Άνθη μάζευα για σένα
χίλια αγκάθια το καθένα
στον βυθό της καρδιάς μου
όταν τα έσφιγγα ένα ένα.
Να περάσεις καρτερούσα
στον βορά τον πληγωμένο
και το δώρο μου κρατούσα
με λαχτάρα φυλαγμένο.
Στην ζεστή αγκαλιά μου
όλο κοίταζα απ’την άκρη
η λαχτάρα στην καρδιά μου
και στα μάτια μου το δάκρυ.
Άνθη μάζευα για σένα
και έκλαψα χωρίς ελπίδα
που δεν στα έφερα μόνη
Μέσ’τον πόθο μου δεν σε είδα!
