Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Άϊντε και αναβάθμιση σε γραφείο μαστούρας!

Η είδη­ση ήρθε απ’ τη διη­με­ρί­δα «YES WE CAN-NABIS», που οργά­νω­σε η νεο­λαία του ΣΥΡΙΖΑ 28–29 Απρί­λη 2018: Ο υπουρ­γός Υγεί­ας Ανδρέ­ας Ξαν­θός ανα­κοί­νω­σε την άμε­ση δημιουρ­γία Γρα­φεί­ου Κάν­να­βης στο υπουρ­γείο του, για το οποίο θα εκδο­θεί και σχε­τι­κή υπουρ­γι­κή απόφαση. 

Η ανα­κοί­νω­ση περι­βάλ­λε­ται με τις προ­σχη­μα­τι­κές ευαι­σθη­σί­ες για την πρό­σβα­ση των «ασθε­νών στη θερα­πευ­τι­κή κάν­να­βη». Οι Έλλη­νες επι­στή­μο­νες –και ιδιαί­τε­ρα εκεί­νοι που ασχο­λού­νται με τις εξαρ­τή­σεις- οδέ­πο­τε στέ­ρη­σαν, πάντα με επι­στη­μο­νι­κά κρι­τή­ρια, όσους είχαν την ανά­γκη συν­δρο­μής από κάποια ουσία για θερα­πευ­τι­κούς λόγους.

Αλλά εκεί στην Αρι­στο­τέ­λους δεί­χνουν, ήδη, σαν μαστου­ρω­μέ­νοι. Σκε­φτεί­τε το γρα­φείο να πλαι­σιω­θεί και με μαγα­ζί, που θα δια­θέ­σει «μαυ­ρά­κι κι ηρω­ί­νη» και να μαστου­ριά­σουν. Θα γίνει της …Πρού­σας το για­γκί­νι!

Το για­γκί­νι ή γιαν­γκί­νι σημαί­νει:
1. Πυρκαγιά.
2. Μεγά­λο πάθος, έρωτας.

Αϊντε και καλή ανα­βάθ­μι­ση σε Γρα­φείο …μαστού­ρας. Και, προ­πά­ντων, καλές δου­λειές. Το επεν­δυ­τι­κό ενδια­φέ­ρον είναι μεγά­λο, όπως το περι­γρά­φει με πάθος ο σύμ­βου­λος του πρω­θυ­πουρ­γού Νίκος Καρα­νί­κας αλλά και όπως δεί­χνει ερω­τευ­μέ­νος ο Ανδρέ­ας Ξανθός.

Όσο για τους ανα­γνώ­στες πρέ­πει να ξέρουν ότι η «Πρού­σα» είναι ένα υπέ­ρο­χο ρεμπέ­τι­κο τρα­γού­δι, με στί­χους και μου­σι­κή του Σωτή­ρη Γαβα­λά. Το τρα­γού­δη­σε ο Στε­λά­κης Περ­πι­νιά­δης το 1936. 

Οι στί­χοι του είναι:

Να ξεφύ­γω δεν μπορούσα 

Καθώς γύρ­να­γα απ’ την Προύσα

Με πρό­δω­σαν κάτι μπράβοι

Και με πιά­σαν στο καράβι

Είχα ράψει στο σακάκι

Δυο σακού­λες με μαυράκι

Και στα κού­φια μου τακούνια

ηρω­ί­νη ως τα μπούνια

Κλάψ­τε τώρα ντερβισάδες

δεν θ’ ανά­ψουν οι λουλάδες

Θα γινό­τα­νε γιαγκίνι

με μαυ­ρά­κι κι ηρωίνη

Ε ρε το ‘χω κάνει τάμα

Θα μισέ­ψω γι άλλο πράμα

Γεια σου Πρού­σα παινεμένη

και στον κόσμο ξακουσμένη.

Εκτός απ’ την Πρού­σα, το για­γκί­νι ακού­γε­ται σε αρκε­τά τραγούδια:
Όπως στο «
Φέρ­τε πρέ­ζα να πρε­ζά­ρω ( ή Ερη­νά­κι )», 1934
στί­χοι μου­σι­κή
Πάνο­ςΤού­ντας, ερμη­νεία Στ. Περ­πι­νιά­δης

Οι στί­χοι είναι: 

«Μη μ’ αρω­τά­τε βλάμμηδες
για­τί όλο συλλογιέμαι,
καρα για­γκί­νι μες στην καρδιά
έχω και τυραννιέμαι,
ααχ! φέρ­τε πρέ­ζα να πρεζάρω
και χασί­σι να φουμάρω».

Ακού­γε­ται σε παρα­δο­σια­κά δίστι­χα όπως:
«
Σαν της Σμύρ­νης το γιαγκίνι
στο ντου­νιά δεν έχει γίνει
κάη­κε και ‘γινε στάχτη
κι έβγαλ’ ο Κεμάλ το άχτι…
»

Εδώ η Πρού­σα με τον Στε­λά­κη Περπινιάδη 

Ακό­μα μια εξαι­ρε­τι­κή εκτέ­λε­ση της Πρού­σας (και με χορό) από μια εκπο­μπή του Σπύ­ρου Παπα­δό­που­λου «Στην υγειά μας».

Εδώ το «Φέρ­τε πρέ­ζα να πρε­ζά­ρω» με τη Ρίτα Αμπατζή

Και εδώ «Σαν της Σμύρ­νης το για­γκί­νι» με το Χρό­νη Αηδονίδη

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο