεύεις όνειρα.

Πρωί βλασταίνουν δόρατα.

Κόκκινος αναδύεσαι στο μέλλον.

IX

‘Αρωμα κήπου που βλασταίνει.

Χρώμα τριαντάφυλλων και κρίνοι.

Στρωμένο γιορτινό τραπέζι.

Πρόσχαρη η ζωή ξεδίνει.

X

Ανάγνωση στερνής ανθοφορίας

στα κλαδεμένα σήματα της νιότης

με λάκτισμα απρόβλεπτο της τύχης.

XI

Πλώρη γλυκιάς αστροφεγγιάς.

Χαράματα σαλπάρεις δίχως τύψεις.

XII

Η λάμψη των ματιών ακόμη έλκει

το κοίτασμα που εντός σου ενεδρεύει.

Με βάγια καλοσύνης προστατεύει

το σπίτι που αρδεύει προσφορά.

XIII

Στην κορυφή του Αίνου

ανατέλλουν αετοί

ίριδες Αναγέννησης.

XIV

Μυρσίνη ανέμελη

ανθίζεις στις πλαγιές

Γιορτάζεις σώματα.

Διαπλέεις όνειρα.

Ασφυκτιάς στην ύλη.

XV

Ομάδες άστεγων στο δρόμο περιμένουν

τ’ αηδόνια να σωπάσουν και να φέξει.

Κώστας Ευαγγελάτος.