Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Χρήστος Νικ. Ζήκος: Διαλεκτική της επιθυμίας & Έκκληση (δύο ποιήματα)

Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης //

Δύο ποιήματα του Χρήστου Νικ. Ζήκου παρουσιάζουμε σήμερα στο περιοδικό Ατέχνως. Το πρώτο, ένα ποίημα που καταλήγει με μια πικρή ειρωνεία, καθώς και το δεύτερο, που ο ποιητής ζητά, για να μην πούμε ότι διεκδικεί, να «Μην καταντήσει άνυδρος / Νεφέλη των ανέμων» μας δείχνει μια πλευρά του ποιητή, κάπως διαφορετική σε σχέση με άλλα ποιήματα του που έχουν δημοσιευτεί στις σελίδες μας αλλά οπωσδήποτε ενδιαφέρουσα. Εδώ, ο ποιητής επιχειρεί μια μάλλον περισσότερο υπερβατική κατάθεση συναισθημάτων κι επιθυμιών που όμως στηρίζονται, όπως και τα άλλα του ποιήματα, σε καθαρά γήινες και χωμάτινες εικόνες και καταστάσεις.

Παρατηρούμε λοιπόν πως Η Διαλεκτική της Επιθυμίας είναι ένα ποίημα που μπορεί να είναι και μία Διαλεκτική της Νοσταλγίας, όπως μας προϊδεάζουν οι πρώτοι στίχοι του, ενώ η Έκκληση είναι ένα ποίημα που ξεκινώντας από τον… θρυμματισμό λέξεων και γραμμάτων, δηλαδή των αισθημάτων του ποιητή, που παρομοιάζονται εύστοχα με «σώματα άπειρα» και με «νετρίνα», ζητά αλλά δεν απαιτεί να γνωρίσει τον σαρκικό αλλά πάντα βαθύτατα συναισθηματικό έρωτα… Σε αυτό το σημείο μπορούμε να πούμε, με αρκετό θράσος και βέβαια με τη βοήθεια του ποιήματος, ότι η ερωτική επιθυμία δεν είναι παρά μια πολύ φυσική διαδικασία, όσο κι αν οι λέξεις των άλλων την εκχυδαΐζουν καθημερινά.

Σίγουρα έχουμε δύο ποιήματα ερωτικά εδώ αλλά οπωσδήποτε χωρίς την αναπαραγωγή της επικρατούσας φτήνιας σε αυτά.

ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ

Ήρθε, με πεντόβολα στα χέρια
Και ρόδια κρασάτα στην ποδιά της.
Μα τούτα δεν αντέξανε να μπούνε στη σειρά.
Έσκασαν και μούσκεψαν
Τα χείλια και το σώμα.
……………………………………….
Τη σειρά την αφήκαν για την έρευνα.
Ενδιαφέρουσα, λένε, των ροδιών η στάσις.
………………………………………………..
Χα! Χα!. Τα πεντόβολα γελούν ακόμα.
~
ΕΚΚΛΗΣΗ

Θρυμματίστε με, πικρά μου γράμματα
Σε σωμάτια άπειρα
Σαν τα νετρίνα να πάλλομαι
Από σώμα σε σώμα
Στων ματιών τους τη νότια να λουστώ
Την υγρασία να γευτώ των χρωμάτων τους
Μην καταντήσω άνυδρος
Νεφέλη των ανέμων.

 

_______________________________________________________________________________________________________

Ο Ειρηναίος Μαράκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1986, απόφοιτος της τεχνικής εκπαίδευσης. Συμμετέχει με ποιήματα του στα συλλογικά έργα (e-books) ενώ ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες λογοτεχνικές σελίδες. Αρθρογραφεί στην εφημερίδα Αγώνας της Κρήτης καθώς και στο διαδικτυακό πολιτικό και πολιτιστικό περιοδικό Ατέχνως. Διατηρεί το ιστολόγιο Λογοτεχνία και Σκέψη.