Έκλεισε τελικά ένα ακόμη εργοστάσιο νοσταλγίας. Ασύμφορη στην εποχή μας η παραγωγή ελπίδας Όσο δε για εκείνο των ονείρων φυτοζωεί…

Πως από μακριά το Μακρονήσι θ’ αντικρίσω χωρίς σύγκρυο; Πώς να σταθώ αντικριστά το πόδι να πατήσω στο ύψος που…

Αγαπάω, ότι είναι θλιμμένο και μαράζι, ότι είναι στενάχωρο και γυμνό από τον πόνο της αμίλητης ψυχής το αγαπώ, απλά…

Εκείνο το βράδυ παραμέρισε όλους τους φόβους ελεύθερη, χωρίς τη θλίψη τού δειλινού ώρα που άνθιζε η θάλασσα πανσέδες κι…

Ένα τεράστιο καρβέλι, μια πελώρια φραντζόλα ζεστό ψωμί είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό ένα παιδί με πράσινο κοντό…

Απ’ την παλιά Αλικαρνασσό τρελό το μαϊστράλι σε ξένο ακρογιάλι, χείλια κοράλλια, μην μιλάς ζήσε γι` αυτά που αγαπάς. Αλμύρα,…

Γράφει η Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού // Διδάκτωρ Φιλολογίας-Συγγραφέας, Σχολική Σύμβουλος Φιλογόγων Λευκάδας, Μέλος της ΕΕΛ. Η ποίηση για τον Κώστα Ευαγγελάτο,…

… Στο φως το δυνατό και ζωοδόχο πιστεύω με μια πίστη φλογερή πώς οδηγεί το είναι μας στη μέρα πώς…

(1) Ξύπνα! Εσύ, μικρέ, φιλήσυχε Ρωμιέ αν θες «Ραγιά» να μη σε λένε στα χέρια σου την τύχη σου βαστάς…