Παπάδες έχουμε! Εκπαιδευτικό και ιατρικό προσωπικό όμως;

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Η έρευ­να που δημο­σιεύ­τη­κε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ είναι απο­κα­λυ­πτι­κή για τις σχέ­σεις εκκλη­σί­ας-κρά­τους στη χώρα μας αλλά και ευρύ­τε­ρα για πλευ­ρές της κοι­νω­νι­κής συνεί­δη­σης που δια­μορ­φώ­νε­ται στη χώρα μας.

Η Ελλά­δα, έχει τους περισ­σό­τε­ρους ιερείς στην Ευρώ­πη ανα­λο­γι­κά με τον πλη­θυ­σμό της. Ποιο συγκε­κρι­μέ­να έχει 87,7 ιερείς ανά 100.000 κατοί­κους και ακο­λου­θούν η Ιτα­λία με 82,8 , η Ρου­μα­νία 80,1, η Πολω­νία 71,1 και το Βέλ­γιο 64,1.

Φυσι­κά η έντα­ση του θρη­σκευ­τι­κού φαι­νο­μέ­νου στην Ελλά­δα της κρί­σης, που εκφρά­ζε­ται και μέσω του αυξη­μέ­νου αριθ­μού των ιερέ­ων (παράλ­λη­λα αυξή­θη­κε κατα­κό­ρυ­φα ο αριθ­μός των νέων που στρέ­φο­νται στο να γίνουν ιερείς) σε σχέ­ση με πραγ­μα­τι­κά χρή­σι­μα επαγ­γέλ­μα­τα στα οποία υπάρ­χουν μεγά­λες ελλεί­ψεις (π.χ ιατρι­κό-νοση­λευ­τι­κό-εκπαι­δευ­τι­κό προ­σω­πι­κό) δεί­χνει ότι η χώρα που έδω­σε τα «φώτα του πολι­τι­σμού σε ολό­κλη­ρο τον κόσμο» μάλ­λον έμει­νε με το κερί της εκκλησίας…

Και φυσι­κά σε σχέ­ση με άλλες χώρες όπου η αστι­κή τάξη από τα πρώ­τα της βήμα­τα δια­χώ­ρι­σε τους «δεσμούς» της με την εκκλη­σία, στην Ελλά­δα τους δια­τή­ρη­σε ανέ­πα­φους, από την περί­ο­δο του Βυζα­ντί­ου ακό­μη! Η ιστο­ρι­κή εμπει­ρία του ελλη­νι­κού λαού, αλλά και άλλων λαών, απο­δει­κνύ­ει ότι η δια­πλο­κή κρά­τους και εκκλη­σί­ας απο­φέ­ρει οφέ­λη και για τις δύο πλευ­ρές. Το αστι­κό κρά­τος αξιο­ποιεί την επιρ­ροή και τους μηχα­νι­σμούς της εκκλη­σί­ας για να διαιω­νί­ζει την ιδε­ο­λο­γι­κή και πολι­τι­κή κυριαρ­χία του και να καλ­λιερ­γεί τη συναί­νε­ση της εργα­τι­κής τάξης και των λαϊ­κών στρω­μά­των. Από την άλλη, η ηγε­σία της εκκλη­σί­ας αξιο­ποιεί τη δια­πλο­κή για να συμ­με­τέ­χει και να απο­λαμ­βά­νει το δικό της μερί­διο στην οικο­νο­μι­κή, πολι­τι­κή και ιδε­ο­λο­γι­κή ισχύ της κρα­τι­κής εξουσίας.

Και μάλι­στα ακό­μη και με κυβέρ­νη­ση «πρώ­τη φορά αρι­στε­ράς» οι κυβερ­νώ­ντες δεν τολ­μούν να πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν τα στοι­χειώ­δη του δια­χω­ρι­σμού εκκλη­σί­ας-κρά­τους αλλά κατα­φεύ­γουν σε «τακτι­σμούς» ενώ προ­στί­θε­ται και ένας επι­χει­ρη­μα­τι­κός ενα­γκα­λι­σμός στο πλαί­σιο του Ταμεί­ου Αξιο­ποί­η­σης της εκκλη­σια­στι­κής περιουσίας…

Θα το επα­να­λά­βου­με: Για την Ελλά­δα είναι υπε­ρώ­ρι­μο ζήτη­μα ο δια­χω­ρι­σμός Κρά­τους — Εκκλη­σί­ας, με ό,τι αυτό συνε­πά­γε­ται για την εκπαί­δευ­ση, τις τελε­τουρ­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες σε δημό­σιους θεσμούς, τον πολι­τι­κό γάμο, την πολι­τι­κή κηδεία, τη δυνα­τό­τη­τα απο­τέ­φρω­σης νεκρών, την ονο­μα­το­δο­σία, το περιου­σια­κό ζήτη­μα της Εκκλη­σία κ.α.

Απλά εδώ να θυμί­σου­με ότι δια­τη­ρεί την επι­και­ρό­τη­τά του η Πρό­τα­ση Νόμου του ΚΚΕ από σύσ­σω­μη την Κοι­νο­βου­λευ­τι­κή Ομά­δα του Κόμ­μα­τος, με επι­κε­φα­λής την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέ­κα Παπα­ρή­γα, Πρό­τα­ση Νόμου με θέμα «Ρύθ­μι­ση σχέ­σε­ων Πολι­τεί­ας και Εκκλη­σί­ας, θρη­σκευ­τι­κές ενώ­σεις και κατο­χύ­ρω­ση της θρη­σκευ­τι­κής ελευ­θε­ρί­ας» (11/12/208)

_________________________________________________________________________________________________

Αλέκος Α. Χατζηκώστας  Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 7 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους.