Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Άθλια προώθηση της «θεωρίας των δύο άκρων» από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Στην έμμε­ση προ­ώ­θη­ση της άθλιας και ανι­στό­ρη­της εξί­σω­σης του κομ­μου­νι­σμού με το ναζι­σμό επι­δί­δε­ται το Αθη­ναϊ­κό-Μακε­δο­νι­κό Πρα­κτο­ρείο (ΑΠΕ-ΜΠΕ), με άρθρο που ανα­δη­μο­σιεύ­ει σήμε­ρα (24 Σεπτέμ­βρη) στην στή­λη «Ιδέ­ες & Απόψεις».

Πιο συγκε­κρι­μέ­να, το ΑΠΕ-ΜΠΕ ανα­δη­μο­σιεύ­ει κεί­με­νο του βρε­τα­νού μεγα­λο­δη­μο­σιο­γρά­φου Gideon Rachman, αρθρο­γρά­φου των Financial Times, το οποίο τιτλο­φο­ρεί­ται «Η ζωή, το πεπρω­μέ­νο και η επί­θε­ση στον φιλε­λευ­θε­ρι­σμό». Διό­λου τυχαία, ο Rachman επι­λέ­γει να παρου­σιά­σει στο άρθρο του το βιβλίο του ρώσου δημο­σιο­γρά­φου και συγ­γρα­φέα Βασί­λι Γκρό­σμαν «Ζωή και Πεπρωμένο».

Στην προ­σπά­θεια του να στη­ρί­ξει το… «φιλε­λεύ­θε­ρο ιδε­ώ­δες» και την «ατο­μι­κή ελευ­θε­ρία» (με λίγα λόγια την καπι­τα­λι­στι­κή ιδιο­κτη­σία), ο Rachman επι­δί­δε­ται στο αγα­πη­μέ­νο σπορ των αστών δημο­σιο­γρά­φων: τον αντι­κομ­μου­νι­σμό. Ανα­φε­ρό­με­νος στο βιβλίο του Γκρό­σμαν, γρά­φει μετα­ξύ άλλων:

«Το «Ζωή και Πεπρω­μέ­νο» διη­γεί­ται το τρο­με­ρό κακό που προ­κά­λε­σαν ο στα­λι­νι­σμός και ο ναζι­σμός στα άτο­μα εν ονό­μα­τι μιας ευρύ­τε­ρης ομά­δας — του προ­λε­τα­ριά­του ή της «Αρί­ας φυλής». Τα λόγια του Γκρό­σμαν είναι επί­και­ρα όμως και στη δική μας, την πολύ μετριο­πα­θέ­στε­ρη εποχή».

Να λοι­πόν, για άλλη μια φορά, η προ­σπά­θεια εξί­σω­σης του κομ­μου­νι­σμού με το ναζι­σμό και η — χυδαία και ποτα­πή — ανά­μει­ξη της ταξι­κής πάλης με την αρρω­στη­μέ­νη, φρι­χτή ναζι­στι­κή θεω­ρία της «αρί­ας φυλής»! Η τακτι­κή αυτή του Rachman (να εξο­μοιώ­σει τον Στά­λιν με τον Χίτλερ) είναι άλλω­στε γνω­στή. Μόλις πριν λίγες μέρες το Ευρω­παϊ­κό Κοι­νο­βού­λιο υιο­θέ­τη­σε σχε­τι­κό ψήφι­σμα με το οποίο επι­χει­ρεί­ται η πλή­ρης δια­στρέ­βλω­ση της ιστο­ρί­ας και η ποι­νι­κο­ποί­η­ση των κομ­μου­νι­στι­κών ιδεών.

Στο τέλος του άρθρου, το ΑΠΕ-ΜΠΕ μας ενη­με­ρώ­νει ότι τα «κεί­με­να που φιλο­ξε­νού­νται απη­χούν τις από­ψεις των συγ­γρα­φέ­ων και όχι του Πρα­κτο­ρεί­ου». Ωστό­σο, αυτό σε καμία περί­πτω­ση δε μπο­ρεί να απο­τε­λεί άλλο­θι για τις ανα­δη­μο­σιεύ­σεις του Πρα­κτο­ρεί­ου. Το ΑΠΕ-ΜΠΕ επι­λέ­γει τι θα δημο­σιεύ­σει και ως εκ τού­του έχει την ευθύ­νη για τις από­ψεις που εμφα­νί­ζο­νται στις σελί­δες του. Όλα τα υπό­λοι­πα είναι «προ­φά­σεις εν αμαρτίαις». 

Το ερώ­τη­μα, λοι­πόν, παρα­μέ­νει: Για­τί το ΑΠΕ-ΜΠΕ επέ­λε­ξε το συγκε­κρι­μέ­νο άρθρο, με τις συγκε­κρι­μέ­νες ανι­στό­ρη­τες ανα­φο­ρές στη θεω­ρία των δύο άκρων και μάλι­στα λίγες μόλις μέρες μετά το ψήφι­σμα του Ευρωκοινοβουλίου;

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο