Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Στο κεντρικό σταθμό του Βελιγραδίου τα τρένα δεν θα ξανασφυρίξουν!

Ένα κεφά­λαιο της ιστο­ρί­ας του Βελι­γρα­δί­ου, που γρά­φο­νταν για 134 χρό­νια, έκλει­σε. Ο κεντρι­κός σιδη­ρο­δρο­μι­κός σταθ­μός έπα­ψε πλέ­ον να λει­τουρ­γεί. Ο χώρος, γύρω από το επι­βλη­τι­κό κτή­ριο του σταθ­μού, θα μετα­τρα­πεί σε ένα μικρό «Ντου­μπάι», υπό­σχο­νται οι ‘Αρα­βες επεν­δυ­τές που έχουν ανα­λά­βει την ανά­πλα­ση τής δεξιάς όχθης του ποτα­μού Σάβ­βα. Οι κάτοι­κοι της πόλης με θλί­ψη παρα­κο­λου­θούν να θυσιά­ζε­ται στον βωμό του εκσυγ­χρο­νι­σμού ένα κομ­μά­τι της ιστο­ρί­ας αυτής της πόλης.

beograd1

Το μακρό­συρ­το, βρα­χνό σφύ­ριγ­μα του καρ­βου­νιά­ρη, την 1η Σεπτεμ­βρί­ου του 1884, σήμα­νε την έναρ­ξη λει­τουρ­γί­ας του κεντρι­κού σιδη­ρο­δρο­μι­κού σταθ­μού του Βελι­γρα­δί­ου. Χιλιά­δες κάτοι­κοι της πόλης από νωρίς τα ξημε­ρώ­μα­τα συνέρ­ρε­αν στον χώρο γύρω από το επι­βλη­τι­κό κτή­ριο που ανα­δύ­θη­κε στο μέσον της κακό­φη­μης γει­το­νιάς με την ονο­μα­σία «Τσιγ­γά­νι­κη μπά­ρα» η οποία αργό­τε­ρα μετο­νο­μά­στη­κε σε «Bara Venecia».

 

 

 

beograd2

Το επι­βλη­τι­κό κτή­ριο θα μετα­τρα­πεί σε ιστο­ρι­κό μου­σείο και γύρω του θα υψω­θούν ουρα­νο­ξύ­στες από σκυ­ρό­δε­μα, ατσά­λι και γυα­λί που θα προ­σπα­θή­σουν να του κλέ­ψουν την αίγλη και την ιστορία.

beograd3 beograd4 beograd5

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο