Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
Όχι δεν θα μιλήσουμε σήμερα για ποδόσφαιρο και για την τραγική κατάσταση που αυτό βρίσκεται εξαιτίας αυτών (των οικονομικά ισχυρών) που έχουν το λαοφιλές αυτό άθλημα στα χέρια τους όλα αυτά τα χρόνια. Θα μιλήσουμε για το χώρο της πολιτικής και τα όσα (για μία ακόμη φορά) το τελευταίο διάστημα συμβαίνουν με διάφορες «μεταγραφές» των πολιτικών …Όπως τις τελευταίες μέρες συνέβη π.χ με την βουλευτή προερχόμενη από ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ κα Μάρκου που μετά την ανεξαρτητοποίηση της βρέθηκε στη Ν.Δ. Όπως και για τον Φώτη Κουβέλη που έγινε υπουργός στο μετασχηματισμό…
Να υπογραμμίσουμε από την αρχή ότι είναι μόνιμο φαινόμενο (αφορά τα αστικά και μικροαστικά κόμματα) να υπάρχει μια κατηγορία πολιτικών που ειδικεύεται στις μεταγραφές. Να αλλάζει τα κόμματα «σαν τα πουκάμισα» και να το εμφανίζει μάλιστα και ως φυσικό γεγονός. Είναι οι διάφοροι «γυρολόγοι» της πολιτικής.
Όχι δεν έχουμε τίποτε με το παλιό επάγγελμα των πραματευτάδων (γυρολόγων) που πρωταγωνιστούσαν στις μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα στην ελληνική επαρχία και στα διάφορα πανηγύρια. Στην πολιτική απλά οι «γυρολόγοι» πουλάνε (ή καλύτερα μας πουλάνε) ιδεολογία, ρεαλισμό, φρόνηση κ.λπ. με στόχο πάντα την καρέκλα , γιατί ως γνωστόν «η εξουσία φθείρει και διαφθείρει απόλυτα»
Θα μου πει κάποιος ότι η βουλευτική καρέκλα – με ότι αυτό σημαίνει – είναι «γλυκιά» και δεν μπορεί κανείς εύκολα να την αποχωριστεί. Όμως θα πρέπει να υπάρχει και συνέπεια και φιλότιμο. Κάτι που στους αστούς πολιτικούς δεν ευδοκιμεί.
Και αυτό έχει τις αιτίες του. Όταν καλείσαι να υπηρετείς με την πολιτική σου τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών και ταυτόχρονα να λες ότι υπερασπίζεσαι τα λαϊκά συμφέροντα προφανώς και δεν μπορεί κάτι τέτοιο να σταθεί γιατί τα συμφέροντα αυτά είναι αντίθετα, ανταγωνιστικά.
Από αυτή την άποψη το …πέρασμα αστών πολιτικών από διάφορα κόμματα δεν συνιστά και … «αποστασία». Απλά μεταγραφή μια και δεν υπάρχει ιδεολογική μετακίνηση από μέρους τους. Και αυτό γιατί τα κόμματα αυτά δεν χωρίζονται με σινικά τείχη ιδεολογικά και πολιτικά αλλά κινούνται σε συγκεκριμένα πλαίσια, παρά τις δευτερεύουσες διαφορές και αντιθέσεις που εμφανίζουν.
Το ζήτημα είναι το πώς ο λαός τελικά τους αντιμετωπίζει. Συχνά συμβαίνει στους ψηφοφόρους το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης». Δηλαδή ότι παθαίνουν κάποιοι βασανιζόμενοι που ερωτεύονται τους…βασανιστές τους! Να τους ακολουθούν ως ψηφοφόροι και στα κόμματα που αλλάζουν λες και τους έχουν «στο τσεπάκι τους».
Επομένως αν θέλει κανείς να σταματήσει το φαινόμενο αυτό θα πρέπει να ξεπεράσει το όποιο «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» , να τους γυρίσει πολιτικά την πλάτη και επιτέλους να βαδίσει (αγωνιζόμενος και ψηφίζοντας) με βάση τα πραγματικά του ταξικά συμφέροντα, γιατί αλλιώς προκοπή δεν θα βρει…
_________________________________________________________________________________________________
Αλέκος Α. Χατζηκώστας Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 7 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους.