Καλό καλοκαίρι – Πρώτη μέρα του καλοκαιριού σήμερα

το καλο­καί­ρι μύρι­σε˙ προ­σμέ­νουν οι αμμουδιές
και τα πριάρια,
πριν έμπης, άθεη χει­μω­νιά, να γίνουν εκκλησιές˙
οι ερω­τε­μέ­νοι λει­τουρ­γοί και τα φιλιά τροπάρια.
(Κ. Παλαμάς)

Και επι­σή­μως από σήμε­ρα το πρωί στις 07:24, ξεκί­νη­σε και επί­ση­μα το φετι­νό καλο­καί­ρι. Ξεκί­νη­σε η θερι­νή τρο­πή του ήλιου, δηλα­δή ο ήλιος αρχί­ζει να απο­μα­κρύ­νε­ται από εμάς και να κατευ­θύ­νε­ται προς το νότιο ημισφαίριο.

Και όπως συμ­βαί­νει κάθε χρό­νο, το θερι­νό ηλιο­στά­σιο εγκαι­νιά­ζει αστρο­νο­μι­κά την έναρ­ξη του καλο­και­ριού στο βόρειο ημι­σφαί­ριο, όπου ανή­κει και η Ελλάδα.

Ταυ­τό­χρο­να, στο νότιο ημι­σφαί­ριο λαμ­βά­νει χώρα το χει­με­ρι­νό ηλιο­στά­σιο και αρχί­ζει ο χειμώνας.

Στο βόρειο ημι­σφαί­ριο, την Τετάρ­τη ο Ήλιος βρέ­θη­κε στο βορειό­τε­ρο σημείο του στον ουρα­νό και η μέρα έχει την μεγα­λύ­τε­ρη διάρ­κεια του έτους, καθώς ο βόρειος πόλος της Γης είναι στραμ­μέ­νος προς τον Ήλιο. Αντί­θε­τα, στο χει­με­ρι­νό ηλιο­στά­σιο, ο Βόρειος Πόλος βρί­σκε­ται στο πιο απο­μα­κρυ­σμέ­νο σημείο από τον Ήλιο.

Η Τρί­τη το βρά­δυ υπήρ­ξε η μικρό­τε­ρη νύχτα του έτους. Από την Τετάρ­τη και μετά οι μέρες θα αρχί­σουν σιγά-σιγά να μικραί­νουν, ώσπου σχε­δόν να εξι­σω­θούν με τις νύχτες κατά τη φθι­νο­πω­ρι­νή ισημερία.

Στους δύσκο­λους και­ρούς που ζού­με έχου­με ανά­γκη όσα μπο­ρεί να μας δώσει το καλο­καί­ρι. Τις στιγ­μές ξενια­σιάς και ανε­με­λιάς. Ας χαρού­με τον ήλιο, τη θάλασ­σα, το κολύ­μπι. Ας απο­λαύ­σου­με το καρ­πού­ζι, το πεπό­νι, τη ντο­μά­τα. Ενί­ο­τε και την πολυ­τέ­λεια του παγωτού…

Μην ξεχνά­με, στα απλά πράγ­μα­τα κρύ­βε­ται η ευτυ­χία και την ανα­κα­λύ­πτου­με με τους ανθρώ­πους που αγαπάμε.

Καλό καλο­καί­ρι σε όλους

Και το μόνο σίγου­ρο είναι ότι και αυτό το καλο­καί­ρι θα σμί­ξου­με στο δρό­μο για­τί εκτός από τους παραι­τη­θεί­τε, είμα­στε και εμείς που δεν παραι­τού­μα­στε ούτε στιγ­μή από το όρα­μα ενός άλλου κόσμου και δε λεί­που­με από καμία από τις «μικρές» μάχες που υπεν­θυ­μί­ζουν στους κυβερ­νώ­ντες πως είμα­στε εδώ, και αν γίνου­με περισ­σό­τε­ροι, αλί­μο­νο τους.