Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κάθε τάξη έχει τους ηγέτες της

Πολ­λή χαρ­τού­ρα και πολ­λά «ποστ» για τον Μετα­ξά που τον ανα­γό­ρευ­σε η «Καθη­με­ρι­νή» ηγέ­τη του Ελλη­νι­σμού. Το λόγο της δια­μαρ­τυ­ρί­ας δεν μπο­ρώ να κατα­λά­βω. Ηγέ­της της τάξης τους είναι. Όπως ηγέ­της της τάξης τους ήταν και ένας άλλος από τους 10 ηγέ­τες της «Καθη­με­ρι­νής», ο Ελευ­θέ­ριος Βενι­ζέ­λος. Ναι αυτός, που μετα­ξύ άλλων, είναι ο «πατέ­ρας» του Ιδιώ­νυ­μου, αυτού του αντι­κομ­μου­νι­στι­κού νόμου «περί μέτρων ασφα­λεί­ας του κοι­νω­νι­κού καθε­στώ­τος». Ο νόμος αυτός που καθι­στού­σε τη δίω­ξη του κομ­μου­νι­σμού προ­τε­ραιό­τη­τα της κρα­τι­κής πολι­τι­κής υπο­νό­μευε την ίδια την αστι­κή δημο­κρα­τία και άνοι­γε το δρό­μο για το Μεταξά.
Τι σήμαι­νε το Ιδιώ­νυ­μο, εκτός από τις συλ­λή­ψεις και διώ­ξεις των κομ­μου­νι­στών; Στην πρά­ξη ο νόμος αυτός ήταν το μέσο τρο­μο­κρά­τη­σης όλου του λαού.
Και ο Μετα­ξάς για τη στή­ρι­ξη του δικού του Ιδιώ­νυ­μου την επι­κίν­δυ­νη δρά­ση των κομ­μου­νι­στών επικαλούνταν.
Για τις ανά­γκες της τάξης τους οι αστοί πολι­τι­κοί, τα αστι­κά πολι­τι­κά κόμ­μα­τα συχνά πυκνά «βιά­ζουν» το Σύνταγ­μα ή ευτε­λί­ζουν τις κοι­νο­βου­λευ­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες στις οποί­ες ομνύ­ουν. Είναι αυτοί που κάνουν πρα­ξι­κο­πή­μα­τα, κατα­λύ­ουν το αστι­κό Σύνταγ­μα και με «δημο­κρα­τι­κές» κυβερ­νή­σεις περιο­ρί­ζουν τις δημο­κρα­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες ψηφί­ζο­ντας «Ιδιώ­νυ­μα».

Ηρα­κλής Κακαβάνης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο