Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Και πάλι αντισταλινισμός — αντικομμουνισμός! (Με αφορμή αφιέρωμα του περιοδικού ALL ABOUT HISTORY)

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Κυκλο­φό­ρη­σε –ως ένθε­το στη εφη­με­ρί­δα ΕΘΝΟΣ (15/6) ‑το ιστο­ρι­κό περιο­δι­κό “ALL ABOUT HISTORY” με πολυ­σέ­λι­δο αφιέ­ρω­μα (9 σελ.) στο Ι.Β. Στάλιν.

Και μόνο οι τίτλοι του αφιε­ρώ­μα­τος, απο­κα­λύ­πτουν και το περιε­χό­με­νο: «Ο πατε­ρού­λης ή ο τελευ­ταίο δικτά­το­ρας της Ρωσ­σί­ας;», «Η στι­βα­ρή εξου­σία του μεγά­λου γητευ­τή που κυβέρ­νη­σε σκορ­πί­ζο­ντας τον θάνα­το και την καταστροφή».

Προ­φα­νώς και δεν πρό­κει­ται για σοβα­ρή ιστο­ρι­κή μελέ­τη, αλλά απλά για συρ­ρα­φή των όσων συκο­φα­ντι­κών κατά και­ρούς έχουν «φορ­τω­θεί» από την αντί­δρα­ση στις «πλά­τες» του ηγέ­τη του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος και της ΕΣΣΔ στη δύσκο­λη και εξαι­ρε­τι­κά σύν­θε­τη εκεί­νη περί­ο­δο της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης στην ΕΣΣΔ.

Ενδει­κτι­κά- ξεφυλ­λί­ζο­ντας κανείς το αφιέ­ρω­μα μπο­ρεί να δια­βά­σει κανείς τα παρα­κά­τω «μαρ­γα­ρι­τά­ρια»:

 «Περι­φρο­νη­μέ­νος από πολ­λούς, αλλά είδω­λο για το κοι­νό του που τον λάτρευε, ο Στά­λιν έβα­ψε τη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση κόκ­κι­νη με ένα από τα βάρ­βα­ρα και αιμα­το­βαμ­μέ­να καθε­στώ­τα στη ιστο­ρία» (Μάλι­στα παρου­σιά­ζει και σχε­τι­κό πίνα­κα εμφα­νί­ζε­ται υπεύ­θυ­νος για 20 εκα­τομ­μύ­ρια θανά­τους με πρω­τα­θλη­τή τον ΜΑΟ με 40 εκα­τομ­μύ­ρια και πριν τον Χίτλερ που έχει 11 εκα­τομ­μύ­ρια θανάτους)

«Ο Στά­λιν ήταν πολύ ανα­σφα­λής για την εμφά­νι­ση του και απέ­λυε τους καλ­λι­τέ­χνες που δεν τον απει­κό­νι­ζαν με κολα­κευ­τι­κό τρό­πο» (σ.σ εξό­χως ψυχο­λο­γι­κή ερμηνεία…)

«Ο Στά­λιν ήταν θαυ­μα­στής ται­νιών γου­έ­στερν και οργά­νω­νε προ­βο­λές στον ιδιω­τι­κό του κινη­μα­το­γρά­φο» (σ.σ Ας έκα­ναν και μία ανα­φο­ρά του­λά­χι­στον για την πρω­το­φα­νή ανά­πτυ­ξη του κινη­μα­το­γρά­φου στην ΕΣΣΔ την επο­χή εκείνη…)

«Ο Στά­λιν διέ­τα­ξε έναν επι­στή­μο­να να δημιουρ­γή­σει ένα υβρί­διο από άνθρω­πο και πίθη­κο- και όταν εκεί­νος απέ­τυ­χε, συνε­λή­φθη και εξο­ρί­στη­κε» (σ.σ Το άρθρο διαν­θί­ζε­ται και με επι­στη­μο­νι­κή φαντασία..)

Ο κατά­λο­γος θα μπο­ρού­σε να είναι μεγα­λύ­τε­ρος. Όμως εύκο­λα κατα­λα­βαί­νει κανείς ότι σαφώς πρό­κει­ται για ανυ­πό­στα­τες και χιλιοει­πω­μέ­νες αστειό­τη­τες που δεν σηκώ­νουν ιστο­ρι­κές και με σοβα­ρό­τη­τα απαντήσεις.

Το ερώ­τη­μα όμως είναι άλλο: Για­τί τώρα ένα τέτοιο «αφιέ­ρω­μα».

Ο πρώ­τος λόγος είναι για­τί οι ιδε­ο­λο­γι­κοί ταγοί του συστή­μα­τος γνω­ρί­ζουν (και πρό­σφα­τες δημο­σκο­πή­σεις στην πρώ­ην ΕΣΣΔ το απο­δει­κνύ­ουν) ότι η μνή­μη του Ι.Β. Στά­λιν παρα­μέ­νει άσβε­στη, όπως και γενι­κό­τε­ρα τα επι­τεύγ­μα­τα του σοσια­λι­σμού παρά τους τόνους λάσπη που έχει ριχτεί.

Ο δεύ­τε­ρος (ίσως) έχει να κάνει και με την πολι­τι­κή συγκυ­ρία στη χώρα μας (βου­λευ­τι­κές εκλο­γές, χρε­ο­κο­πία «κυβερ­νώ­σας αρι­στε­ράς»- ΣΥΡΙΖΑ) και την προ­σπά­θεια να συκο­φα­ντη­θεί κάθε διέ­ξο­δος προς την ανα­γκαία ιστο­ρι­κά και ρεα­λι­στι­κή ριζι­κή αλλα­γή της καπι­τα­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας, εμφα­νί­ζο­ντας την πορεία σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης  στη ΕΣΣΔ ως κάτι «αιμο­βό­ρο», «αιμο­στα­γές» κλπ. και όχι απλά ως «ουτο­πία».

Πάντως για το τέλος κρα­τά­με το κομ­μά­τι της συνέ­ντευ­ξης ενός κάθε άλλου παρά κομ­μου­νι­στή καθη­γη­τή (Geofrey Roberts) που φιλο­ξε­νεί: «…Αν ο Στά­λιν δεν είχε απο­δώ­σει καλά στη διάρ­κεια του πολέ­μου, το σύστη­μα θα κατέρ­ρεε από τα συντρι­πτι­κά πλήγ­μα­τα που δεχό­ταν. Ο Στά­λιν ήταν αναντικατάστατος».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο