Κόσμος σε μια έκσταση - Η καλύτερη ταινία του Γκλάουμπερ Ρόχα

Από 29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ στους Κινηματόγραφους

IMDB link 🎥 🎬

TERRA EM TRANSE | O Vômito Triunfal de Glauber Rocha

ΒΡΑΒΕΙΑ

Φεστιβάλ των Καννών το 1967 όπου κέρδισε το βραβείο FIPRESCI .
βραβείο Χρυσή Λεοπάρδαλη . στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λοκάρνο το 1968

Έντονη πολιτική εστίαση, αμεσότητα των μηνυμάτων που καθρεφτίζει κοινωνίες φλογισμένες από την προσδοκία επαναστατικών αλλαγών.
Στη φανταστική χώρα της Λατινικής Αμερικής Eldorado, ένας ποιητής προσπαθεί να επηρεάσει την πολιτική αλλαγή επηρεάζοντας ισχυρούς άνδρες.

Ο τίτλος της τρίτης ταινίας του πρώην Βραζιλιάνου σκηνοθέτη Glauber Rocha είναι αρκετά αυτονόητος, αντιπροσωπευτικός της σημασίας, της θέσης και του πλαισίου του στον πολιτισμό και την κοινωνία της Βραζιλίας στα τέλη της δεκαετίας του 1960: ένα ταξίδι σαν την έκσταση στην καρδιά μιας σύγκρουσης χώρας.
Μια κορεσμένη, σουρεαλιστική φαντασίωση για την αιώνια σύγκρουση μεταξύ ιδεαλισμού και πραγματισμού, που διαμορφώνεται ως μια λεπτή κάλυψη των πολιτικών ταραχών της Βραζιλίας, η Terra em Transe είναι μια ορμητική ροή εικόνων και σκέψεων που στοχεύουν ακριβώς στην ώρα και τον τόπο της, αλλά των οποίων οι διαυγής σκέψεις για την πολιτική και την κοινωνία παραμένουν έγκυρες και σύγχρονες.

Λέγεται σε κατακερματισμένη, γραμμικά ακολουθία χρησιμοποιώντας συχνά φορητές κάμερες σε στυλ ρεπορτάζ, κυνηγά με ενθουσιασμό την ελευθερία και την αλήθεια με εξίσου απόλυτους όρους, κάνοντάς τα ενσωματώνοντας στην ίδια την ελευθερία της μορφής – όπως ένας άγριος, τροπικός Godard που αφήνεται χαλαρός σε μια ζούγκλα δυσαρέσκειας και ποίησης. Ονομαστικά, αυτό λέει την ιστορία για το πώς, σε μια φανταστική λατινοαμερικάνικη χώρα, ο αριστερός ποιητής Πάολο Μαρτίνς (Jardel Filho) βλέπει συστηματικά τις πολιτικές του φιλοδοξίες και τα ιδανικά του να καταστρέφονται στα χέρια των παρασκηνιακών συμβιβασμών και των ισχυρών βιομηχανικών πιέσεων, που διαβρώνονται από την αντιπαράθεση. με πραγματική ζωή. Και η ιστορία πυροβολήθηκε από τον κ. Ρόχα σαν ο υπέροχα ηρωικός ρομαντισμός του ιδεαλισμού να καταλήξει σε έναν εξίσου υπέροχα ηρωικό και υπέροχα απογοητευτικό ρομαντισμό, τυλίγοντας τον θεατή σε μια κακοφωνία ήχου.

TERRA EM TRANSE O Vomito Triunfal de Glauber Rocha
Η Terra em Transe δεν είναι τέλεια ταινία, αλλά τα ελαττώματα της αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της δύναμης της, την καλλιτεχνική και ιστορική σημασία της ως ορόσημο τόσο για το βραζιλιάνικο “Cinema Novo” κίνημα της δεκαετίας του 1960 όσο και για τα πολλά παγκόσμια “νέα κύματα” “αυτής της δεκαετίας.

Ηθοποιοί: Jardel Filho, Paulo Autran, José Lewgoy, Glaube Rocha, Paulo Gracindo, Hugo Carvana, Danuza Leão Σκηνοθέτης και συγγραφέας: Glauber Rocha Κινηματογραφία: Luiz Carlos Barreto (b & w) Μουσική: Sérgio Ricardo Σχεδιαστής και κοστούμια: Paulo Gil Soares Επιμέλεια: Eduardo Escorel Παραγωγός: Zelito Viana (Mapa Filmes, Difilm) Βραζιλία, 1967, 107 λεπτά

🎬 ENTRANCED EARTH (TERRA EM TRANSE 1967), σε σκηνοθεσία Glauber Rocha, 106 λεπτά, Βραζιλία)
Μία από τις σημαντικές ταινίες του κινήματος «Cinema Novo» της Βραζιλίας εμπνευσμένη από το Γαλλικό Νέο Κύμα , σε σκηνοθεσία του Glauber Rocha (BLACK GOD, WHITE DEVIL). Στο φανταστικό Eldorado, ένας δημοσιογράφος και ποιητής (Jardel Filho) κάνει ένα εξωτικό ταξίδι στην πολιτική της Δεξιάς και της Αριστεράς πριν απογοητευτεί σε αυτήν την αλληγορική κριτική της σύγχρονης Βραζιλίας. Αρχικά θεωρήθηκε από την κυβέρνηση της Βραζιλίας ως «αμαυρώνοντας την εικόνα της Βραζιλίας», το ENTRANCED EARTH αργότερα θα έπαιζε το Φεστιβάλ των Καννών, κερδίζοντας το βραβείο «Διεθνής Ομοσπονδία Κριτικών Κινηματογράφου».

Ο επαναστατικός κινηματογράφος του Ρόχα μια αναγνωρισμένη έμπνευση για το μουσικό κίνημα «Τροπικά» της Βραζιλίας.
Επηρεασμένος από την κουβανική επανάσταση του 1959, προσπάθησε να συνδυάσει τη θεωρία και την πρακτική σύμφωνα με την ουσία της επαναστατικής πρακτικής. Ο κινηματογράφος, που θα είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία στην επανάσταση που θα κάνουν οι άνθρωποι, είναι ένα σημαντικό όπλο. Ως εκ τούτου, ο κινηματογράφος πρέπει να πει απευθείας τι θέλει να πει και να μείνει μακριά από τις μεταφορές και τις αναφορές, ώστε όλοι να μπορούν να το καταλάβουν.

«Το βραζιλιάνικο σινεμά είναι σαν τη Βραζιλία καθ’ αυτή».
| Κάρλος Ντιέγκες
H Βραζιλία αναπτύσσει στις δεκαετίες του 1960 και 1970 το δικό της κινηματογραφικό μοντέλο με τη μορφή του Cinema Novo και εμπνευστές τους σκηνοθέτες Γκλάουμπερ Ρόχα, Νέλσον Περέιρα ντος Σάντος, Κάρλος Ντιέγκες και Ζοακίμ Πέντρο ντε Αντράντε.
Το Cinema Novo αντλεί απευθείας επιρροές από το νεορεαλισμό και εξελίσσεται παράλληλα με το γαλλικό νέο κύμα, με κινητήρια δύναμη το σύνθημα «Μια κάμερα στο χέρι και μια ιδέα στο κεφάλι» («Uma câmera na mão e uma idéia na cabeça»).

📽️ Φιλμογραφία (σκηνοθέτης)