Με μεγάλη καθυστέρηση και λειψά τα μέτρα για την προστασία των διανομέων

Τα μέτρα για την προ­στα­σία της ασφά­λειας και της υγεί­ας των εργα­ζο­μέ­νων στη δια­νο­μή, που δου­λεύ­ουν με μοτο­πο­δή­λα­τα ή μοτο­σι­κλέ­τες, προσ­διο­ρί­ζει Κοι­νή Υπουρ­γι­κή Από­φα­ση (ΚΥΑ) των υπουρ­γεί­ων Υπο­δο­μών και Μετα­φο­ρών, Εργα­σί­ας, Προ­στα­σί­ας του Πολί­τη. Η πρό­σφα­τη ΚΥΑ (ΦΕΚ 4958/Β/7–8‑2023) καθο­ρί­ζει το είδος και τις προ­δια­γρα­φές του εξο­πλι­σμού προ­στα­σί­ας που πρέ­πει να χορη­γεί­ται στους εργα­ζό­με­νους, τις προ­δια­γρα­φές χρή­σης και συντή­ρη­σης των οχη­μά­των, ενώ ανα­φέ­ρε­ται στο ζήτη­μα της γρα­πτής εκτί­μη­σης του επαγ­γελ­μα­τι­κού κιν­δύ­νου. Επί­σης, έχει εφαρ­μο­γή και στους δια­νο­μείς που εργά­ζο­νται στις ψηφια­κές πλατφόρμες.

«Η προ­στα­σία της υγεί­ας και της ασφά­λειας των εργα­ζο­μέ­νων απο­τε­λεί κύριο μέλη­μά μας. Οταν μάλι­στα πρό­κει­ται για εργα­ζό­με­νους που εκτί­θε­νται σε αυξη­μέ­νου βαθ­μού κιν­δύ­νους ως προς την υγεία και την ασφά­λειά τους, όπως είναι οι διανομείς/μεταφορείς, τότε πρέ­πει να δρού­με άμε­σα», ανέ­φε­ρε σε δήλω­σή του με αφορ­μή τη δημο­σί­ευ­ση της ΚΥΑ ο υπουρ­γός Εργα­σί­ας, Αδ. Γεωρ­γιά­δης. Ωστό­σο, η έκδο­ση της συγκε­κρι­μέ­νης από­φα­σης έρχε­ται μετά από σει­ρά κινη­το­ποι­ή­σε­ων και παρεμ­βά­σε­ων που οργά­νω­σαν οι δια­νο­μείς και τα σωμα­τεία τους τα τελευ­ταία χρό­νια, ενώ υλο­ποιεί ορι­σμέ­να μόνο από τα κρί­σι­μα αιτή­μα­τα που έχουν θέσει.

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι το άρθρο 5 της ΚΥΑ ανα­φέ­ρε­ται στον εξο­πλι­σμό προ­στα­σί­ας και τις προ­δια­γρα­φές που πρέ­πει να πλη­ροί (προ­στα­τευ­τι­κό κρά­νος με συγκε­κρι­μέ­νες προ­δια­γρα­φές, πανω­φό­ρι και παντε­λό­νι κατάλ­λη­λα για την προ­στα­σία του ανα­βά­τη, αδιά­βρο­χο ολό­σω­μης προ­στα­σί­ας, γάντια, ανα­κλα­στι­κό γιλέ­κο, προ­στα­τευ­τι­κά αδιά­βρο­χα υπο­δή­μα­τα). Η πρό­βλε­ψη αυτή αφο­ρά αιτή­μα­τα που εδώ και χρό­νια διεκ­δι­κούν οι εργα­ζό­με­νοι, το Συν­δι­κά­το Επι­σι­τι­σμού — Του­ρι­σμού — Ξενο­δο­χεί­ων Αττι­κής, το επι­χει­ρη­σια­κό σωμα­τείο στην «e‑food». Ωστό­σο, οι εργο­δό­τες δεν τα χορη­γούν για­τί δε θέλουν να επω­μι­στούν το κόστος ενώ η κυβέρ­νη­ση παρά τις διαρ­κείς παρεμ­βά­σεις τους απέ­φευ­γε να νομοθετήσει.

Η συμπε­ρί­λη­ψη των προ­δια­γρα­φών για τον εξο­πλι­σμό στην πρό­σφα­τη ΚΥΑ είναι απο­τέ­λε­σμα του αγώ­να και της πίε­σης που έχουν ασκή­σει. Μάλι­στα, η νομο­θέ­τη­ση δεν είναι τόσο …άμε­ση όσο δια­τεί­νε­ται ο υπουρ­γός: Το πρώ­το υπό­μνη­μα είχε κατα­τε­θεί από εργα­ζό­με­νους και σωμα­τεία το φθι­νό­πω­ρο του 2021. Μέχρι σήμε­ρα, δύο σχε­δόν χρό­νια μετά, οι εργα­ζό­με­νοι έχουν μετρή­σει πλή­θος συνα­δέλ­φων τους που τραυ­μα­τί­στη­καν, ή που έχα­σαν ακό­μα και τη ζωή τους, στον δρό­μο κατά τη διάρ­κεια της εργα­σί­ας τους. Σε θανα­τη­φό­ρα, μάλι­στα, δυστυ­χή­μα­τα το κρά­νος που είχε χορη­γη­θεί στους δια­νο­μείς δεν τους προ­στά­τευ­σε με απο­τέ­λε­σμα να χάσουν τη ζωή τους από κρα­νιο­ε­γκε­φα­λι­κές κακώσεις.

Οσον αφο­ρά τις προ­δια­γρα­φές χρή­σης και συντή­ρη­σης των οχη­μά­των (άρθρο 4), η ΚΥΑ δεν αλλά­ζει το σκη­νι­κό: Η συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των δια­νο­μέ­ων είναι ανα­γκα­σμέ­νοι να δου­λεύ­ουν με το δικό τους μηχα­νά­κι, καθώς ελά­χι­στες είναι οι επι­χει­ρή­σεις που παρέ­χουν εται­ρι­κά οχή­μα­τα. Το μόνο που ανα­φέ­ρει η ΚΥΑ για τις περι­πτώ­σεις αυτές είναι ότι οι εργο­δό­τες «οφεί­λουν να εξα­σφα­λί­ζουν ότι οι εργα­ζό­με­νοι που χρη­σι­μο­ποιούν μοτο­πο­δή­λα­το ή μοτο­σι­κλέ­τα, ιδιο­κτη­σί­ας νομής ή κατο­χής των ιδί­ων, συμ­μορ­φώ­νο­νται με τις ανω­τέ­ρω απαι­τή­σεις χρή­σης και συντή­ρη­σης των οχη­μά­των». Ετσι παρα­μέ­νει ορθά­νοι­χτο το «παρα­θυ­ρά­κι» του νόμου (άρθρο 56 του 4611/2019) που επι­τρέ­πει στους εργο­δό­τες να μην έχουν δικά τους οχή­μα­τα αλλά να αξιο­ποιούν τα δίκυ­κλα των δια­νο­μέ­ων και να μετα­φέ­ρουν την ευθύ­νη συντή­ρη­σης στους ίδιους τους εργα­ζό­με­νους, παρέ­χο­ντας ένα πενι­χρό επί­δο­μα ως αντι­στάθ­μι­σμα (15% του νόμι­μου κατώ­τα­του μηνιαί­ου μισθού ή της αντί­στοι­χης προ­κύ­πτου­σας ανα­λο­γί­ας σε περί­πτω­ση μερι­κής απασχόλησης).

Με δεδο­μέ­νο ότι δεν προ­βλέ­πε­ται η χρή­ση εται­ρι­κών οχη­μά­των, δεν τίθε­νται κανε­νός είδους προ­ϋ­πο­θέ­σεις καταλ­λη­λό­τη­τας των χρη­σι­μο­ποιού­με­νων δικύ­κλων. Ετσι, οποιο­δή­πο­τε μηχα­νά­κι μπο­ρεί να χρη­σι­μο­ποιεί­ται για τη δια­νο­μή, ενώ τα σωμα­τεία έχουν κατ’ επα­νά­λη­ψη επι­ση­μά­νει ότι τα δίκυ­κλα των δια­νο­μέ­ων κου­βα­λούν κου­τιά με συγκε­κρι­μέ­νο όγκο και βάρος, ζητώ­ντας να προσ­διο­ρι­στούν συγκε­κρι­μέ­νες προ­δια­γρα­φές για την καταλ­λη­λό­τη­τα των εται­ρι­κών δικύκλων.

Πηγή 902