Χθες, εκεί στο καφενείο,
που καθόμουν μ’ άλλους δύο,
πέρασε η γυναικάρα
του γνωστού μας, του Γιωργάρα.
Πρόσφατα παντρεύτηκαν
και νοικοκυρεύτηκαν.
Γνωριστήκανε στο Βόλο
μ’ έρωτα κεραυνοβόλο.
Τον μπαγάσα το Γιωργή
πήρε μία καλλονή!
Όλοι μας ζηλέψαμε,
μα και τον παινέψαμε.
Τότε ήρθε κι ο Βαλάντης,
που ήτανε πολύ… μπερμπάντης
και με σιγουριά μεγάλη
έδωσε μια γνώμη άλλη:
“Ο Γιωργάκης ο καημένος
είναι καταδικασμένος!
Με αυτή για σύζυγό του
θε’ να βρει το διάολό του!
Δείτε την πώς περπατάει
και τριγύρω πώς κοιτάει!
Η ματιά της φλόγες βγάζει,
σ’ όλους υποσχέσεις τάζει!
Α, ρε Γιώργη μπουνταλά,
έμπλεξες για τα καλά…
Είναι του μπελά γυναίκα,
σαν και σένα… θέλει δέκα!”
………………..
Δεν επέρασ’ ένας χρόνος
κι έμεινε ο Γιώργος μόνος.
Με τα πνεύματα μιλάει,
το Θεό παρακαλάει:
“Θεέ μου, πάρε την ψυχή μου,
να τη στείλεις στην καλή μου…
Να την έχει άγγελό της,
φύλακα παντοτινό της”…
Απρίλης 2009
Δημήτρης Βαλαής
δάσκαλος – Νάουσα
