Πότε θα φύγουμε από την Μόρια μπαμπά;

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Την αφορ­μή έδω­σε η απο­γευ­μα­τι­νή Σου­η­δι­κή εφη­με­ρί­δα Αφτον­μπλά­ντετ, ανε­ξάρ­τη­τη Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή, που από τις 14 του μηνός, δημο­σιεύ­ει τρία συνε­χό­με­να άρθρα για την απάν­θρω­πη κατά­στα­ση που αντι­με­τω­πί­ζουν οι κυνη­γη­μέ­νοι που δια­βιώ­νουν στο «κολα­στή­ριο» της Μόρια, όπως οι ίδιοι διηγούνται.

Μετα­ξύ των άλλων μιλά και ο μονα­δι­κός ψυχί­α­τρος, Ιτα­λός, της οργά­νω­σης «Για­τροί χωρίς σύνο­ρα», Alessandro Barberio. Οι τίτλοι είναι απο­κα­λυ­πτι­κοί: «Παι­διά μέχρι 6 χρο­νών κάνουν από­πει­ρες αυτο­κτο­νί­ας» και η για­τρός Carola Buscemi ράβει τις φλέ­βες τους. «Παι­διά 14 και 15 χρο­νών χωρίς συνο­δεία δια­κιν­δυ­νεύ­ουν την ζωή τους για να δρα­πε­τεύ­σουν», «Οι συν­θή­κες είναι απάν­θρω­πες». Με υπό­τι­τλους και υπο­γρα­μί­σεις, όπως «το χει­ρό­τε­ρο Στρα­τό­πε­δο συγκέ­ντρω­σης», «συμ­μο­ρί­ες σε συμπλο­κές», «η αστυ­νο­μία ρίχνει δακρυ­γό­να», «που­λή­σα­με τα πάντα για νά ρθου­με εδώ και κάνα­με μεγά­λο λάθος». Πολ­λές, πολ­λές λεπτο­μέ­ρειες που σου σηκώ­νουν την τρί­χα για τις συν­θή­κες που ζουν άνθρωποι.

Τα άρθρα καταρ­χήν μιλούν για τον απε­ρί­γρα­πτο συνω­στι­σμό ακό­μη και αν 2000 άνθρω­ποι έχουν μετα­φερ­θεί στην ηπει­ρω­τι­κή χώρα μετά τις καταγ­γε­λί­ες των «Για­τρών χωρίς σύνο­ρα». Την βρω­μιά, την ακα­τα­στα­σία, το λιγο­στό φαγη­τό, τα λίγα ντούζ, τον φόβο των ομά­δων που έχουν δημιουρ­γη­θεί από την κακή ψυχο­λο­γι­κή κατά­στα­ση και μετα­χεί­ρη­ση, τους ελά­χι­στους για­τρούς που δεν φτά­νουν για τις ανά­γκες, τον φόβο των γυναι­κών να επι­σκε­φτούν τα μπά­νια. Την έλλει­ψη ειδι­κών για­τρών για το μωρό 3 χρό­νων που έχει σοβα­ρά προ­βλή­μα­τα υγεί­ας και πρέ­πει να εγχει­ρι­στεί, για τους έφη­βους που προ­σπα­θούν να δρα­πε­τεύ­σουν με κίν­δυ­νο της ζωής τους, παρά­νο­μα να χωθούν στο πλοίο της γραμ­μής και τους πιά­νει η FRONTEX, για τις αρρώ­στιες που μετα­δί­δο­νται. Για τα παι­διά που φοβι­σμέ­να ρωτά­νε συνέ­χεια. Πότε θα φύγου­με από δω μπα­μπά; Χωρίς κανείς να μπο­ρεί να το απα­ντή­σει.. Για την Ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση που δηλώ­νει πως όλα αυτά είναι υπερβολές..

Από όλα αυτά γνω­στά στους περισ­σό­τε­ρους Έλλη­νες και κατα­δι­κα­στέα από πολ­λούς, την μεγα­λύ­τε­ρη εντύ­πω­ση κάνει η συνέ­ντευ­ξη του απε­γνω­σμέ­νου ψυχί­α­τρου Alessandro Barberio, εθε­λο­ντή στην Μόρια. “Μέχρι που ήρθα­τε είδα 5 ασθε­νείς”, λέει στον δημοσιογράφο.

“Ο πρώ­τος βαθιά τραυ­μα­τι­σμέ­νος ψυχο­λο­γι­κά, υπέ­στη σεξουα­λι­κή κακο­ποί­η­ση στην πατρί­δα του. Ο δεύ­τε­ρος ακού­ει τις φωνές των βασα­νι­στών του και των βια­στών της αδερ­φής του. Ο τρί­τος βασα­νί­στη­κε στην ηλε­κτρι­κή καρέ­κλα. Έκα­νε από­πει­ρα αυτο­κτο­νί­ας. Ο τέταρ­τος, εφη­βος που βασα­νί­στη­κε και βιά­στη­κε απο στρα­τιω­τι­κούς. Ο πέμ­πτος θύμα βασα­νι­στη­ρί­ων που δεν μιλά­ει από μόνος του, ούτε απο­κρί­νε­ται όταν του μιλήσεις.

Κάνου­με μικρά βημα­τά­κια προ­ό­δου και μετά τους παίρ­νουν και τους ξανα­πά­νε στο Στρα­τό­πε­δο και οι “φωνές” ξανάρ­χο­νται πίσω…!

Είναι απάν­θρω­πες οι συν­θή­κες. Έστει­λα ανοι­χτή επι­στο­λή και εγώ και η οργα­νω­σή μου. Θάταν ανή­θι­κο αν δεν το έκα­να. Πήραν γύρω στις 2000 απο εδώ μετά από αυτό. Δεν φτά­νει. Χωρά­νε 3000 και μέσα έχει τριπλάσιους.

Όλα τα παι­διά, οι γυναί­κες, οι ανή­μπο­ροι, οι άρρω­στοι πρέ­πει να φύγουν. Οι άνθρω­ποι τρε­λαί­νο­νται εδώ. Παθαί­νουν ψυχώσεις.

Παθαί­νουν το σύν­δρο­μο της Λέσβου, όπως το ονομάζω”.

«Αυτό που ζού­με δεν είναι φυσιο­λο­γι­κό, λέει η άλλη για­τρός Carola Buscemi. Τα παι­διά θα χρεια­στούν μεγά­λη περί­ο­δο προ­σαρ­μο­στι­κής θεραπείας».

Τι δεν γρά­φουν τα άρθρα; Το ποιός φταί­ει δεν μας λένε, μιας και Σου­η­δι­κά όπλα, σφαί­ρες, νάρ­κες και βόμ­βες έχουν κυνη­γή­σει αυτούς τους ανθρώ­πους από τις πατρί­δες τους.

Η ελπί­δα για απε­γκλω­βι­σμό και για μιά καλύ­τε­ρη ευκαι­ρία δεν έρχε­ται. Η Ευρώ­πη έκλει­σε τα σύνο­ρά της, η επαί­σχυ­ντη συμ­φω­νία με την Τουρ­κία έχει φυλα­κί­σει και τρε­λαί­νει τους συναν­θρώ­πους μας, τα ρατσι­στι­κά ξεσπά­σμα­τα τρο­μο­κρα­τούν τους κυνη­γη­μέ­νους ‑κι εμάς τους ίδιους- για το μέχρι πού μπο­ρεί να φτά­σει η αλλο­τρί­ω­ση του ανθρώ­που. Η κυβέρ­νη­ση παί­ζο­ντας το παι­χνί­δι της ΕΕ είναι του­λά­χι­στον συνέ­νο­χη αφή­νο­ντας ανε­ξέ­λεγ­κτο το έργο των ΜΚΟ. Στο βάθος ξεχω­ρί­ζει ο αντα­γω­νι­σμός του Ιμπε­ρια­λι­σμού που κατέ­στρε­ψε τις ζωές και τα μυα­λά των συναν­θρώ­πων μας και δυστυ­χώς και πολ­λά από τα δικά μας.

Αυτόν τον κόσμο πρέ­πει να τον αλλά­ξου­με, το έχει ανάγκη…

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία