Νύχτα μού ‘στησαν καρτέρι
τα θρασύδειλα σκυλιά!
Γνώριζαν πως πολεμούσα
τη φασιστική οχιά.
Δυο θεούς ήθελα να ‘χω
φως να ρίχνουν στις σκιές,
τα σκοτάδια να κρυφτούνε
σε μπουντρούμια και σπηλιές.
Δε θα πνίξουν το όραμά μου
όσο κι αν το επιθυμούν,
τα τραγούδια της καρδιάς μου
κι απ’ τον τάφο μου θα βγουν.
Δυο θεούς ήθελα να ΄χω
μ’ όνειρα και ανθρωπιά,
πρώτους στων λαών την πάλη
για ψωμί και λευτεριά.
Κι αν μισάνθρωπο μαχαίρι
τη ζωή μου έχει κλέψει,
είν’ χιλιάδες στον αγώνα
κι η σπορά μου θα θεριέψει.
Μη θρηνείς πια, δόλια Μάνα!
Ξέρω πως πονάει η πληγή…
Μα χωρίς των γιων το αίμα
ήλιος δεν θα ξαναβγεί…
(Νάουσα, 15/10/2020)
Γιάννης Μπαμπάτσης – Δημήτρης Βαλαής
