Η Κίνα (Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας) με έκταση 9.596.961 τ.χλμ (~74 Ελλάδες), με το μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο (1.400.050.000 κατοίκους ~130 Ελλάδες) «υπεύθυνη» για τον Covid φαίνεται πως μετά τα κεραυνοβόλα μέτρα που πήρε από την πρώτη μέρα βρίσκεται σήμερα σε σημείο να θεωρεί σχεδόν παρωνυχίδα την πανδημία, με 89.720 (Ελλάδα ~2πλάσια, 164.575!) περιστατικά από τα οποία 84.027 θεραπεύτηκαν και 4.636 θανάτους (λιγότεροι από την Ελλάδα –5.997)
Ο δείκτης % θανάτων σε σχέση με τον πληθυσμό είναι 205 φορές μικρότερος από τη χώρα μας (579/3)
Θυμίζουμε ότι σε εμάς το 4ήμερο που πέρασε καταγράφηκαν 75 θάνατοι και 2.484 νέα κρούσματα κορονοϊού, ενώ αυξάνεται σταθερά ο αριθμός των διασωληνωμένων, φτάνοντας (προχτές) στους 276 και ο αριθμός κρουσμάτων χτες ήταν σημαντικά αυξημένος– Ξεπέρασαν τους 6.000 οι νεκροί, ενώ εξαγγέλθηκε γενικό Lockdown στην Αττική από αύριο Πέμπτη.
Τα νέα ημερήσια περιστατικά και τα % μετά το Φλεβάρη 2020 είναι μηδαμινά
Τα ενεργά περιστατικά στην Κίνα είναι 1.057, από αυτά 1.039 (98%) σε ελεγχόμενη κατάσταση και μόνο 18 (2%) σε σοβαρή ή κριτική.
Φυσικά τα διεθνή και εγχώρια ΜΜΕ (και ΜΚΔ) με πόνο γι αυτά που συμβαίνουν στη Μέκκα τους, αλλά και στην Ευρώπη, κάνουν «γαργάρα» τα παραπάνω και ασχολούνται με show-biz εντυπωσιασμού και παραπλάνησης (πχ. με την «εκθήλυνση των αγοριών»!) κλπ.
🔹 Καμιά πρόθεση από την πλευρά μας να υπερασπιστούμε πολιτικά την (κατ’ ευφημισμό «Λαϊκή Δημοκρατία») Κίνα.
▪️ Ο ρόλος της στην καπιταλιστική πυραμίδα είναι συγκεκριμένος και διακριτός: όπως αναφέρεται στο 2ο κείμενο με τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο…
(…)
Ανισόμετρη εκδήλωση της κρίσης και όξυνση των ανταγωνισμών
- Η ανισόµετρη εκδήλωση της κρίσης και των συνεπειών της επιδρά στην αλλαγή του συσχετισµού και οξύνει τις αντιθέσεις τόσο ανάµεσα στις ιµπεριαλιστικές συµµαχίες και καπιταλιστικά κράτη όσο και στο εσωτερικό της ΕΕ και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης.
Οξύνεται η διαπάλη για τον έλεγχο αγορών, ενεργειακών πηγών και θαλάσσιων δρόµων µεταφοράς εµπορευµάτων από την Ανατολική Μεσόγειο µέχρι τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Οι εξελίξεις δείχνουν ότι σήµερα ενισχύεται αντικειµενικά η δυνατότητα της Κίνας να απειλήσει την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στο διεθνές ιµπεριαλιστικό σύστηµα τα επόµενα χρόνια.
Αυτή η δυναµική αποτυπώνεται και µε την υποχώρηση του µεριδίου των ΗΠΑ και τη σηµαντική αύξηση του µεριδίου της Κίνας στο Παγκόσµιο Προϊόν την περίοδο 2000 – 2020.
Την τάση αλλαγής συσχετισµού σε βάρος των ΗΠΑ αποτυπώνει και η θεαµατική αύξηση του εµπορικού ελλείµµατος των ΗΠΑ στο διµερές εµπόριο µε την Κίνα (την περίοδο 1985 – 2019).
(…)
Οι ΗΠΑ δίνουν ιδιαίτερο βάρος στον στόχο να µην απολέσουν την υπεροχή στο επίπεδο της νέας τεχνολογίας και ταυτόχρονα του περιορισµού της εξάπλωσης της Κίνας σε αυτόν τον κλάδο, που θα σηµάνει ταυτόχρονα ενίσχυση της πολιτικής επιρροής της (π.χ. η εντεινόµενη προσπάθεια αποκλεισµού της Κίνας από τα δίκτυα 5G στην Ευρώπη).
Η αλλαγή του διεθνούς συσχετισµού προς όφελος της Κίνας τροφοδοτεί αντίρροπες τάσεις, (…) η Κίνα αναδεικνύεται πλέον αντικειµενικά στον σηµαντικότερο εµπορικό εταίρο της ΕΕ, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την πρόσφατη επενδυτική κι εµπορική συµφωνία ΕΕ – Κίνας.
Η μάχη ΗΠΑ – Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα
(10). Στοιχείο που πιο έντονα χαρακτηρίζει τις διεθνείς σχέσεις είναι η όξυνση της αντιπαράθεσης ΗΠΑ – Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο ιµπεριαλιστικό σύστηµα, που εκτός του οικονοµικού υπόβαθρου έχει άµεση αντανάκλαση σε πολιτικό – διπλωµατικό και στρατιωτικό επίπεδο.
Οι ΗΠΑ κατηγόρησαν την Κίνα για την πανδηµία, για κλοπή τεχνολογιών, για «επεκτατισµό» κ.ά., ενώ από τη µεριά της η Κίνα, µε «εργαλείο» οικονοµικές και εµπορικές συµφωνίες, επιδιώκει να διαρρήξει τις παραδοσιακές συµµαχίες των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ προσαρµόζουν το δόγµα τους, προτάσσοντας ως βασικό αντίπαλο την Κίνα.
Οι ΗΠΑ επιδιώκουν να «ντύσουν» την ενδοϊµπεριαλιστική διαπάλη που έχει ξεσπάσει µε αντικοµµουνιστικά ιδεολογήµατα, ενώ η Κίνα αξιοποιεί το ιδεολόγηµα του «εκδηµοκρατισµού» των διεθνών σχέσεων στο πλαίσιο του παγκόσµιου ιµπεριαλιστικού συστήµατος κι εστιάζει στην ανάγκη να ξεπεραστεί ο «µονοπολικός κόσµος» υπέρ µιας «πολυπολικότητας» κι ενάντια στην επιβολή της αµερικανικής πολιτικής.
Επιδιώκεται να κρυφτεί ότι διαµορφώνεται, πάνω στο έδαφος των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής που κυριαρχούν στις δύο χώρες, η διαπάλη ανάµεσα στις δύο ισχυρότερες οικονοµικές δυνάµεις του σηµερινού καπιταλιστικού κόσµου για την πρωτοκαθεδρία στο ιµπεριαλιστικό σύστηµα.
Στην όξυνση της αντιπαράθεσης των δύο δυνάµεων, που λαµβάνει παγκόσµιο χαρακτήρα µιας κι εκδηλώνεται ταυτόχρονα σε πολλές περιοχές του πλανήτη, εµπλέκονται όλο και περισσότερο διεθνείς, πολυµερείς οργανώσεις και συµφωνίες, γεγονός που δείχνει ότι η αλληλεξάρτηση των καπιταλιστικών οικονοµιών µπορεί να συµβαδίζει µε την όξυνση των ενδοϊµπεριαλιστικών αντιθέσεων.
Η πολιτική γραµµή «συγκράτησης» της Κίνας, µέσα από τις πολυµερείς συµφωνίες των ΗΠΑ µε τις χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αµερικής και της περιοχής του Ειρηνικού Ωκεανού, που ακολουθούσε η αµερικανική ηγεσία πριν από τον Τραµπ, δεν απέδωσε τα αναµενόµενα.
Αντικαταστάθηκε από την αµερικανική ηγεσία υπό τον Τραµπ, που ακολούθησε µια σκληρότερη στάση απέναντι στην Κίνα, ο στρατηγικός πυρήνας της οποίας δεν αναµένεται να ανατραπεί µε την ηγεσία Μπάιντεν.
Η διαπάλη ΗΠΑ–Κίνας επιδρά και στις σχέσεις συνεργασίας και ανταγωνισµού τους µε άλλα ισχυρά ιµπεριαλιστικά κέντρα, ιδιαίτερα µε τη Ρωσία αλλά και κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αλλά μιλώντας περί πανδημίας …
