Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δ. Κουτσούμπας: Δέκα χρόνια από την εκλογή του στην θέση του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ

Δέκα χρό­νια συμπλη­ρώ­νο­νται σήμε­ρα από την εκλο­γή του Δημή­τρη Κου­τσού­μπα στην θέση του Γενι­κού Γραμ­μα­τέα της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚΕ.

Η εκλο­γή του Δ. Κου­τσού­μπα, ο οποί­ος δια­δέ­χθη­κε την Αλέ­κα Παπα­ρή­γα, έγι­νε στο κλεί­σι­μο των εργα­σιών του 19ου Συνε­δρί­ου του Κόμ­μα­τος, στις 14 Απρί­λη 2013.

Ο Δημή­τρης Κου­τσού­μπας γεν­νή­θη­κε στη Λαμία στις 10 Αυγού­στου το 1955. Είναι παντρε­μέ­νος και έχει μια κόρη. Η οικο­γέ­νειά του ήταν αγω­νι­στές της ΕΑΜι­κής Εθνι­κής Αντί­στα­σης, με εκτε­λε­σμέ­νους από τα ναζι­στι­κά στρα­τεύ­μα­τα κατο­χής και από τα έκτα­κτα στρα­το­δι­κεία της περιό­δου του εμφυ­λί­ου, με φυλα­κι­σμέ­νους και εξο­ρι­σμέ­νους. Ο πατέ­ρας του Απο­στό­λης Κου­τσού­μπας μέλος του ΚΚΕ πιά­στη­κε το 1945 στη Λάρι­σα, δικά­στη­κε, φυλα­κί­στη­κε και εξο­ρί­στη­κε για 8 χρόνια.

Ο Δημή­τρης Κου­τσού­μπας τέλειω­σε το εξα­τά­ξιο γυμνά­σιο τον Ιού­νη του 1973, έδω­σε εξε­τά­σεις και πέτυ­χε στο Νομι­κό τμή­μα του Πανε­πι­στη­μί­ου της Αθή­νας. Σπού­δα­ζε δου­λεύ­ο­ντας παράλ­λη­λα σε διά­φο­ρες δου­λειές, για να καλύ­ψει τα έξο­δα των σπου­δών. Με τον ερχο­μό του στην Αθή­να, πιά­νει επα­φή με την παρά­νο­μη Οργά­νω­ση της ΚΝΕ, συμ­με­τέ­χει στα γεγο­νό­τα του Πολυ­τε­χνεί­ου το Νοέμ­βρη του 1973 και οργα­νώ­νε­ται στην αντι-ΕΦΕΕ και την ΚΝΕ τον Δεκέμ­βρη του 1973, δου­λεύ­ο­ντας στην παρα­νο­μία μέχρι τη μετα­πο­λί­τευ­ση, το καλο­καί­ρι του 1974. Γίνε­ται μέλος του ΚΚΕ το Δεκέμ­βρη του 1974. Με από­φα­ση του ΚΣ της ΚΝΕ το καλο­καί­ρι του 1975 στέλ­νε­ται για κομ­μα­τι­κή δου­λειά στην Οργά­νω­ση της Ανα­το­λι­κής Στε­ρε­άς και Εύβοιας ως μέλος του Γρα­φεί­ου Περιο­χής της ΚΝΕ. Ηταν αντι­πρό­σω­πος στο 1ο Συνέ­δριο της ΚΝΕ.

Περ­νά­ει απο­κλει­στι­κά στην κομ­μα­τι­κή δου­λειά το Φθι­νό­πω­ρο του 1977, ως Γραμ­μα­τέ­ας Αχτί­δας και στη συνέ­χεια Γραμ­μα­τέ­ας της Νομαρ­χια­κής Οργά­νω­σης Βοιω­τί­ας. Από το 1979 είναι μέλος του Γρα­φεί­ου Περιο­χής Ανα­το­λι­κής Στε­ρε­άς και Εύβοιας, με διά­φο­ρες χρε­ώ­σεις, όπως υπεύ­θυ­νος της εργα­τι­κής — συν­δι­κα­λι­στι­κής δου­λειάς, καθο­δη­γη­τής Νομαρ­χια­κών Οργα­νώ­σε­ων Βοιω­τί­ας, Φθιώ­τι­δας, Φωκί­δας, Ευρυ­τα­νί­ας. Στην πορεία, ανα­λαμ­βά­νει Γραμ­μα­τέ­ας της Επι­τρο­πής Περιο­χής Ανα­το­λι­κής Στε­ρε­άς και Εύβοιας, εκτός από διά­στη­μα 21 μηνών που υπη­ρε­τεί τη στρα­τιω­τι­κή θητεία του σε Μεσο­λόγ­γι, Κομο­τη­νή και Λήμνο.

Στο 12ο Συνέ­δριο του ΚΚΕ τον Μάη του 1987 εκλέ­γε­ται μέλος της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚΕ. Στη διά­σπα­ση του 1991, ως Γραμ­μα­τέ­ας της ΚΟ Ανα­το­λι­κής Στε­ρε­άς και Εύβοιας και μέλος της ΚΕ, δίνει τη μάχη μαζί με άλλους συντρό­φους για την υπε­ρά­σπι­ση του Κόμ­μα­τος, των αρχών του, της κοσμο­θε­ω­ρί­ας του, ενά­ντια στη δια­σπα­στι­κή, οπορ­του­νι­στι­κή ομά­δα που πήγε στον ΣΥΝ.

Στο 13ο Συνέ­δριο εκλέ­γε­ται ξανά στην ΚΕ και στη Γραμ­μα­τεία της με ευθύ­νη την καθο­δή­γη­ση ΚΟ, ενώ από τον Αύγου­στο του 1991, αμέ­σως μετά τη διά­σπα­ση ανα­λαμ­βά­νει υπεύ­θυ­νος του Γρα­φεί­ου Τύπου της ΚΕ.

Τον Δεκέμ­βρη του 1991 στο 14ο Συνέ­δριο εκλέ­γε­ται μέλος του Πολι­τι­κού Γρα­φεί­ου της ΚΕ, με ευθύ­νη το Γρα­φείο Τύπου, τον Πολι­τι­σμό, στη συνέ­χεια τον «902», μέχρι τις πλημ­μύ­ρες του 1994, οπό­τε και ανα­λαμ­βά­νει υπεύ­θυ­νος από το ΠΓ για τις Οργα­νώ­σεις Θεσ­σα­λο­νί­κης, Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας, Δυτι­κής Μακε­δο­νί­ας και Ανα­το­λι­κής Μακε­δο­νί­ας — Θράκης.

Στο 15ο Συνέ­δριο (Μάη του 1996) εκλέ­γε­ται μέλος του ΠΓ και ανα­λαμ­βά­νει Διευ­θυ­ντής του «Ριζο­σπά­στη», χρέ­ω­ση την οποία είχε για μια δεκαετία.

Στο 16ο Συνέ­δριο (Φλε­βά­ρης 2000) και στο 17ο Συνέ­δριο (Φλε­βά­ρης 2005) επα­νε­κλέ­γε­ται στο ΠΓ και ανα­λαμ­βά­νει υπεύ­θυ­νος των Διε­θνών Σχέ­σε­ων του Κόμματος.

Στο 18ο Συνέ­δριο (Φλε­βά­ρης 2009) ανα­λαμ­βά­νει από το ΠΓ επι­κε­φα­λής της Γραμ­μα­τεί­ας της ΚΕ. Στο 19ο Συνέ­δριο (Απρί­λης 2013) εκλέ­γε­ται Γενι­κός Γραμ­μα­τέ­ας της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο