Ανατριχιαστικά όσα περιέγραψε σήμερα στην δίκη της Χρυσής Αυγής ο κινηματογραφιστής Κώστας Γεωργούσης.
Τραμπούκιζαν, έβριζαν, απειλούσαν, προπηλάκιζαν. Κι όλα αυτά περήφανα. Θεωρούσαν τους εαυτούς τους παντοδύναμους, αφού ακόμα κι η Αστυνομία, όταν δήλωναν Χρυσή Αυγή, αποχωρούσε διακριτικά…
Αυτά είναι μόνο μερικά από όσα κατέθεσε ο Κώστας Γεωργούσης. Ο Έλληνας σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ έχει βραβευθεί για την ταινία τεκμηρίωσης «The Cleaners» (Οι καθαριστές), κινηματογραφώντας – στα πλαίσια της πτυχιακής του — με τη συναίνεσή τους και με τη συγκατάθεση του αρχηγού τους Ν. Μιχαλολιάκου, πρωτοπαλίκαρα της Χρυσής Αυγής που «έκαναν κουμάντο» στον Άγιο Παντελεήμονα.
Ήταν αρχές του 2012, όταν η οργάνωση τραμπούκιζε στον Αγ. Παντελεήμονα και επισκέφτηκε τα γραφεία της, όπου συναντήθηκε με τους Ηλ. Παναγιώταρο και Α. Λύρη για να τους εκθέσει την ιδέα του, μια ταινία παρατήρησης και όχι σχολιασμού. «Μάλιστα ο Παναγιώταρος ενθουσιάστηκε από αυτή την ιδέα, του άρεσε πολύ. Μου είπαν ότι θα το μεταφέρουν στον αρχηγό. Τελικά μίλησα με τον κ. Μιχαλολιάκο και μου είπε ότι “καλή η ιδέα σου Κώστα, αλλά άλλη φορά, τώρα έχουμε εκλογές”»…
Τελικά ο φοιτητής έστησε την επαγγελματική κάμερα στον Αγ. Παντελεήμονα, όπου η Χρυσή Αυγή είχε έντονη δράση τότε. Παρέμεινε για ενάμιση μήνα κι άρχισε να συναναστρέφεται με κατοίκους και χρυσαυγίτες. Όπως είπε, «γνώρισα τον χρυσυαγίτη Γ. Βάθη, που επέβλεπε την πλατεία. Του συστήθηκα κατευθείαν, εξηγώντας ότι δεν κάνω ρεπορτάζ. Υπερενθουσιάστηκε! Είχε κάποιες υπερεξουσίες που πήγαζαν από την κομματική του σχέση με τη Χρυσή Αυγή. Μπορούσε για παράδειγμα να σταματήσει αλλοδαπούς από το να παίζουν μπάλα τις ώρες που δεν ήθελε, όχι μόνο της κοινής ησυχίας. Δεν τον πείραζε κανείς. Υποκαθιστούσε και τα νόμιμα όργανα ακόμα. Υπήρχε ένας συνεχής τραμπουκισμός. Εξαπέλυε ύβρεις, ιδίως σε αλλοδαπούς, σε ιδεολογικούς εχθρούς, σε άτομα που τολμούσαν να αντιμιλήσουν στους δρόμους»…
Απαντώντας επίσης σε ερώτηση του δικαστηρίου για ποιο λόγο κάποιος που συμμετέχει σε τέτοιες πράξεις συναινεί να προβληθούν, ανέφερε: «Εκείνη την εποχή θεωρούσαν ότι κάνουν κουμάντο, ότι δεν θα τους ενοχλούσε κανείς, ήταν περήφανοι και μπορούσαν να μιλάνε για τους φούρνους στο Άουσβιτς. Στο υλικό μου υπάρχει η συνεχής υπόδειξη “έλα αγόρι μου να τα δείξεις αυτά, έλα πάρε αυτό, πες εκείνο” ήταν περήφανοι. Μου έλεγαν ότι θα γίνω η Ρίφενσταλ (σ.σ. κινηματογραφίστρια ταινιών προπαγάνδας της ναζιστικής Γερμανίας) του Μιχαλολιάκου»(!).
Όταν η ταινία με τίτλο «Οι καθαριστές» άρχισε να προβάλλεται και να κερδίζει βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ, αλλά και σε διάφορα κέντρα μνήμης της ναζιστικής θηριωδίας, γιατί «θεωρούσαν τη Χρυσή Αυγή γνήσιο εκπρόσωπο της ναζιστικής ιδεολογίας», οι χρυσαυγίτες άρχισαν τις μηνύσεις. Δύο έκαναν στον κινηματογραφιστή, ισχυριζόμενοι ότι τους κινηματογράφησε με κρυφή κάμερα χωρίς να ξέρουν… Οι μηνύσεις μπήκαν στο αρχείο.
Ακόμα και όσοι δεν έχουν δει το ντοκιμαντέρ του Κώστα Γεωργούση, που ζει στο εξωτερικό από το 2007, θυμούνται τη χαρακτηριστική σκηνή με τον Αλέξανδρο Πλωμαρίτη, υποψήφιο βουλευτή και μέλος της Κ.Ε. της ναζιστικής οργάνωσης, να μιλάει με καμάρι για το πώς η Χρυσή Αυγή «θα κάνει σαπούνια» από τους Πακιστανούς και πως θα στείλει στα κρεματόρια τους κομμουνιστές, θα πάρει «τα δόντια των μαύρων» να τα κάνει κομπολόι…
Ο εν λόγω χρυσαυγίτης καταδικάστηκε πρωτόδικα με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο.