Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κούβα: Από την επίθεση στη Μονκάδα στην Επανάσταση που συνεχίζει…

Αφιέρωμα STUDIO new star art cinema
Η NEW STAR σας καλεί στις ολοήμερες τιμητικές προβολές για την Κούβα
Είσοδος Ελεύθερη
Σπάρτης & Σταυροπούλου 33 Πλατεία Αμερικής
Τηλ: 210-8640054 – 6932479731

Ειδική Προβολή

Κούβα 71 χρόνια μετά την 26η Ιουλίου 1953
Από την επίθεση στη Μονκάδα στην Επανάσταση που συνεχίζει.

Παρασκευή 26/7

  • 17:00 Μνήμες Υπανάπτυξης (1968) του Τομάς Γκουτιέρες Αλέα – 97λ
  • 19:00 Ο θάνατος ενός γραφειοκράτη (1966) _επίσης του Αλέα – 85λ
  • 20:30 Cuban Story (1959) του Βιτόρ Παλέν – 50min
  • 21:30 Comandante (2003) του Όλιβερ Στόουν – 100λ

Καταδικάστε μας, δεν έχει σημασία! 🇨🇺 Οι λαοί θα πουν την τελευταία λέξη!

Κούβα: Η 26η Ιουλίου _επίθεση στο στρατόπεδο της Μονκάδα
είναι γιορτή υπερηφάνειας για τις κατακτήσεις του λαού της!

Το Movimiento 26 de Julio, M-26-7 _Κίνημα της 26ης Ιουλίου ήταν μία από τις μεγαλύτερες επαναστατικές ομάδες με ηγέτη τον Φιντέλ Κάστρο, που σχεδίασε και πέτυχε το 1959 την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα. Η ονομασία του προήλθε μετά από μία αποτυχημένη πολεμική επιχείρηση στη Μονκάδα, η οποία έλαβε χώρα στις 26 Ιουλίου 1953. Μετά από αυτή, η ομάδα ανασυγκροτήθηκε στο Μεξικό, το 1955, έχοντας ως μέλη 82 εξόριστους επαναστάτες, μεταξύ αυτών ο Φιντέλ Κάστρο, ο αδελφός του Ραούλ καθώς και ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, με αποστολή τον σχηματισμό ενός αντάρτικου στρατού για την ανατροπή του Μπατίστα. Άλλα μέλη του κινήματος, όπως ο Φρανκ Παΐς και ο Αρμάντο Χαρτ, παρέμειναν στην Κούβα, σχεδιάζοντας δολιοφθορές. Σε ό,τι αφορά στο πολιτικό του πρόγραμμα, το κίνημα της 26ης Ιουλίου ήταν _μεταξύ άλλων υπέρ της γεωργικής μεταρρύθμισης αναδιανομής της γης.

25 Νοεμβρίου του 1956, η ομάδα των ανταρτών επιβιβάστηκε στο πλοιάριο Γκράνμα και αποβιβάστηκε στην Κούβα στις 2 Δεκεμβρίου. Οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες ανάγκασαν το πλήρωμα να προσαράξει στις ακτές του νησιού καθυστερημένα και σε διαφορετικό σημείο από το αρχικά συμφωνημένο. Κατά την απόβασή τους, δέχθηκαν επίθεση από τα στρατεύματα του καθεστώτος του Μπατίστα, από την οποία επέζησαν τελικά 15-20 αντάρτες. Η ολιγάριθμη αυτή ομάδα ανασυντάχθηκε καταφεύγοντας στα βουνά της Σιέρρα Μαέστρα και αποτέλεσε τον πρώτο πυρήνα της Κουβανικής Επανάστασης, που διήρκεσε για τα επόμενα δύο περίπου χρόνια και οδήγησε τελικά στην ανατροπή του Μπατίστα. Μετά την επιτυχία της επανάστασης, το κίνημα της 26ης Ιουλίου συνενώθηκε με άλλες πολιτικές ομάδες, σχηματίζοντας τον Ιούλιο του 1961 ένα νέο πολιτικό κόμμα, τις Organizaciones Revolucionarias Integradas, ORI _ Ενωμένες Επαναστατικές Οργανώσεις, οι οποίες μετεξελίχθηκαν το 1965 στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Κούβας.

Η Κούβα κρατάει με κατακτήσεις και επιτυχίες. Κρατάει ζωντανά τα ιδανικά των επαναστατών της επίθεσης στην Μονκάδα. Ευχή όλων των επαναστατών και των καταπιεσμένων λαών είναι να κρατήσει την πορεία του σοσιαλισμού προς τον κομμουνισμό όπως προδιαγράφεται και στο νέο της Σύνταγμα για πάντα, με την δική μας στήριξη και αλληλεγγύη στο λαό της.

Tomás Gutiérrez Alea
Στην υπηρεσία της επανάστασης

Ο Tomás Gutiérrez Alea (Τομάς Γκουτιέρεζ Αλέα, 1928-1996), ένας διακεκριμένος Κουβανός σκηνοθέτης -παγκόσμιας κλάσης και αναγνώρισης- αλλά και _θα λέγαμε γενάρχης και πατριάρχης της χώρας του στο σινεμά, τον “μικρό” αλλά αεί στρατευμένο _¡patria o muerte socialismo o muerte ¡Venceremos! κινηματογράφο του νησιού της επανάστασης κατάφερε να αναδείξει τέτοια και τόσο αυθεντικά ταλέντα με ταινίες επιπέδου και υψηλής αισθητικής.

Κούβα 🎈Πρωτομαγιά 🎈Ενόψει της γενικής επίθεσης, ακόμα πιο μεγάλη ενότητα των εργαζομένων.

 

Ήταν ακόμα μέγας κινηματογραφόφιλος και γνώστης της ιστορίας της τέχνης. Μια ματιά στις ταινίες του μπορεί να το αποδείξει. Ας πούμε ο πολύκροτος ασπρόμαυρος “Θάνατος ενός γραφειοκράτη” αναπαράγει άψογα τις φόρμες του μπουλβάρ και οι αναφορές στις περίφημες κωμωδίες του “βωβού” κινηματογράφου και πολλά και αφομοιωμένες είναι.

Αριστουργηματικές οι “Μνήμες υπανάπτυξης”, με επιρροές από την “νουβέλ-βαγκ” και το “σινεμά-βεριτέ” “Ο μυστικός δείπνος” με καδραρίσματα άψογα παραπέμποντα σε γνωστούς ζωγράφους.

Ο Αλέα εκπροσώπησε άψογα ένα σινεμά υποδειγματικό. Εξυπηρετούσε συγκεκριμένους και κοινωνικούς χώρους και όρους χωρίς να χρειάζεται παραγγελιές _αυτές τις ζούσε στη σοσιαλιστική κοινωνία της Κούβας, στην περίοδο της μεγάλης άνθησης –επί ΕΣΣΔ και υπαρκτού σοσιαλισμού και των δύσκολων “ειδικών περιόδων” _ “άμυνας-συντήρησης της επανάστασης”

Τα θέματα των ταινιών μερικές φορές ιδιαίτερα ριζοσπαστικά (π.χ. “Οι επιζήσαντες”) διακρίνονταν από έναν σοφό διαλεκτικό σχεδιασμό, που εκδηλωνόταν στην φιλμική δομή και δημιουργούσε νοηματικές αλληλοκαλύψεις. Οι τελευταίες δικαίωναν το σινεμά χάρις στη δύναμη του δημιουργού να τις χρίζει με υψηλής ποιότητας “εμψύχωση” μεγάλων οπτικών προδιαγραφών. Έτσι ακριβώς εντυπωσιαζόταν και το διεθνές κοινό και κερδίζονταν τα βραβεία στα ξένα φεστιβάλ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως ο Αλέα δεν επέτρεψε στον χρόνο στα γεγονότα και στις πολιτικές εξελίξεις να τον ξεπεράσουν.

Γεννήθηκε στην Αβάνα το 1928 και σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας και κινηματογράφο στην Ιταλία, στο Centro Sperimentale di Cinematografia.

Έντονα επηρεασμένος από τον Ιταλικό Νεορεαλισμό, επέστρεψε, την δεκαετία του 50, στην Κούβα και εντάχθηκε στη ομάδα Nuestro Tiempo. Συμμετείχε ενεργά στον αγώνα ενάντια στην δικτατορία του Μπατίστα και μαζί με τον σκηνοθέτη Julio Garcia Espinosa σκηνοθέτησαν το 1955, ένα ντοκιμαντέρ που απαγορεύτηκε από το φασιστικό καθεστώς. Κεντρικό πρόσωπο στην κινηματογραφία της Κούβας μετά την επανάσταση, ο Tomas Gutierrez Alea είναι ένας από τους ιδρυτές του Instituto Cubano del Arte e Industrias Cinematograficos (ICAIC).

Το έργο του αντανακλά και καταγράφει τους ιδεολογικούς και πολιτικούς προβληματισμούς, τις εσωτερικές ανησυχίες της κουβανέζικης κοινωνίας. Με τις ταινίες του παρακολουθεί την πορεία της χώρας του από τον αγώνα ενάντια στην δικτατορία του Μπατίστα, στα πρώτα χρόνια της Επανάστασης στα χρόνια του οικονομικού αποκλεισμού (εμπάργκο). Το έργο του περιλαμβάνει ντοκιμαντέρ πολιτικές σάτιρες ενάντια στην γραφειοκρατία, ιστορικά δράματα, πολιτικές αλληγορίες, κωμωδίες.

Επηρεασμένος από τον ιταλικό νεορεαλισμό, ξεκίνησε την καριέρα του ως ντοκιμαντερίστας στην Κούβα του Μπατίστα, αλλά μετά την επικράτηση της επανάστασης μεταπήδησε στον αφηγηματικό κινηματογράφο, με έντονα χιουμοριστικό στυλ. Τις δύο τελευταίες του ταινίες τις σκηνοθέτησε μαζί με τον φίλο του Χουάν Κάρλος Tάμπιο. Ο Τίτον, όπως τον φώναζαν οι φίλοι του, πέθανε από καρκίνο, το 1996 στην Αβάνα

Ενδεικτική Φιλμογραφία

  • La caperucita roja (1947) – Μικρού μήκους
  • El fakir (1947) – Μικρού μήκους
  • Una confusión cotidiana (1950) – Μικρού μήκους, βασισμένη στο “A Common Confusion” του Franz Kafka
  • Il sogno de Giovanni Bassain (1953)
  • El Mégano (1955) – Ντοκιμαντέρ, σε συνεργασία με τους Julio García Espinosa, Alfredo Guevara, José Massip
  • La toma de La Habana por los ingleses (1958) – Ντοκιμαντέρ
  • Esta tierra nuestra (1959) – Ντοκιμαντέρ
  • Historias de la revolución / Ιστορίες της επανάστασης _Stories of the Revolution (1960) – Fiction, 81λ
  • Asamblea general _General Assembly (1960) – Ντοκιμαντέρ, 14λ
  • Muerte al invasor \ Θάνατος στον κατακτητή Death to the Invader (1961) – Ντοκιμαντέρ, 16λ
  • Las doce sillas _Οι 12 καρέκλες ­The Twelve Chairs (1962) – Fiction, 97λ
  • Cumbite (1964) – Fiction, 82λ
  • Muerte de un burócrata \ Ο θάνατος ενός γραφειοκράτη (1966) Death of a Bureaucrat– Fiction, 85λ
  • Memorias del Subdesarrollo Memories of Underdevelopment (Μνήμες υπανάπτυξης ) -1968) – Fiction, 97λ
  • Una pelea cubana contra los demonios (Cuban Fight Against Demons _Αγώνας ενάντια στους δαίμονες 1971) – Fiction, 130λ
  • El arte del tabaco (1974) – Ντοκιμαντέρ, 7λ
  • La última cena \ Ο μυστικός Δείπνος \ The Last Supper (1976) – Fiction, 120λ
  • De cierta manera\ κατά κάποιο τρόπο \ One Way or Another (1977)
  • Los sobrevivientes \ Οι επιζήσαντες The Survivors (1979) – Fiction, 130λ
  • Hasta cierto punto _μέχρις ενός σημείου Up to a Certain Point (1983) – Fiction, 88λ
  • Cartas del parque _Letters from the Park (1988) – Fiction, 88λ
  • Contigo en la distancia _Far Apart (1991) – Fiction, 27λ
  • Fresa y Chocolate (Φράουλα και σοκολάτα) (1993) – co-directed με τον Juan Carlos Tabío, Fiction, 110λ
  • Guantanamera (1995) – επίσης μαζί με τον Carlos Tabío, Fiction, 101λ

Ακολουθήστε το Ατέχνως σε
Google News, Facebook και Twitter

Ατέχνως Καλές Διακοπές