Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Οδός Ελένης Τοπαλούδη»: Το Διδυμότειχο τίμησε τη δολοφονημένη φοιτήτρια

«Μέσα από τον πόνο που βιώ­νου­με, που δεν πρό­κει­ται να σβή­σει ποτέ, όσα χρό­νια κι αν περά­σουν, είτε τέσ­σε­ρα όπως είναι μεθαύ­ριο, είτε δεκα­τέσ­σε­ρα, ως που να πεθά­νου­με, προ­σπα­θού­με όσο μπο­ρού­με να δώσου­με κάτι σ’ αυτή την κοι­νω­νία. Να δώσου­με κάτι στα παι­διά μας, να δημιουρ­γή­σου­με ένα καλύ­τε­ρο, ένα ασφα­λέ­στε­ρο περι­βάλ­λον. Αυτό σημαί­νουν για μας οι σημε­ρι­νές δρά­σεις στη μνή­μη της Ελέ­νης μας…».

Με τα λογια αυτά, ο Γιάν­νης Τοπα­λού­δης, πατέ­ρας της 21χρονης φοι­τή­τριας Ελέ­νης Τοπα­λού­δη, η δολο­φο­νία της οποί­ας στη Ρόδο πριν τέσ­σε­ρα χρό­νια, στις 28 Νοεμ­βρί­ου 2018, συγκλό­νι­σε την κοι­νω­νία, εξη­γεί τι σημαί­νουν για την οικο­γέ­νειά του οι δρά­σεις στη μνή­μη της κόρης του, που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν την Πέμ­πτη στο Διδυ­μό­τει­χο με από­φα­ση της δημο­τι­κής Αρχής. Μία οδός, ένα μνη­μείο που φέρουν το όνο­μα της Ελέ­νης και μία ενη­με­ρω­τι­κή για την έμφυ­λη βία εκδή­λω­ση με τη συμ­με­το­χή μαθη­τών της δευ­τε­ρο­βάθ­μιας εκπαί­δευ­σης, είναι δρά­σεις που σύμ­φω­να με τον κ. Τοπα­λού­δη στο­χεύ­ουν στην ευαι­σθη­το­ποί­η­ση της κοινωνίας.

«Καμία άλλη Ελέ­νη» ανα­γρά­φε­ται στη μαρ­μά­ρι­νη στή­λη που τοπο­θε­τή­θη­κε στη μνή­μη της.

Στη σεμνή τελε­τή, που έγι­νε για την απο­κά­λυ­ψη του μνη­μεί­ου, περίσ­σε­ψε ο πόνος και η αγα­νά­κτη­ση για τον άδι­κο χαμό της Ελέ­νης, για τα θύμα­τα γυναι­κο­κτο­νί­ας και έμφυ­λης βίας

Ο δήμος Διδυ­μο­τεί­χου θέλο­ντας να τιμή­σει τη μνή­μη της Ελέ­νης Τοπα­λού­δη έδω­σε το όνο­μά της στην κεντρι­κή λεω­φό­ρο της πόλης.

Η τοπο­θέ­τη­ση της μαρ­μά­ρι­νης στή­λης και η ονο­μο­το­δο­σία έγι­ναν με από­φα­ση του δημο­τι­κού συμ­βού­λιου, ενώ ο δήμος προ­σα­να­το­λί­ζε­ται στη δημιουρ­γία επι­στη­μο­νι­κού ινστι­τού­του για την κατα­πο­λέ­μη­ση της έμφυ­λης βίας.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο