Σε συνέχεια των αποφάσεων της κυβέρνησης της Κούβας να διευρύνει τους τομείς όπου μπορεί να αναπτυχθεί η αυτοαπασχόληση (από 127 που ήταν έως τώρα σε 2.110), εκδόθηκε ειδικό διάταγμα που προσδιορίζει σε ποιες 124 δραστηριότητες αυτό δεν θα επιτρέπεται.
Στον κατάλογο που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομίας και Προγραμματισμού με τους τομείς όπου δεν επιτρέπεται ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα, περιλαμβάνεται ό,τι έχει σχέση με τους φυσικούς πόρους της χώρας και τους τομείς στρατηγικής σημασίας για την οικονομία, όπως η εξόρυξη μεταλλευμάτων και πηγών Ενέργειας (άνθρακας και ορυκτά, πετρέλαιο, φυσικό αέριο), με εξαίρεση το αμμοχάλικο και τον πηλό. Επίσης, απαγορεύεται ιδιωτική ιδιοκτησία σε παραλίες και ποτάμια.
Απαγορεύεται η δημιουργία εταιρειών ύδρευσης, ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου και ατμού, καθώς και παραγωγής κλιματιστικών, όπως και δραστηριοτήτων απολύμανσης και άλλων υπηρεσιών διαχείρισης αποβλήτων.
Επίσης, δεν επιτρέπεται η παραγωγή λιπασμάτων, φαρμακευτικών χημικών ουσιών, πυρίτιδας, πυροτεχνικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων πυροκροτητών, φωτοβολίδων, σπίρτων και άλλων εκρηκτικών.
Επίσης, η κατασκευή και πώληση αεροσκαφών, μηχανών, αυτοκινήτων, μοτοσικλετών, όπλων, πυρομαχικών, στρατιωτικών οχημάτων, μπαταριών, συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων.
Στον τομέα των υπηρεσιών, πέρα από την εστίαση, επιτρέπεται η φροντίδα παιδιών, αναπήρων, ηλικιωμένων και στην κτηνιατρική επιτρέπεται η παροχή υπηρεσιών αποκλειστικά και μόνο για τη φροντίδα ζώων συντροφιάς. Ακόμα, στον τομέα της Εκπαίδευσης επιτρέπονται οι υπηρεσίες διδασκαλίας ξένων γλωσσών όπως και διδασκαλίας μουσικής και άλλων τεχνών, ενώ στην άθληση επιτρέπονται τα κέντρα εκγύμνασης.
Το νέο διάταγμα εμποδίζει τη δημιουργία τραπεζών, εταιρειών διαχείρισης κεφαλαίων, ασφάλισης ζωής, συντάξεων, δραστηριοτήτων που έχουν σχέση με τη δημόσια διοίκηση και κτηματομεσιτικά και τουριστικά γραφεία.
Η ενίσχυση της αυτοαπασχόλησης, που ήδη φτάνει στο 13% του εργατικού δυναμικού ή γύρω στους 600.000 εργαζόμενους, αλλά και των ξένων επενδύσεων, εντάσσεται στις αλλαγές που έγιναν τα τελευταία 5 χρόνια από το κουβανικό κράτος με τη λεγόμενη «επικαιροποίηση του οικονομικού μοντέλου» και το «άνοιγμα στην αγορά».
Ταυτόχρονα, προβάλλονται ως απάντηση στα σοβαρά προβλήματα της κουβανέζικης οικονομίας, σε μια περίοδο που υπολογίζεται ότι το 2020 σημειώθηκε συρρίκνωση της οικονομίας κατά 11%.
Προβλήματα που ενισχύονται και εξαιτίας του πολύμορφου αποκλεισμού των ΗΠΑ, αλλά και των συνεπειών της πανδημίας που έπληξε ιδιαίτερα τον κλάδο του Τουρισμού.
Την ίδια στιγμή, είναι σε εξέλιξη η λεγόμενη «νομισματική εναρμόνιση» με τη σταδιακή κατάργηση του διπλού νομίσματος, ενώ προηγήθηκε η υποτίμηση του κουβανικού πέσο σε σχέση με το δολάριο.
Επίσης, ανακοινώθηκε η αυστηροποίηση των προστίμων (θα κυμαίνονται από 2.500 έως 15.000 πέσος) για παραβιάσεις που διέπουν την πολιτική τιμών, καθώς ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα παρατηρούνται το τελευταίο διάστημα μεγάλες αυξήσεις.
Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι πλέον στο Σύνταγμα, που επικυρώθηκε με δημοψήφισμα τον Φλεβάρη του 2019, ορίζεται ότι στα μέσα παραγωγής, εκτός από τη «σοσιαλιστική – παλλαϊκή ιδιοκτησία», που θεωρείται η κύρια, αναγνωρίζονται η «συνεταιριστική», η ιδιοκτησία «των πολιτικών και κοινωνικών λαϊκών οργανώσεων», αλλά και η «ιδιωτική» (δηλαδή ατομική) ιδιοκτησία, ενώ αναβαθμίζεται ο ρόλος των ξένων επενδύσεων.
Οι αλλαγές αυτές, που οδηγούν στην ενίσχυση των εμπορευματικών σχέσεων, σε συνδυασμό με την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα που εντείνεται, αυξάνουν τις πιέσεις και μπορούν να οδηγήσουν σε ενίσχυση δυνάμεων που μέσα και έξω από την Κούβα επιβουλεύονται τις λαϊκές κατακτήσεις της σοσιαλιστικής εξουσίας.
Πηγή Ριζοσπάστης
