Πρόσωπα χαμογελαστά και χαρούμενα με την ικανοποίηση ζωγραφισμένη στα μάτια τους. Τα καταφέραμε, σύντροφοι! Χτίσαμε τη δική μας πολιτεία. Την…

Τελειώνοντας το Καλοκαίρι έβαλε τα νέα κοχύλια στη βιβλιοθήκη του. Άρχισε πλέον να μαζεύει τα πεσμένα φύλλα των αναμνήσεων για…

Χαράζονται τα σύνορα, αλλάζουν οι συμβάσεις, οι συμφωνίες οι διεθνείς… Το λεν’ αναταράξεις! Κι εσύ μ’ ένα καφέ εσπρέσο… Ψάχνεις…

Έκλεισε τελικά ένα ακόμη εργοστάσιο νοσταλγίας. Ασύμφορη στην εποχή μας η παραγωγή ελπίδας Όσο δε για εκείνο των ονείρων φυτοζωεί…

Πως από μακριά το Μακρονήσι θ’ αντικρίσω χωρίς σύγκρυο; Πώς να σταθώ αντικριστά το πόδι να πατήσω στο ύψος που…

Αγαπάω, ότι είναι θλιμμένο και μαράζι, ότι είναι στενάχωρο και γυμνό από τον πόνο της αμίλητης ψυχής το αγαπώ, απλά…

Εκείνο το βράδυ παραμέρισε όλους τους φόβους ελεύθερη, χωρίς τη θλίψη τού δειλινού ώρα που άνθιζε η θάλασσα πανσέδες κι…

Ένα τεράστιο καρβέλι, μια πελώρια φραντζόλα ζεστό ψωμί είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό ένα παιδί με πράσινο κοντό…

Απ’ την παλιά Αλικαρνασσό τρελό το μαϊστράλι σε ξένο ακρογιάλι, χείλια κοράλλια, μην μιλάς ζήσε γι` αυτά που αγαπάς. Αλμύρα,…

Γράφει η Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού // Διδάκτωρ Φιλολογίας-Συγγραφέας, Σχολική Σύμβουλος Φιλογόγων Λευκάδας, Μέλος της ΕΕΛ. Η ποίηση για τον Κώστα Ευαγγελάτο,…